Psalmów 102

1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

Usliši mojo molitev, oh Gospod in moje vpitje naj pride do tebe.

2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

Svojega obraza ne skrivaj pred menoj na dan, ko sem v stiski; nagni k meni svoje uho. Na dan, ko kličem, mi naglo odgovori.

3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

Kajti moji dnevi so použiti kakor dim in moje kosti so sežgane kakor ognjišče.

4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

Moje srce je prizadeto in ovenelo kakor trava, tako da pozabljam jesti svoj kruh.

5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

Zaradi glasu mojega stokanja se moje kosti lepijo na mojo kožo.

6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

Podoben sem pelikanu iz divjine; podoben sem sovi v puščavi.

7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

Bedim in sem kakor vrabec sam na strehi.

8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

Moji sovražniki me ves dan grajajo in tisti, ki so besni name, prisegajo zoper mene.

9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

Kajti pepel sem jedel kakor kruh in svojo pijačo sem mešal z jokom,

10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

zaradi tvojega ogorčenja in tvojega besa, kajti vzdignil si me in me vrgel dol.

11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

Moji dnevi so kakor senca, ki se zmanjšuje in izsušen sem kakor trava.

12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

Toda ti, oh Gospod, boš ostal na veke in tvoj spomin vsem rodovom.

13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

Vstal boš in imel usmiljenje do Siona, kajti čas, da mu [izkažeš] naklonjenost, da, določeni čas je prišel.

14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

Kajti tvoji služabniki uživajo v njegovih kamnih in so naklonjeni njegovemu prahu.

15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

Tako se bodo pogani bali Gospodovega imena in vsi kralji zemlje tvoje slave.

16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

Ko bo Gospod zgradil Sion, se bo prikazal v svoji slavi.

17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

Upošteval bo molitev revežev in ne bo preziral njihove molitve.

18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

To bo zapisano za prihajajoči rod; in ljudstvo, ki bo ustvarjeno, bo hvalilo Gospoda.

19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

Kajti on je pogledal dol iz višine svojega svetišča, z nebes je Gospod pogledal zemljo,

20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

da usliši stokanje jetnika, da osvobodi tiste, ki so določeni za smrt,

21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

da oznani Gospodovo ime na Sionu in njegovo hvalo v Jeruzalemu,

22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

ko se zberejo skupaj ljudstva in kraljestva, da služijo Gospodu.

23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

Oslabil je mojo moč na poti, skrajšal je moje dneve.

24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

Rekel sem: »Oh moj Bog, ne odstrani me v sredi mojih dni; tvoja leta so skozi vse rodove.«

25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

Od davnine si položil temelj zemlji in nebo je delo tvojih rok.

26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

Ta [dva] bosta izginila, toda ti boš ostal. Da, vsa se bosta postarala kakor obleka; zamenjal ju boš kakor suknjo in bosta zamenjani,

27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.

toda ti si isti in tvoja leta ne bodo imela konca.

28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.

Otroci tvojih služabnikov bodo nadaljevali in njihovo seme bo utrjeno pred teboj.