Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Poikani, noudata minun sanojani ja kätke mieleesi minun käskyni.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Noudata minun käskyjäni, niin saat elää, säilytä opetukseni kuin silmäteräsi.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Sido ne kiinni sormiisi, kirjoita ne sydämesi tauluun.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Sano viisaudelle: "Sinä olet sisareni", kutsu ymmärrystä sukulaiseksi,
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
että varjeltuisit irstaalta naiselta, vieraalta vaimolta, joka sanoillansa liehakoitsee.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Sillä minä katselin taloni ikkunasta ristikon läpi,
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
ja minä näin yksinkertaisten joukossa, havaitsin poikain seassa nuorukaisen, joka oli mieltä vailla.
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
Hän kulki katua erään naisen kulmaukseen ja asteli hänen majaansa päin
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
päivän illaksi hämärtyessä, yön aikana, pimeässä.
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
Ja katso, nainen tulee häntä vastaan, porton puvussa, kavala sydämeltä.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
Hän on levoton ja hillitön, eivät pysy hänen jalkansa kotona;
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
milloin hän on kadulla, milloin toreilla, ja väijyy joka kulmassa.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
Hän tarttui nuorukaiseen, suuteli häntä ja julkeasti katsoen sanoi hänelle:
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
"Minun oli uhrattava yhteysuhri, tänä päivänä olen täyttänyt lupaukseni.
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Sentähden läksin ulos sinua vastaan, etsiäkseni sinua, ja olen sinut löytänyt.
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Olen leposijalleni peitteitä levittänyt, kirjavaa Egyptin liinavaatetta.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Vuoteeseeni olen pirskoitellut mirhaa, aloeta ja kanelia.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Tule, nauttikaamme lemmestä aamuun asti, riemuitkaamme rakkaudesta.
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Sillä mieheni ei ole kotona, hän meni matkalle kauas.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Rahakukkaron hän otti mukaansa ja tulee kotiin vasta täydenkuun päiväksi."
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Hän taivutti hänet paljolla houkuttelullaan, vietteli liukkailla huulillansa:
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
kkiä hän lähti hänen jälkeensä, niinkuin härkä menee teuraaksi, niinkuin hullu jalkaraudoissa kuritettavaksi,
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
niinkuin lintu kiiruhtaa paulaan; eikä tiennyt, että oli henkeänsä kaupalla, kunnes nuoli lävisti hänen maksansa.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Sentähden, poikani, kuulkaa minua, kuunnelkaa minun suuni sanoja.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Älköön poiketko sydämesi tuon naisen teille, älä eksy hänen poluillensa.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Sillä paljon on surmattuja, hänen kaatamiaan, lukuisasti niitä, jotka hän on kaikki tappanut.
