Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Čuvaj, sine, riječi moje i pohrani moje zapovijedi kod sebe.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Čuvaj moje zapovijedi, i bit ćeš živ, i nauk moj kao zjenicu oka svoga.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Priveži ih sebi na prste, upiši ih na ploči srca svoga;
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
reci mudrosti: “Moja si sestra” i razboritost nazovi “sestričnom”,
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
da te čuva od žene preljubnice, od tuđinke koja laskavo govori.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Kad bijah jednom na prozoru svoje kuće i gledah van kroz rešetku,
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
vidjeh među lakovjernima, opazih među momcima nerazumna mladića:
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
prolazio je ulicom kraj njezina ugla i koracao putem k njezinoj kući
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
u sumraku između dana i večeri kad se hvata noćna tmina;
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
i gle, susrete ga žena, bludno odjevena i s prijevarom u srcu.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
Jogunasta bijaše i razuzdana, noge joj se nisu mogle u kući zadržati;
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
bila je čas na ulici, čas na trgovima i vrebala kod svakog ugla;
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
i uhvati ga i poljubi i reče mu bezobrazna lica:
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
“Bila sam dužna žrtvu pričesnicu, i danas izvrših svoj zavjet;
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
zato sam ti izašla u susret, da te tražim, i nađoh te.
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Svoju sam postelju nastrla sagovima, vezenim pokrivačima misirskim;
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
svoj sam krevet namirisala smirnom, alojem i cimetom.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Hajde da se opijamo nasladom do jutra i da se radujemo užicima ljubavi.
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Jer muža mi nema kod kuće: otišao je na dalek put;
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
uzeo je sa sobom novčani tobolac; a vratit će se kući tek o uštapu.”
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Tako ga zavede svojim vičnim nagovorom, odvuče ga svojim glatkim usnama.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
I ludo on pođe za njom, kao što vol ide na klaonicu i kao što jelen zapleten u mrežu čeka
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
dok mu strijela ne probije jetra, i kao ptica što ulijeće u zamku, i ne znajući da će ga to života stajati.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Zato me, sine moj, poslušaj i čuj riječi mojih usta.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Nek' ti srce ne zastranjuje na njezine putove i ne lutaj po njezinim stazama.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Jer je mnoge smrtno ranila i oborila, i mnogo je onih što ih je pobila.
