< Przysłów 5 >
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
My son! to my wisdom give attention, To mine understanding incline thine ear,
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
To observe thoughtfulness, And knowledge do thy lips keep.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
For the lips of a strange woman drop honey, And smoother than oil [is] her mouth,
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
And her latter end [is] bitter as wormwood, Sharp as a sword [with] mouths.
5 Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol )
Her feet are going down to death, Sheol do her steps take hold of. (Sheol )
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
The path of life — lest thou ponder, Moved have her paths — thou knowest not.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
And now, ye sons, hearken to me, And turn not from sayings of my mouth.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Keep far from off her thy way, And come not near unto the opening of her house,
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
Lest thou give to others thy honour, And thy years to the fierce,
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
Lest strangers be filled [with] thy power, And thy labours in the house of a stranger,
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
And thou hast howled in thy latter end, In the consumption of thy flesh and thy food,
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
And hast said, 'How have I hated instruction, And reproof hath my heart despised,
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
And I have not hearkened to the voice of my directors, And to my teachers have not inclined mine ear.
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
As a little thing I have been all evil, In the midst of an assembly and a company.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Drink waters out of thine own cistern, Even flowing ones out of thine own well.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Let thy fountains be scattered abroad, In broad places rivulets of waters.
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Let them be to thee for thyself, And not to strangers with thee.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Let thy fountain be blessed, And rejoice because of the wife of thy youth,
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
A hind of loves, and a roe of grace! Let her loves satisfy thee at all times, In her love magnify thyself continually.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
And why dost thou magnify thyself, My son, with a stranger? And embrace the bosom of a strange woman?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
For over-against the eyes of Jehovah are the ways of each, And all his paths He is pondering.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
His own iniquities do capture the wicked, And with the ropes of his sin he is holden.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
He dieth without instruction, And in the abundance of his folly magnifieth himself!