< Przysłów 30 >
1 Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.
Pawòl a Agur, fis a Jaké a, pwofèt la: nonm nan pale Ithiel, a Ithiel ak Ucal:
2 Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.
“Anverite, mwen pi bèt pase tout moun e mwen pa gen konprann a yon nonm.
3 I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.
Mwen pa t aprann sajès, ni mwen pa gen konesans a Sila Ki Sen an.
4 Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?
Kilès ki te monte nan syèl la e te desann? Kilès ki te ranmase van nan ponyèt li? Kilès ki te vlope dlo nan vètman li? Kilès ki te etabli tout pwent tè yo? Ki non li e ki non fis Li a? Asireman, ou konnen!
5 Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.
“Tout pawòl Bondye pase a leprèv; Li se yon boukliye pou sila ki kache nan Li yo.
6 Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.
Pa ogmante sou pawòl Li yo, oswa Li va repwoche ou e ou va fè prèv ke se yon mantè ou ye.
7 Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.
“De bagay m te mande ou yo; pa refize m yo avan m mouri:
8 Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;
Fè desepsyon ak manti rete lwen mwen. Pa ban m richès ni povrete. Nouri mwen ak manje ki se pòsyon pa m nan,
9 Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.
pou m pa vin plen e refize rekonèt Ou pou di: ‘Se kilès ki SENYÈ a?’ oswa, pou m ta manke, vin vòlè e fè yon gwo wont sou non Bondye mwen an.
10 Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.
“Pa pale mal yon esklav a mèt li, sinon li va modi ou, e ou va twouve koupab.
11 Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.
Gen yon kalite moun ki modi papa li e refize beni manman l.
12 Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.
Gen yon kalite ki san tach nan pwòp zye li; sepandan, yo poko lave pou sòti salte a.
13 Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.
Gen yon kalite—O, jan zye li leve wo, e pòpyè zye li leve ak awogans.
14 Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.
Gen yon kalite moun ak dan tankou nepe ak machwè tankou kouto, ki prèt pou devore aflije sou fas tè yo, e fè moun malere yo disparèt pami moun.
15 Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś. Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.
“Sansi a gen de fi: ‘Ban mwen’ ak ‘Ban m’. “Gen twa bagay ki pa janm satisfè, menm kat ki refize di: ‘Se kont’:
16 Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć. (Sheol )
Sejou Lanmò a, vant fanm esteril la, latè a ki pa janm jwenn dlo ase, ak dife ki pa janm di: ‘Se kont’. (Sheol )
17 Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.
“Pou zye moun ki moke yon papa e ki giyonnen yon manman, kòbo nan vale a va vin rache l, e jenn èg yo va manje li.
18 Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:
“Gen twa bagay ki twò bèl pou mwen, kat ke m pa konprann:
19 Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.
Vòl a yon èg nan syèl la, pa sèpan an sou wòch, chemen gwo bato a nan mitan lanmè, ak manèv a yon jennonm ak yon fi.
20 Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.
“Men konsa chemen a fanm adiltè a: Li manje, li siye bouch li e li pale klè: ‘Mwen pa t fè mal’.
21 Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:
“Anba twa bagay, latè tranble, e anba kat, li pa ka kenbe:
22 Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;
Anba yon esklav lè li vin wa, ak yon moun fou lè l vin satisfè ak manje,
23 Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.
anba yon fanm neglije lè l jwenn mari, ak yon sèvant lè l pran plas mètrès kay la.
24 Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:
“Kat bagay ki tou piti sou latè, men yo plen sajès:
25 Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;
Foumi se pa yon pèp ki fò; men yo prepare manje yo nan gran sezon.
26 Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;
Chat mawon se pa yon pèp pwisan; men yo fè kay yo nan wòch.
27 Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;
Krikèt volan yo pa gen wa; men yo parèt byen alinye.
28 Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.
Zandolit ke ou kab kenbe nan men ou; sepandan, li antre nan palè a wa a.
29 Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:
“Gen twa bagay ki mache parèt bèl, menm kat ki bèl lè yo mache:
30 Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:
Lyon ki pwisan pami bèt yo, e ki pa fè bak devan okenn bèt;
31 Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.
Jan kòk mache a, menm ak mal kabrit, o yon wa lè lame parèt avè l.
32 Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.
“Si ou te fè foli nan leve tèt ou byen wo, oswa si ou te fè konplo pou mal, mete men ou sou bouch ou.
33 Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.
Paske lèt k ap laboure vin fè bè, ak peze nen pote san; se konsa laboure kòlè pwodwi konfli.”