Przysłów 29
1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa'yı yerine getirene!
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB'dir insana adalet sağlayan.
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.
