Przysłów 29
1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
À l’homme qui avec un cou roide méprise celui qui le reprend, surviendra une mort soudaine; et la guérison ne le suivra pas.
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
À la multiplication des justes tout le monde se réjouira; lorsque les impies prendront le gouvernement, le peuple gémira.
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
L’homme qui aime la sagesse réjouit son père; mais celui qui nourrit des prostituées perdra son bien.
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
Un roi juste élève un pays; un homme avare le détruira.
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
L’homme qui parle à son ami en des termes flatteurs et déguisés tend un filet à ses pieds.
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
L’homme inique qui pèche, un lacs l’enveloppera; et le juste louera le Seigneur et se réjouira.
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
Le juste connaît la cause des pauvres; l’impie ignore la science.
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
Les hommes pernicieux détruisent une cité; mais les sages détournent la fureur.
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
Un homme sage, s’il dispute avec un insensé, soit qu’il s’irrite, soit qu’il rie, ne trouvera pas de repos.
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
Les hommes de sang haïssent le simple; mais les justes cherchent son âme.
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
L’insensé met tout de suite en avant son esprit; mais le sage diffère et réserve pour l’avenir.
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
Le prince qui écoute volontiers des paroles de mensonge a tous ses ministres impies.
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
Le pauvre et le créancier se sont rencontrés; celui qui éclaire l’un et l’autre, c’est le Seigneur.
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
Le roi qui juge selon la vérité les pauvres, son trône sera à jamais affermi.
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
La verge et la correction donnent la sagesse; mais l’enfant, abandonné à sa volonté, couvre de confusion sa mère.
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
Par la multiplication des impies se multiplieront les crimes; et les justes verront leur ruine.
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
Forme ton fils, et il te consolera, et il fera les délices de ton âme.
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
Lorsque la prophétie cessera, le peuple sera dissipé; mais celui qui garde la loi est bienheureux.
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
L’esclave, par des paroles, ne peut être formé; parce qu’il comprend ce que tu dis, et il dédaigne de répondre.
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
As-tu vu un homme prompt à parler? Il faut en attendre de la folie plutôt que son amendement.
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
Celui qui, dès l’enfance, nourrit délicatement son esclave le trouvera dans la suite rebelle.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
L’homme colère provoque des rixes; et celui qui est facile à s’indigner sera plus enclin à pécher.
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
L’humiliation suit le superbe; et la gloire accueillera l’humble d’esprit.
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
Celui qui avec un voleur s’associe hait sa propre âme; il entend celui qui l’adjure, et il ne décèle pas le voleur.
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
Celui qui craint l’homme tombera promptement; celui qui espère dans le Seigneur sera élevé.
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
Beaucoup recherchent la face du prince; mais c’est du Seigneur que procède le jugement de chacun.
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
Les justes abominent l’homme impie; et les impies abominent ceux qui sont dans la droite voie. Le fils qui garde la parole sera hors de perdition.
