Przysłów 29
1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
L'homme qui, étant repris, roidit son cou, sera subitement brisé, sans qu'il y ait de guérison.
2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
Quand les justes sont les plus nombreux, le peuple se réjouit; mais quand le méchant domine, le peuple gémit.
3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
L'homme qui aime la sagesse, réjouit son père; mais celui qui se plaît avec les débauchées, dissipe ses richesses.
4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
Le roi affermit le pays par la justice; mais celui qui aime les présents le ruine.
5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
L'homme qui flatte son prochain, tend un filet sous ses pas.
6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
Il y a un piège dans le crime du méchant; mais le juste chante et se réjouit.
7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
Le juste prend connaissance de la cause des pauvres; mais le méchant ne s'en informe pas.
8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
Les hommes moqueurs soufflent le feu dans la ville; mais les sages calment la colère.
9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
Un homme sage contestant avec un homme insensé, qu'il se fâche ou qu'il rie, n'aura point de repos.
10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
Les hommes sanguinaires haïssent l'homme intègre; mais les hommes droits protègent sa vie.
11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
L'insensé met dehors tout ce qu'il a dans l'esprit; mais le sage le réprime et le retient.
12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
Quand le prince prête l'oreille à la parole de mensonge, tous ses serviteurs sont méchants.
13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
Le pauvre et l'oppresseur se rencontrent; c'est l'Éternel qui éclaire les yeux de l'un et de l'autre.
14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
Le trône du roi qui rend justice aux pauvres selon la vérité, sera affermi à perpétuité.
15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
La verge et la répréhension donnent la sagesse; mais l'enfant livré à lui-même fait honte à sa mère.
16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
Quand les méchants sont les plus nombreux, les crimes se multiplient; mais les justes verront leur ruine.
17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
Corrige ton enfant, et il te donnera du repos, et il fera la joie de ton âme.
18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
Lorsqu'il n'y a point de vision, le peuple est sans frein; mais heureux est celui qui garde la loi!
19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Ce n'est pas par des paroles qu'on corrige un esclave; car il entend bien, mais ne répond pas.
20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
As-tu vu un homme étourdi dans ses paroles? Il y a plus à espérer d'un fou que de lui.
21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
Le serviteur sera à la fin le fils de celui qui le nourrit délicatement dès la jeunesse.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
L'homme colère excite les querelles, et l'homme emporté commet bien des fautes.
23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
L'orgueil de l'homme l'abaisse; mais celui qui est humble d'esprit, obtient la gloire.
24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
Celui qui partage avec un larron, hait son âme; il entend le serment d'exécration, et il ne déclare rien.
25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
La crainte qu'on a de l'homme, fait tomber dans le piège; mais celui qui s'assure en l'Éternel aura une haute retraite.
26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
Plusieurs recherchent la faveur de celui qui domine; mais c'est l'Éternel qui fait droit à chacun.
27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
L'homme inique est en abomination aux justes, et celui qui va droit est en abomination au méchant.
