< Przysłów 26 >

1 Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
quomodo nix aestate et pluvia in messe sic indecens est stulto gloria
2 Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
sicut avis ad alia transvolans et passer quolibet vadens sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet
3 Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
flagellum equo et camus asino et virga dorso inprudentium
4 Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam ne efficiaris ei similis
5 Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
responde stulto iuxta stultitiam suam ne sibi sapiens esse videatur
6 Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
claudus pedibus et iniquitatem bibens qui mittit verba per nuntium stultum
7 Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
quomodo pulchras frustra habet claudus tibias sic indecens est in ore stultorum parabola
8 Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii ita qui tribuit insipienti honorem
9 Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
quomodo si spina nascatur in manu temulenti sic parabola in ore stultorum
10 Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
iudicium determinat causas et qui inponit stulto silentium iras mitigat
11 Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
sicut canis qui revertitur ad vomitum suum sic inprudens qui iterat stultitiam suam
12 Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
vidisti hominem sapientem sibi videri magis illo spem habebit stultus
13 Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
dicit piger leaena in via leo in itineribus
14 Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
sicut ostium vertitur in cardine suo ita piger in lectulo suo
15 Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
abscondit piger manus sub ascellas suas et laborat si ad os suum eas converterit
16 Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
sapientior sibi piger videtur septem viris loquentibus sententias
17 Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
sicut qui adprehendit auribus canem sic qui transit et inpatiens commiscetur rixae alterius
18 Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
sicut noxius est qui mittit lanceas et sagittas et mortem
19 Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
sic vir qui fraudulenter nocet amico suo et cum fuerit deprehensus dicit ludens feci
20 Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
cum defecerint ligna extinguetur ignis et susurrone subtracto iurgia conquiescunt
21 Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
sicut carbones ad prunam et ligna ad ignem sic homo iracundus suscitat rixas
22 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
verba susurronis quasi simplicia et ipsa perveniunt ad intima ventris
23 Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
quomodo si argento sordido ornare velis vas fictile sic labia tumentia cum pessimo corde sociata
24 Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
labiis suis intellegitur inimicus cum in corde tractaverit dolos
25 Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
quando submiserit vocem suam ne credideris ei quoniam septem nequitiae sunt in corde illius
26 Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
qui operit odium fraudulenter revelabitur malitia eius in concilio
27 Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
qui fodit foveam incidet in eam et qui volvit lapidem revertetur ad eum
28 Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
lingua fallax non amat veritatem et os lubricum operatur ruinas

< Przysłów 26 >