Przysłów 16
1 Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.
DEL hombre son las disposiciones del corazón: mas de Jehová la respuesta de la lengua.
2 Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
Todos los caminos del hombre son limpios en su opinión: mas Jehová pesa los espíritus.
3 Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
Encomienda á Jehová tus obras, y tus pensamientos serán afirmados.
4 Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
Todas las cosas ha hecho Jehová por sí mismo, y aun al impío para el día malo.
5 Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.
Abominación es á Jehová todo altivo de corazón: [aunque esté] mano sobre mano, no será reputado inocente.
6 Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
Con misericordia y verdad se corrige el pecado: y con el temor de Jehová se apartan del mal los hombres.
7 Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
Cuando los caminos del hombre son agradables á Jehová, aun á sus enemigos pacificará con él.
8 Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
Mejor es lo poco con justicia, que la muchedumbre de frutos sin derecho.
9 Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
El corazón del hombre piensa su camino: mas Jehová endereza sus pasos.
10 Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
Adivinación está en los labios del rey: en juicio no prevaricará su boca.
11 Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
Peso y balanzas justas son de Jehová: obra suya son todas las pesas de la bolsa.
12 Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
Abominación es á los reyes hacer impiedad: porque con justicia será afirmado el trono.
13 Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
Los labios justos son el contentamiento de los reyes; y aman al que habla lo recto.
14 Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
La ira del rey es mensajero de muerte: mas el hombre sabio la evitará.
15 W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
En la alegría del rostro del rey está la vida; y su benevolencia es como nube de lluvia tardía.
16 Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
Mejor es adquirir sabiduría que oro preciado; y adquirir inteligencia vale más que la plata.
17 Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
El camino de los rectos es apartarse del mal: su alma guarda el que guarda su camino.
18 Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
Antes del quebrantamiento [es] la soberbia; y antes de la caída la altivez de espíritu.
19 Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
Mejor es humillar el espíritu con los humildes, que partir despojos con los soberbios.
20 Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
El entendido en la palabra, hallará el bien: y el que confía en Jehová, él es bienaventurado.
21 Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
El sabio de corazón es llamado entendido: y la dulzura de labios aumentará la doctrina.
22 Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
Manantial de vida es el entendimiento al que lo posee: mas la erudición de los necios es necedad.
23 Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
El corazón del sabio hace prudente su boca; y con sus labios aumenta la doctrina.
24 Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
Panal de miel son los dichos suaves: suavidad al alma y medicina á los huesos.
25 Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
Hay camino que parece derecho al hombre, mas su salida son caminos de muerte.
26 Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
El alma del que trabaja, trabaja para sí; porque su boca le constriñe.
27 Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
El hombre perverso cava el mal; y en sus labios hay como llama de fuego.
28 Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
El hombre perverso levanta contienda; y el chismoso aparta los mejores amigos.
29 Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
El hombre malo lisonjea á su prójimo, y le hace andar por el camino no bueno:
30 Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
Cierra sus ojos para pensar perversidades; mueve sus labios, efectúa el mal.
31 Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
Corona de honra es la vejez, que se hallará en el camino de justicia.
32 Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.
Mejor es el que tarde se aira que el fuerte; y el que se enseñorea de su espíritu, que el que toma una ciudad.
33 Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.
La suerte se echa en el seno: mas de Jehová es el juicio de ella.
