Liczb 30
1 Potem mówił Mojżesz do książąt w pokoleniach między synami Izraelskimi, i rzekł: Toć jest, co rozkazał Pan.
OLELO aku la o Mose i na luna ohana no na mamo a Iseraela, i aku la, Eia ka mea a Iehova i kauoha mai ai.
2 Jeźliby mąż poślubił ślub Panu, albo też przysięgę uczynił, obowiązkiem obowiązawszy duszę swoję, nie złamie słowa swego: według wszystkiego coby wyszło z ust jego, uczyni.
Ina e hoohiki ke kanaka i ka hoohiki ana ia Iehova, a e hoohiki paha ia i ka hoohiki ana e hoopaa ia ia iho i ka mea paa; aole no e uhai ia i kana olelo, e hana no ia e like me ka mea paa e puka ae ana mailoko aku o kona waha.
3 Ale jeźliby niewiasta poślubiła ślub Panu, i obowiązałaby się obowiązkiem w domu ojca swego w młodości swojej;
Ina e hoohiki ka wahine i ka hoohiki ana ia Iehova, a e hoopaa ia ia iho i ka mea paa, iloko no ia o ka hale o kona makuakane, i kona wa opiopio;
4 A słyszałby ojciec jej on ślub jej, i obowiązek jej, którym obowiązała duszę swoję, a milczałby na to ojciec jej, tedy płatne będą wszystkie śluby jej, i każdy obowiązek, którym by obowiązała duszę swą, płatny będzie.
A lohe kona makuakane i kona hoohiki ana, a me kana mea paa, i ka mea ana i hoopaa ai ia ia iho, a noho malie kona makuakane ia ia; alaila, e ku paa kona mau hoohiki ana a pau, a o na mea paa a pau ana i hoopaa ai ia ia iho, e ku paa no.
5 Ale jeźliby był onegoż dnia przeciw temu ojciec jej, którego by słyszał wszystkie śluby jej, i obowiązki jej, któremi obowiązała duszę swoję nie będą płatne; Pan odpuści jej, bo był przeciw temu ojciec jej.
Aka, ina hoole aku kona makuakane ia ia, i ka la ana i lohe ai; aole no e ku paa kekahi hoohiki ana, a me kekahi mea paa ana i hoopaa ai ia ia iho: a e kala ae no o Iehova ia ia, no ka mea, ua hoole mai kona makuakane ia ia.
6 Ale gdyby mająca męża ślub jaki uczyniła, albo wyrzekła co usty swemi, czem by obowiązała duszę swoję;
Ina hoi he kane kana i ka wa ana i hoohiki ai, a i olelo ai paha i kekahi mea mailoko mai o kona mau lehelehe, ma ka mea ana i hoopaa ai ia ia iho;
7 A słysząc to mąż jej, milczałby na to onegoż dnia, którego słyszał, płatne będą śluby jej, i obowiązki jej, któremi obowiązała duszę swoję, płatne będą.
A lohe ae la kana kane, a noho malie ia ia i ka la ana i lohe ai, alaila e ku paa kana mau hoohiki, a me kana mau mea paa ana i hoopaa ai ia ia iho;
8 Ale jeźliby onego dnia, którego słyszał mąż jej, sprzeciwił się temu, i wzruszyłby ślub jej, który na sobie miała, i co wymówiła usty swemi, czem obowiązała duszę swoję, także Pan odpuści jej.
Aka, ina hoole aku kana kane ia ia i ka la ana i lohe ai, alaila e hoolilo auanei oia i kana hoohiki ana, ana i hoohiki ai, a me ka mea ana i olelo wale ai ma kona lehelehe, i ka mea ana i hoopaa ai ia ia iho, i mea ole: a e kala mai no o Iehova ia ia.
9 Ale ślub każdy wdowy, i odrzuconej którym by obowiązała duszę swoję, płatny będzie.
Aka, o na hoohiki a pau a ka wahine kanemake, a me ka ka wahine kane hemo paha, ma na mea a laua i hoopaa ai ia laua iho, e ku paa no ia mau mea ia ia.
10 Lecz jeźliby, póki była w domu męża swego, ślub uczyniła, i obowiązała obowiązkiem duszę swoję z przysięgą;
Ina paha maloko o ka hale o kana kane oia i hoohiki ai, a i hoopaa ia ia iho i ka mea paa ma ka hoohiki ana;
11 A słysząc mąż jej milczałby na to, i nie sprzeciwiłby się temu, tedy płatne będą wszystkie śluby jej i każdy obowiązek, którym obowiązała duszę swoję, płatny będzie.
A lohe ae la kana kane, a noho malie no ia ia, aole hoi ia i hoole aku ia ia, alaila no e ku paa kana mau hoohiki a pau, a o na mea paa a pau ana i hoopaa ai ia ia iho e ku paa no.
12 Ale jeźli cale sprzeciwił się temu mąż jej dnia, którego to słyszał, wszelki ślub, który wyszedł z ust jej, i obowiązek duszy jej, nie będzie płatny; mąż jej wzruszył to, a Pan odpuści jej.
Aka, ina i hoolilo kana kane ia mau mea i mea ole loa, i ka la ana i lohe ai; aole no e ku paa ka mea i puka mai mailoko mai o kona mau lehelehe no kana hoohiki ana, a no kona hoopaa ana ia ia iho: na kana kane i hoole ia mau mea; a e kala mai no o Iehova ia ia.
13 Wszelkiego ślubu i wszelkiej przysięgi obowiązku na utrapienie duszy, mąż jej potwierdzi go, i mąż jej wzruszy go.
O na hoohiki a pau, a me na olelo hoopaa a pau e hoehaeha ai i kona naau iho, e pono no i kana kane ke hookupaa aku ia, a e pono hoi i kana kane ke hoole aku ia.
14 A jeźliby cale milczał mąż jej ode dnia do dnia, tedy tem stwierdzi wszystkie śluby jej, i wszystkie obowiązki jej, które ma na sobie; stwierdzi je, przeto, że milczał na to w dzień, którego słyszał;
Aka, ina e noho malie loa kana kane ia ia i kela la i keia la, alaila, ua hookupaa aku no ia i kana mau hoohiki ana a pau, a me kona mau mea paa a pau maluna ona; ua hooiaio no oia ia mau mea, no ka mea, ua noho malie iho la oia ia ia i ka la ana i lohe ai.
15 A jeźliby to koniecznie wzruszyć chciał, nie zaraz gdy słyszał, ale potem, poniesie nieprawość jej.
Aka, ina e hoole iki kana kane ia mau mea, mahope o kona lohe ana, alaila nana no e lawe i ka hala o kana wahine.
16 Teć są ustawy, które przykazał Pan Mojżeszowi, między mężem a żoną jego, między ojcem a córką jego w młodości jej, póki jest w domu ojca swego.
Oia na kanawai a Iehova i kauoha mai ai ia Mose, iwaena o ke kane a me kana wahine, iwaena hoi o ka makuakane a me kana kaikamahine, i kona wa opiopio, ma ka hale o kona makuakane.
