< Lamentacje 3 >

1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
Je suis un homme voyant ma misère sous la verge de son indignation.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Il m’a conduit et amené dans les ténèbres et non à la lumière.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
C’est seulement contre moi qu’il tourne et retourne sa main durant tout le jour.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
Il a fait vieillir ma peau et ma chair, il a brisé mes os.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Il a bâti autour de moi, et il m’a environné de fiel et de peine.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
Il m’a mis dans des lieux ténébreux comme les morts éternels.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Il a bâti autour de moi, afin que je ne sorte pas; il a appesanti mes fers aux pieds.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Mais lors même que je crierais et que je prierais, il a repoussé ma prière.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Il a fermé mes voies avec des pierres de taille, il a détruit mes sentiers.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Il est devenu pour moi un ours en embuscade, un lion dans des lieux cachés.
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
Il a détruit mes sentiers et il m’a brisé, il m’a mis dans la désolation.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Il a tendu son arc, il m’a fait comme le but de ses flèches.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
Il a lancé dans mes reins les filles de son carquois.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
Je suis devenu la raillerie de tout mon peuple, leur chanson durant tout le jour.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
Il m’a rempli d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
Et il a brisé toutes mes dents, il m’a nourri de cendre.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
Et mon âme a été éloignée de la paix, et j’ai oublié le bonheur.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
Et j’ai dit: Elle a péri, ma fin, et ce que j’espérais du Seigneur.
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Souvenez-vous de ma pauvreté, et de l’excès commis contre moi, de l’absinthe et du fiel.
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
J’en conserverai toujours la mémoire, et mon âme séchera en moi de douleur.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Je repasserai ces choses dans mon cœur, c’est pourquoi j’espérerai.
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
C’est grâce aux miséricordes du Seigneur que nous n’avons pas été consumés; c’est parce que ses bontés n’ont pas fait défaut.
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
Elles se renouvellent au point du jour; votre fidélité est grande.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
Mon partage est le Seigneur, a dit mon âme; à cause de cela je l’attendrai.
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
Le Seigneur est bon à ceux qui espèrent en lui, à l’âme qui le recherche.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
Il est bon d’attendre en silence le salut de Dieu.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
Il est bon à l’homme de porter un joug dès sa jeunesse.
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
Il s’assiéra solitaire, et il se taira, parce qu’il a mis ce joug sur lui.
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
Il mettra sa bouche dans la poussière, pourvoir si par hasard il y a espérance.
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
Il tendra la joue à celui qui le frappera, il sera rassasié d’opprobres.
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Parce que le Seigneur ne rejettera pas toujours;
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
Parce que s’il a rejeté, il aura aussi pitié selon la multitude de ses miséricordes.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Car il n’a pas humilié d’après son cœur, il n’a pas rejeté les fils des hommes,
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
Afin de fouler sous ses pieds tous les captifs de la terre,
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
Afin de faire incliner le droit de l’homme devant la face du Très-Haut.
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
Perdre un homme dans son jugement, le Seigneur ne le sait pas.
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
Qui est celui qui a dit qu’une chose se fît, le Seigneur ne l’ayant pas commandé?
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
De la bouche du Très-Haut, les maux et les biens ne sortiront-ils pas?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Pourquoi a murmuré l’homme vivant, l’homme, de la punition de ses péchés?
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
Scrutons nos voies, interrogeons-les, et retournons au Seigneur.
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Elevons nos cœurs avec nos mains vers le Seigneur qui est dans les cieux.
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
Nous, nous avons iniquement agi, et au courroux nous vous avons provoqué, c’est pour cela que vous êtes inexorable.
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
Vous vous êtes enveloppé dans votre fureur, et vous nous avez frappés; vous avez tué et vous n’avez pas épargné.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
Vous avez mis une nuée devant vous, afin que la prière ne passe pas.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
Comme une plante arrachée et rejetée, vous m’avez mis au milieu des peuples.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
Tous nos ennemis ont ouvert la bouche contre nous.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
La prophétie nous est devenue effroi, lacs et ruine.
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
Mon œil a fait couler des courants d’eaux sur la ruine de la fille de mon peuple.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
Mon œil s’est affligé, et ne s’est pas tu, de ce qu’il n’y avait point de repos,
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
Jusqu’à ce que le Seigneur regardât et vît des cieux.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
Mon œil a tourmenté mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Ils m’ont pris à la chasse comme un oiseau, mes ennemis, sans sujet.
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
Ma vie est tombée dans la fosse, et ils ont posé une pierre sur moi.
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
Des eaux se sont débordées sur ma tête; j’ai dit: Je suis perdu.
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
J’ai invoqué votre nom, Seigneur, du lac le plus profond.
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
Vous avez entendu ma voix; ne détournez pas votre oreille de mes sanglots et de mes cris.
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
Vous vous êtes approché de moi un jour, quand je vous ai invoqué; vous avez dit: Ne crains pas.
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
Vous avez jugé, Seigneur, la cause de mon âme, rédempteur de ma vie.
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
Vous avez vu. Seigneur, leur iniquité contre moi; jugez leur jugement.
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Vous avez vu toute leur fureur, toutes leurs pensées contre moi.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Vous avez entendu leurs outrages, Seigneur, toutes leurs pensées contre moi;
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
Les lèvres de ceux qui s’élèvent contre moi, et leurs projets contre moi tout le jour.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Quand ils sont assis, et quand ils se lèvent, voyez, je suis l’objet de leurs chansons.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
THAU. Vous leur rendrez la pareille, Seigneur, selon les œuvres de leurs mains.
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
THAU. Vous leur mettrez comme un bouclier sur le cœur, la peine dont vous les accablerez.
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
THAU. Vous les poursuivrez dans votre fureur, et vous les briserez sous le ciel. Seigneur.

< Lamentacje 3 >