< Lamentacje 2 >

1 Jokoż zaćmił Pan w zapalczywości swoję córkę Syjońską! zrzucił z nieba na ziemię sławę Izraelską, a nie wspomniał na podnóżek nóg swoich w dzień zapalczywości swojej.
NANI ka uhi pouli ana o ka Haku i ke kaikamahine o Ziona i kona huhu! Ua kiola mai oia i ka nani o ka Iseraela, mai ka lani a i ka honua, Aole manao i kona keehana wawae i ka la o kona inaina!
2 Połknął Pan bez wszelkiej litości wszystkie przybytki Jakóbowe, zburzył w popędliwości swojej twierdze córki Judzkiej, uderzył je o ziemię, w hańbę oddał królestwo i książąt jej.
Ua moni aloha ole ka Haku i na wahi noho a pau o ka Iakoba, I ka hanini ana o kona huhu: Ua hoohiolo oia i na pakaua o ke kaikamahine o Iuda, Ua hoohaahaa oia ia ia ilalo i ka lepo; Ua hoohaumia oia i ke aupuni, a me kona mau alii.
3 Odciął w gniewie zapalczywości wszystek róg Izraelski, odwrócił nazad prawicę swoję od nieprzyjaciela, a rozpaliwszy się przeciwko Jakóbowi, jako ogień pałający pożera do szczętu w około.
I ka wela ana o kona ukiuki, Ua okioki ae oia i na pepeiaohao a pau o ka Iseraela. Ua hoihoi hope oia i kona lima akau mai ke alo aku o ka enemi; Ua hoopau oia ia Iakoba, e like me ke ahi lapalapa i ai i na wahi a puni.
4 Naciągnął łuk swój, jako nieprzyjaciel, postawił prawicę swoję jako przeciwnik, i pozabijał wszystkich najpozorniejszych z ludu, a w namiocie córki Syońskiej wylał jako ogień popędliwość swoję.
Ua hoolena oia i kona kakaka e like me ka enemi; Ua kupaa oia me kona lima akau e like me ka mea ku e, A ua luku mai oia i na mea a pau i makemakeia e ka maka; Maluna o ka halelewa o ke kaikamahine o Ziona, Ua ninini aku la oia i kona inaina e like me ke ahi.
5 Pan się stał jako nieprzyjaciel, połknął Izraela, połknął wszystkie pałace jego, popsuł twierdze jego, i rozmnożył w ludu Judzkim płacz i narzekanie.
Ua like ka Haku me ka enemi; Ua moni oia i ka Iseraela, Ua moni oia i kona mau halealii a pau, Ua hoopau hoi i kona mau pakaua, Ua hoonui oia i ke kumakena, a me ke kaniuhu ana maloko o ke kaikamahine o Iuda,
6 Oderwał mocą płot swój jako od ogrodu, zepsuł namiot swój; Pan przywiódł w zapamiętanie w Syonie uroczyste święta i sabaty, a odrzucił w gniewie popędliwości swojej króla i kapłana.
Ua wawahi ino oia i kona pa, e like me ko ke kihapai; Ua hoopau oia i kona mau la ahaaina. Ua hoolilo o Iehova i na ahabalawai, a me na Sabati, i mea hoopoina wale ia ma Ziona; I ka wewela ana o kona huhu, ua hoowahawaha oia i ke alii, a me ke kahuna.
7 Pan odrzucił ołtarz swój, zbrzydził sobie świątnicę swoję, podał do rąk nieprzyjacielskich mury i pałace Syońskie; krzyczeli w domu Pańskim jako w dzień święta uroczystego.
Ua hoopailua ka Haku i kona kuahu, Ua hoowahawaha oia i kona wahi laa, Ua haawi oia iloko o ka lima o ka enemi i na pa o kona mau halealii, Ua walaau lakou iloko o ka hale o Iehova, e like me ka la ahaaina.
8 Umyślił Pan rozwalić mur córki Syońskiej, rozciągnął sznur, a nie odwrócił ręki swojej od skażenia; rozkwilił baszty, i mur, tak że wespół omdlewają.
Ua manao o Iehova e wawahi i ka pa o ke kaikamahine o Ziona; Ua hoomoe oia i ke kaula-aua, Aole ia i hoihoi mai i kona lima, mai ka luku ana; Hookanikau oia i ka pakaua, a me ka pahale, Kanikau pu no lakou.
9 Zapadły w ziemię bramy jej, połamał i pokruszył zawory jej; król jej i książęta jej są między poganami; niemasz ani zakonu, także ani prorocy jej nie miewają widzenia od Pana.
Ua poho kona mau pukapa iloko o ka lepo, Ua wawahi oia, a ua uhai i kona mau kaola; Aia no kona mau alii, a me kona mau haku iwaena o ko na aina e; Aohe kanawai; Aole i loaa i kona mau kaula ka hoike ana mai o Iehova mai.
10 Starcy córki Syońskiej usiadłszy na ziemi umilknęli, posypali prochem głowę swoję, a przepasują się worami; panny Jeruzalemskie zwiszają ku ziemi głowy swe.
Ke noho nei no na lunakahiko o ke kaikamahine o Ziona ma ka honua, me ka ekemu ole; Ua hoolei i ka lepo maluna o ko lakou mau poo, Ua kaei lakou ia lakou iho me ke kapa ino; Kulou no na poo o na wahine puupaa o Ierusalema ilalo i ka honua.
11 Oczy moje od łez ustały; strwożyły się wnętrzności moje, wylała się na ziemię wątroba moja dla starcia córki ludu mojego, gdy i niemowlątka, i dziatki ssące na ulicach miasta omdlewają;
No ko'u uwe ana, ua pau ko'u mau maka, Ua hu ko'u naau iwaho, Ua hanini ko'u ake iwaho ma ka lepo, No ka make ana o ke kaikamahine o ko'u poe kanaka; No ka mea, ua maule na keiki a me na mea ai waiu ma na alanui o ke kulanakauhale.
12 Matkom swoim mówią: Gdzież jest zboże i wino? Gdy mdleją jako zranieni po ulicach miasta, i wypuszczają duszę swoję na łonie matek swych.
Ke olelo nei lakou i ko lakou poe makuwahine, Auhea ka berena, a me ka waina? No ka mea, ua maule lakou e like me ka poe i houia ma na alanui o ke kulanakauhale, Ua kaili aku hoi ko lakou ea ma ka poli o ko lakou poe makuwahine.
13 Kogoć za świadka stawię? Kogo tobie przyrównam, o córko Jeruzalemska? Kogoć przypodobam, abym cię ucieszył, panno, córko Syońska? bo skruszenie twoje wielkie jako morze, któż cię uleczy?
Heaha ka mea a'u e lawe ai i mea hoike na'u? Heaha ka mea a'u e hoohalike ai ia oe, e ke kaikamahine o Ierusalema? Heaha ka mea a'u e kau like ai me oe, I hoomaha aku ai au ia oe, e ke kaikamahine puupaa o Ziona? No ka mea, ua laula kou wawahiia, e like me ke kai; Owai ka mea hoola aku ia oe?
14 Prorocy twoi opowiadalić kłamstwo i marność, a nie odkrywali nieprawości twojej, aby odwrócili pojmanie twoje; aleć przepowiadali ciężary, kłamstwa i wygnanie.
Ua ike kou mau kaula i na mea hewa, a me na mea lapuwale nou; Aole nae lakou i wehe i ka pale o kou hewa, I mea e hoihoi ai i kou pio ana; Aka, ua ike lakou i na wanana wahahee nou, a me na hoowalewale.
15 Klaskają nad tobą rękoma wszyscy, którzy idą drogą, świstają, a chwieją głową swoją nad córką Jeruzalemską, mówiąc: A onoż to miasto, o którem powiadano, że jest doskonałej piękności, i weselem wszystkiej ziemi?
O ka poe a pau e hele ae nei ma ke alo, paipai no lakou i ko lakou lima ia oe; E hoowahawaha no lakou, A e hookunokunou i ko lakou mau poo, i ke kaikamahine o Ierusalema, O keia anei ke kulanakauhale a lakou i kapa'i Ka mea nani loa, Ka mea e hauoli ai ko ka honua a pau?
16 Otworzyli na cię usta swe wszyscy nieprzyjaciele twoi, świstają i zgrzytają zębami, mówiąc: Pożryjmy je; tenci jest zaiste on dzień, któregośmy czekali, znaleźliśmy i oglądaliśmy go.
Ua oaka ae Ia kou poe enemi a pau i ko lakou waha ia oe, Hoowahawaha lakou, a kui na niho; I mai la lakou, Ua moni kakou ia ia; Oiaio, eia ka la a kakou i makemake ai, Ua loaa ia kakou, ua ike kakou.
17 Uczynił Pan, co był umyślił, wypełnił słowo swoje, które był przykazał ode dni dawnych; zburzył bez litości, a rozweselił nad tobą nieprzyjaciela, wywyższył róg przeciwników twoich.
Ua hana o Iehova i ka mea ana i manao ai, Ua hooko oia i kana olelo ana i kauoha mai ai i na la mamua; Ua hoohiolo oia, aole i aloha mai; Ua hoohauoli oia i ka enemi maluna ou, Ua hookiekie oia i ka pepeiaohao o kou poe enemi.
18 Wołało serce ich do Pana. O murze córki Syońskiej! wylewaj łzy we dnie i w nocy jako strumień, nie dawaj sobie odpocznienia, a niech się nie uspokaja źrenica oka twego.
Kahea aku la ko lakou naau i ka Haku, E ka papohaku o ke kaikamahine o Ziona, E hookahe i na waimaka me he muliwai la i ke ao me ka po; Mai hoomaha ia oe iho, Mai hoomaha ka onohi o kou maka.
19 Wstań, wołaj w nocy na początku straży, wylewaj serce twoje przed obliczem Pańskiem jako wodę; podnoś do niego ręce swoje za duszę dziatek swych, które omdlewają od głodu na rogu wszystkich ulic, a rzecz: Wejrzyj Panie! a obacz, komuś tak kiedy u czynił?
E ku mai iluna, e uwe aku i ka po; I ka makamua o na wati i ka po, E ninini aku i kou naau me he wai la, imua o ka maka o ka Haku. E hapai i kou mau lima io na la, no ke oia o na keiki opiopio ou, Ka poe i maule no ka pololi ma ke poo o na alanui a pau.
20 Izali mają niewiasty jeść płód swój, niemowlątka ucieszne? Izali zamordowany być ma w świątnicy Pańskiej kapłan i prorok?
E nana mai, e Ienhova, A e hoomanao i ka mea au i hana ino aku ai i keia. E ai anei na wahine i ka lakou hua iho? I na keiki hoi e hiipoiia'na? E pepehiia anei ke kahuna, a me ke kaula, ma kahi hoano o ka Haku?
21 Leży na ziemi po ulicach dziecię, i starzec; panny moje, i młodzieńcy moi polegli od miecza; pobiłeś ich w dzień zapalczywości twojej, pomordowałeś ich, a nie sfolgowałeś.
Ua moe no ka opiopio, a me ka elemakule ma ka lepo ma na alanui; Ua hina ko'u mau wahine puupaa, a me ko'u poe kanaka ui i ka pahikaua; Ua luku mai oe ia lakou i ka la o kou inaina, Ua pepehi mai no oe, aole i aloha.
22 Zwołałeś strachów moich zewsząd, jako w dzień uroczystego święta, a nie był w dzień zapalczywości Pańskiej, ktoby uszedł a żyw został; którychem na ręku piastowała i wychowywała, tych nieprzyjaciel mój wyniszczył.
Ua kahea aku oe i ko'u mau mea weliweli a puni, e like me ka la ahaaina, Aohe hoi mea pakele, a koe mai, i ka la o ko Iehova huhu; Ka poe a'u i hii ai, a malama, Ua hoopau ka enemi ia lakou.

< Lamentacje 2 >