Jana 6
1 Potem odszedł Jezus za morze Galilejskie, które jest Tyberyjadzkie;
Hiche jeh chun Yeshua chun Galilee dillen (Tiberias dillen tiajong kihe) agalkaiyin alangkhat gal langa chun achetan ahi.
2 I szedł za nim lud wielki, iż widzieli cuda jego, które czynił nad chorymi.
Chuin mihonpi tamtah'in, melchih na kidang abolho leh anaho asuhdam amu jeh'u chun achena chan'a anung ajui tauve.
3 I wszedł Jezus na górę, i siedział tam z uczniami swoimi;
Chuin Yeshua chu mol chung khat'a akal touvin, aseijui ho toh atoukhom'uvin ahi.
4 A była blisko wielkanoc, święto żydowskie.
Hichu Judah ho kalchuh kut nikho koncha ahitai.
5 Tedy podniósł Jezus oczy i ujrzawszy, iż wielki lud idzie do niego, rzekł do Filipa: Skąd kupimy chleba, aby ci jedli?
Hichun mihonpi tamtah ama henglam jon'a ahung'u chu Yeshuan amun Philip jah'a, “Mipi hijat nehding changlhah hoiya ichoh dingu hitam,” ati.
6 (Ale to mówił, kusząc go; bo on wiedział, co miał czynić.)
Hiche hi Philip patep na a asei ahibouve, aman abol ding ageltoh sa ahitai.
7 Odpowiedział mu Filip: Za dwieście groszy chleba nie dosyć im będzie, choćby każdy z nich mało co wziął.
Hichun Philip in adonbut'in, “Eihon kum lhungin na tong jong leu hen mi hijat in themkhat khat'a aneh khop'u chohna ding kinga jouponte,” ati.
8 Rzekł mu jeden z uczniów jego, Andrzej, brat Szymona Piotra:
Chuin Simon Peter sopipa, Andrew chun ajah'uva.
9 Jest tu jedno pacholę, co ma pięcioro chleba jęczmiennego i dwie rybki; ale cóż to jest na tak wielu?
“Hilaiya chapang khat in changlhah pheng nga leh nga ni aneiye, ahivangin mipi hijat lah'a hicheng hi ipia pang kham ding ham,” ati.
10 Tedy rzekł Jezus: Każcie ludowi usiąść. A było trawy dość na onemże miejscu, i usiadło mężów w liczbie około pięciu tysięcy.
Hichun Yeshuan ajah'uva, “Miho jouse chu tousah'un,” ati; chuin amaho chu abon'un hamhing chung'a chun atoutauve. (Numei chapang simlouvin mipilhing sangnga jen ahive).
11 Wziął tedy Jezus one chleby, a podziękowawszy rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; także i z onych rybek, ile jedno chcieli.
Chuin Yeshuan changlhah chu alan, Pathen athangvah'in miho hoppeh dingin apedohtai; chujouvin aman nga jong chutima chun abol in, chuleh mipi ho chun avaset cheh in ane tauve.
12 A gdy byli nasyceni, rzekł uczniom swoim: Zbierzcie te ułomki, które zbywają, żeby nic nie zginęło.
Hitichun amitakip ava soh phat'un, Yeshuan aseijui ho jah'a, “Tun neh moh chengse loh khom'un, moh suhmang hih un,” ati.
13 I zebrali i napełnili dwanaście koszów ułomków z onego pięciorga chleba jęczmiennego, które zbywały tym, co jedli.
Chuin amahon changlhah pheng nga-a kon'a mipi nehmoh anong aval chengse aloh khom'un ahileh paipeh som le paipeh ni aloh dim'un ahi.
14 A oni ludzie, ujrzawszy cud, który uczynił Jezus, mówili: Tenci jest zaprawdę on prorok, który miał przyjść na świat.
Chuin amahon, Yeshuan hiche melchih na kidang abol chu amuphat'un, atija behseh un, “Eihon themgao ina nga jingu chu ama hi ahi mong monge,” atiuve.
15 Tedy Jezus poznawszy, iż mieli przyjść i porwać go, aby go uczynili królem, uszedł zasię sam tylko na górę.
Chuin amahon Yeshua chu ada achamlouva alengpau hisah ding agotauve, ti ahet jeh in, ama achangin thinglhang lam'a akilep mangtan ahi. Yeshuan twi chunga lam ajot
16 A gdy był wieczór, zstąpili uczniowie jego do morza.
Chuin nilhah ahiphat in aseijuite dillen pang lam'a acheuvin, Yeshua angah tauve.
17 A wstąpiwszy w łódź, jechali za morze do Kapernaum, a już było ciemno, a Jezus nie przyszedł był do nich.
Ahivangin khothim geiya Yeshua ahung kile lou phat'in, amaho kongsunga alut'un, Capernaum lam jon'in akitol tauvin ahi.
18 A morze, gdy powstał wielki wiatr, burzyć się poczynało.
Chuin phulou helouvin hui hattah khat in amaho chu ahinno khum'in twi kinong chu asang jep asang jep'in, akhohse lheh jengtai.
19 Gdy tedy odpłynęli jakoby na dwadzieścia i pięć lub trzydzieści stajan, ujrzeli Jezusa chodzącego po morzu, przybliżającego się ku łodzi, i ulękli się.
Hitichun amaho mile li vel akitol lhungun, phulou helouvin Yeshua amaho lam jon'a twi chunga lam ahinjot chu amu uvin, akicha lheh jeng'un ahi.
20 A on im rzekł: Jamci jest, nie bójcie się.
Ahivangin Yeshuan amaho akouvin, “Kicha hih'un keima kahi bouve,” ati.
21 I wzięli go ochotnie do łodzi, a zarazem łódź przypłynęła do ziemi, do której jechali.
Chuphat in aseijuiten, Yeshua chu kong sunga lutsah loi ding athanom'un hetman lou kah chun ajotnau mun alhung tauve.
22 Nazajutrz lud, który był za morzem, widząc, że tam nie było drugiej łodzi, tylko ona jedna, w którą byli wstąpili uczniowie jego, a iż Jezus nie wszedł był w łódź z uczniami swoimi, ale sami uczniowie jego ujechali;
Ajingin dillen panga mihonpi umho chun, seijui hon kong khat umsun chu alah'uva akitol'u chu amu'uvin chuleh amaho lah'a Yeshua ajaopoi ti aheuvin ahi.
23 (Przyszły też były drugie łodzie z Tyberyjady, blisko do onego miejsca, gdzie jedli chleb, gdy był Pan dzięki uczynił.)
Chuleh Tiberias a kon'a hung lhung kong dang tamtah, Yeshuan changlhah phatthei aboh a mipin anehnau mun koma chu uma ahi.
24 To gdy obaczył lud, iż tam nie było Jezusa, ani uczniów jego, wstąpili i oni w łodzie i przeprawili się do Kapernaum, szukając Jezusa;
Hijeh chun mihonpi chun, Yeshua leh aseijuite chukom'a aum tapouve ti amuphat'un amaho jong kong hoa chun alut'un Yeshua hol in Capernaum lang agal kaitauvin ahi.
25 A znalazłszy go za morzem, rzekli mu: Mistrzu! kiedyś tu przybył?
Chuin amahon dil gal lang khat'a Yeshua amuphat'un, “Rabbi nangma itih'a hilai mun nalhun ham?” atiuve.
26 Odpowiedział im Jezus i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mię nie przeto, iżeście widzieli cuda, ale iżeście jedli chleb, i byliście nasyceni.
Chuin Yeshuan amaho chu adonbut'in, “Keiman nangho tahbeh'a kaseipeh nahiuve, nanghon keima neihol'u hi neh ding changlhah kapeh jeh'a bou ahin, melchihna kidang kabol ho nahet chen jeh'uva ahipoi.
27 Sprawujcież nie pokarm, który ginie, ale pokarm, który trwa ku żywotowi wiecznemu, który wam da Syn człowieczy; albowiem tego zapieczętował Bóg Ojciec. (aiōnios g166)
Hijeh chun, amang thahji nehding holnan hibang lom'in kisugim hih'un, hisang chun mihem chapan napeh ding'u tonsot hinna joh chu hol'in kisugim jouvin; ajehchu Pa Pathen in keima hiche dinga chu Mohor einamdet ahitai,” ati. (aiōnios g166)
28 Rzekli tedy do niego: Cóż będziemy czynili, abyśmy sprawowali sprawy Boże?
Chuin amahon adonbut'un, “Keihon jong Pathen'a ding na katoh nom'uve; ipi kabol dingu ham?” atiuve.
29 Odpowiedział Jezus i rzekł im: Toć jest sprawa Boża, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.
Yeshuan ajah'uva, “Hiche bou hi Pathen in nanghoa kon'a adei natoh chu ahi, ahinsolpa hi tahsan un,” ati.
30 Rzekli mu tedy: Cóż wżdy ty za znak czynisz, abyśmy widzieli i wierzyli tobie? Cóż czynisz?
Hichun amahon adonbut'un, “Nang katahsan thei nading'un ipi ham nabolthei melchihna kidang khat neimu sah un,” atiuve.
31 Ojcowie nasi jedli mannę na puszczy, jako jest napisano: Chleb z nieba dał im ku jedzeniu.
“Chule kapu kapateu chun gamthip ajotlaiyun manna aneuvin ahi, hichu Pathen Lekhabun asei Mose in amaho chu van'a kona changlhah neh ding apeuve,” kiti chu ahi.
32 Rzekł im tedy Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz wam dał chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam chleb on prawdziwy z nieba.
Chuin Yeshuan ajah'uva, “Keiman nangho atahbeh kaseipeh nahiuve, Mose in vana kon changlhah apekhapoi, kapan apeh ahi, chuleh tun nangho dingin van'a kon changlhah tahbeh chu apetai.
33 Albowiem chleb Boży ten jest, który zstępuje z nieba i żywot daje światu.
Pathen a kon'a changlhah tahbeh chu, van'a kona hung kumlha-a vannoiya hinna pea amabou chu ahi.”
34 Tedy mu rzekli: Panie! daj nam zawsze tego chleba.
Chuin amahon ajah'a, “Pu chuche changlhah chu keiho aniseh'in neipeuvin,” atiuve.
35 I rzekł im Jezus: Jamci jest on chleb żywota; kto do mnie przychodzi, łaknąć nie będzie, a kto wierzy w mię, nigdy pragnąć nie będzie.
Yeshuan adonbut'in, “Keima hinna changlhah kahi, koi hileh kahenga hung jouse gilkel kitlou ding, chuleh koi hileh keima eitahsan jouse a itih'a dangchah kitlou ding ahi.”
36 Alem wam powiedział: Owszem, widzieliście mię, a nie wierzycie.
Ahivangin nanghon keima neimu vang'un neitahsan deh pouve.
37 Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie, a tego, co do mnie przyjdzie, nie wyrzucę precz.
Hijongleh, Paneipeh chengse ho chu kahenga hung ding ahiuve, chuleh keiman amaho chu kaledoh louhel ding ahi.
38 Bom zstąpił z nieba, nie iżbym czynił wolę moję, ale wolę onego, który mię posłał.
Ajeh chu keima eihin solpa Pathen lunglam bol dinga vana kon'a hung kumlha kahin keima lunggot bol dinga hung kahipoi.
39 A tać jest wola onego, który mię posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, ale abym to wzbudził w on ostateczny dzień.
Chuleh Pathen lunglam chu hiche ahi, Aman keima eipeh chengse hi khatcha mansah louva, ni nunung nileh amaho kakai thou ding ahi.
40 A tać jest wola onego, który mię posłał, aby każdy, kto widzi Syna, a wierzy weń, miał żywot wieczny; a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień. (aiōnios g166)
Ajeh chu hiche hi kapa lunglam ahi, Chapa mua chuleh tahsan jousen tonsot hinna anei ahitai; keiman amaho chu ni nunung nileh kakai thou ding ahi, ati. (aiōnios g166)
41 I szemrali Żydowie o nim, iż rzekł: Jam jest on chleb, który z nieba zstąpił.
Chuin Judah ho chu lunglhai lou tah'in aphun gam tauve, ajeh chu Yeshuan, “Keima vana kon'a hung kumlha hinna changlhah kahi,” ati.
42 I mówili: Izaż ten nie jest Jezus, syn Józefa, którego my ojca i matkę znamy; jakoż teraz tedy ten powiada: Żem z nieba zstąpił?
Hichun amaho akihouvun, “Hichepa hi Joseph chapa Yeshua hilou ham? Apa leh anu kihe'a iti aman keima vana kon'a hung kumlha kahi atithei ham?” atiuve.
43 Tedy odpowiedział Jezus i rzekł im: Nie szemrzyjcie między sobą.
Ahivangin Yeshuan adonbut'in, “Kathusei ho jeh in phun hih un.
44 Żaden do mnie przyjść nie może, jeźli go Ojciec mój, który mię posłał, nie pociągnie; a ja go wzbudzę w ostateczny dzień.
Ajeh chu keima eihinsol'a Pa chun kahenga aloilut ho tilou chu koima ama cham in, kahenga ahung thei poi, chuleh keiman amaho chu ni nunung nileh kakai thou ding ahi.
45 Napisano w prorokach: I będą wszyscy wyuczeni od Boga; przetoż każdy, kto słyszał od Ojca, a nauczył się, przychodzi do mnie.
Pathen Lekhabu'a Pathen in amaho abon'uva ahilding ahi, kitibang chun, koi hileh Pa thu ngaiya chuleh ama a kon'a kihil ho bou chu kahenga hungji ahiuve.
46 Nie iżby kto widział Ojca, oprócz tego, który jest od Boga; ten widział Ojca.
Chule koiman Pathen amukhapoi, Pathen'a kon hung kisol amabou chun Pathen chu amu ahi.
Keiman nangho tahbeh'a kaseipeh nahiuve, koi hileh ama tahsan chan chun tonsot hinna anei ahitai. (aiōnios g166)
48 Jam jest on chleb żywota.
Keima hinna changlhah kahi.
49 Ojcowie wasi jedli mannę na puszczy, a pomarli.
Napu napateu vin gamthip'a manna aneuvin, ahivangin amaho abon'un athisoh heltauve.
50 Ten jest on chleb, który z nieba zstępuje; jeźliby go kto jadł, nie umrze.
Koihileh vana kon'a changlhah neho vang chu a itih'a thita lou ding ahi.”
51 Jamci jest chleb on żywy, którym z nieba zstąpił: jeźliby kto jadł z tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, jest ciało moje, które ja dam za żywot świata. (aiōn g165)
Keima vana kon hung kumlha changlhah hing chu kahi, koi hileh hiche changlhah neho chu tonsot'a hing ding ahi; chuleh vannoi hinna dinga kapeh ding changlhah chu katahsa hi ahi. (aiōn g165)
52 Wadzili się tedy Żydowie między sobą, mówiąc: Jakoż ten może nam dać ciało swoje ku jedzeniu?
Chuin miho chu khat leh khat Yeshua thuseidoh chun akinel'un, “Iti hichepan atahsa chu eiho nehding'a apeh thei ding ham?” atiuvin ahi.
53 I rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźli nie będziecie jedli ciała Syna człowieczego, i pili krwi jego, nie macie żywota w sobie.
Hichun Yeshuan adonbut'in, “Keiman nangho tahbeh'a kaseipeh nahiuve, nanghon Mihem Chapa sa naneh lou'uva chuleh athisan nadonlou'uleh, nasung'uva tonsot hinna naneilou dingu ahi.
54 Kto je ciało moje, a pije krew moję, ma żywot wieczny, a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień. (aiōnios g166)
Ahivangin koi hileh kasa ne'a, chuleh kathisan don'a vang chun tonsot hinna anei ahitai. Chuleh keiman ama chu ni nunung nileh kakai thou ding ahi. (aiōnios g166)
55 Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarm, a krew moja prawdziwie jest napój.
Ajeh chu nehding tahbeh chu kasa ahin, chule donding tahbeh chu kathisan ahi.
56 Kto je ciało moje i pije krew moję, we mnie mieszka, a ja w nim.
Hijeh chun koi hileh kasa ne'a chuleh kathisan don'a chu keima sunga ama aum'in chuleh ama sunga keima ka um'in ahi.
57 Jako mię posłał żyjący Ojciec, i ja żyję przez Ojca; tak kto mnie pożywa, i on żyć będzie przez mię.
Chule eihinsol'a hing jing Pa jal'a keima hing kahi; hiche bang chun keima'a kon'a kivah chu keima jal'a hing ding ahi.
58 Tenci jest chleb on, który z nieba zstąpił, nie jako ojcowie wasi jedli mannę, a pomarli; kto je ten chleb, żyć będzie na wieki. (aiōn g165)
Ajeh chu keima vana kon'a hung kumlha changlhah tahbeh chu kahi, hijeh chun koi hileh hiche changlhah ne'a chu, napu napa teuvin Manna ana neh'uva athisoh hel'u bang hita louva, amaho chu tonsot'a hing jing ding ahiuve.” (aiōn g165)
59 To mówił w bóżnicy, ucząc w Kapernaum.
Thu hicheng hi aman Capernaum kho'a kikhop na In'a athuhil pet'a asei ahi.
60 Wiele ich tedy z uczniów jego słysząc to, mówili: Twardać to jest mowa, któż jej słuchać może?
Chuin aseijuiten ajah'a, “Hiche thuhi hetchen ahahsa vale koiman sangthei ponte,” atiuve.
61 Ale wiedząc Jezus sam w sobie, iż o tem szemrali uczniowie jego, rzekł im: Toż was obraża?
Hichun Yeshuan aseijuite alung himo thim'u chu ahen, ajah'uva, “Hiche kathusei hin nalungu asuh noh phah hitam?
62 Cóż, gdybyście ujrzeli Syna człowieczego wstępującego, gdzie był pierwej?
Achutileh nanghon Mihem Chapa vana lahtou va aum mukit leu chun, ipi nati tadiu vem?
63 Duchci jest, który ożywia, ciało nic nie pomaga; słowa, które ja wam mówię, duch są i żywot są.
Lhagao bouvin tonsot hinna apehji ahi, Mihem tahsa kihabol in ima abukim joupoi, chuleh keiman najah uva kasei doh thucheng hohi, abon'a Lhagao leh hinna thu ahi.
64 Ale są niektórzy z was, co nie wierzą; albowiem wiedział od początku Jezus, którzy byli, co nie wierzyli, i kto jest, co go miał wydać;
Ahivangin nalah'uva keima eitahsan lou na um'uve,” ati, ajeh chu Yeshuan atil'a pat'a koiham ama tahsan lou chuleh koiham ama pedoh ding ti ahetsa ahitai.
65 I mówił: Dlategomci wam powiedział: Iż żaden nie może przyjść do mnie, jeźliby mu nie było dane od Ojca mojego.
Chuin aman ajah'uva, “Hiche jeh'a chu Pan eipeh lou chu mi koima kahenga ahung theipoi, tia kasei ahi,” ati.
66 Od tego czasu wiele uczniów jego odeszło nazad, a więcej z nim nie chodzili.
Hiche apat chun, aseijui ho tamtah ache mang'un, ama adalha tauvin ahi.
67 Tedy rzekł Jezus do onych dwunastu: Izali i wy chcecie odejść?
Chuin Yeshuan somle ni ho jah'a adongin, “Nanghon jong neidalhah dingu ham?” ati.
68 I odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie! do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego; (aiōnios g166)
Hichun Simon Peter in adonbut'in, “Pakai koi henga kache ding'u ham? Tonsot hinna pe'a thunei nangbou nahi. (aiōnios g166)
69 A myśmy uwierzyli i poznali, żeś ty jest Chrystus, on Syn Boga żywego.
Keihon nangma Pathen theng khat seh nahi kaheuve, hichu katahsan uve,” ati.
70 Odpowiedział im Jezus: Izalim ja nie dwunastu was obrał? a jeden z was jest dyjabeł.
Chuin Yeshuan ajah'uva, “keiman nangho somle ni kalhendoh nahiuvin, ahivangin nalah'uva satan khat aume,” ati.
71 A to mówił o Judaszu, synu Szymona, Iszkaryjocie; bo go ten wydać miał, będąc jednym z onych dwunastu.
Hichu aman alhen doh somle ni ho lah'a Simon Iscariot chapa Judas in khonunga ama apehdoh ding aseina ahi.
