Jana 2
1 A dnia trzeciego było wesele w Kanie Galilejskiej, i była tam matka Jezusowa.
Ajingin Galilee gamsunga Cana khoa kichena golvah kingon khat aumin ahi. Chua chun Yeshua nu jong aumiin,
2 Wezwany też był i Jezus i uczniowie jego na ono wesele.
Chule hiche kingona'a chun Yeshua leh aseijui ho jong akouvu ahi.
3 A gdy nie stało wina, rzekła matka Jezusowa do niego: Wina nie mają.
Golvahna aum petnin lengpi twi alhing tahih in, anu chun Yeshua jah'a “Lengpi twi anei tapouve,” ati.
4 Rzekł jej Jezus: Co ja mam z tobą, niewiasto? jeszczeć nie przyszła godzina moja.
“Ngailut umtah numei, hichu eiho boipidi ahipoi” tia Yeshuan adonbut ahi. “Keima phat lhing loulai hichu,” ati.
5 Rzekła matka jego sługom: Cokolwiek wam rzecze, uczyńcie.
Ahivangin anu chun lhacha ho jah'a, “Aman najah uva asei ipi hijongleh bol un,” ati.
6 I było tam sześć stągwi kamiennych, postawionych według oczyszczenia żydowskiego, biorących w się każda dwie albo trzy wiadra.
Akom tah uva chun Judate dan dung jui'a kisuhtheng na songbel lentah gup uma ahi. Bel khat chu twi-thei dim som nia pat somthum dol cheh ahi.
7 Rzekł im Jezus: Napełnijcie te stągwie wodą; i napełnili je aż do wierzchu.
Yeshuan soh ho jah'a “Songbel ho chu twi sung dimun,” ati. Amahon songbel ho chu twi asung dim phatnun,
8 Tedy im rzekł: Czerpajcież teraz, a donieście przełożonemu wesela. I donieśli.
Aman ajah'uva, “Tun phabep thaldoh unlang golvah vaihompa henga choiyun,” ati. Hiti chun lhacha ho chun athupeh bang chun aboltauve.
9 A gdy skosztował przełożony wesela onej wody, która się stała winem, (a nie wiedział, skąd by było; lecz słudzy wiedzieli, którzy wodę czerpali), zawołał on przełożony oblubieńca;
Golvah vaihompa chun, twisih lengpi twi kisosah chu atep khah phatnin, ahung kondohna hechen louvin (Lhacha hon vang aheuve), moulang chu akoutai.
10 I rzekł mu: Każdy człowiek pierwej daje wino dobre, a gdy sobie podpiją, tedy podlejsze; a tyś dobre wino zachował aż do tego czasu.
Aman ajah'a, “Kinbol'a chun lengpi twi chihpen ahomdoh masa jin, mihon adon khop tengle, adaojep ahomji bouve. Ahin nangman tugeiyin achih pen nahom nalaiye!” ati.
11 Tenci początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej, a objawił chwałę swoję; i uwierzyli weń uczniowie jego.
Galilee gam'a Cana khoa hiche melchih na kidang abol hi ama loupi kiphon dohna dinga anatoh masapen ahi. Chuin aseijuiten ama atahsan tauve.
12 Potem zstąpił do Kapernaum, on i matka jego i bracia jego i uczniowie jego, i zamieszkali tam niewiele dni;
Kichena golvah kichai jin, ama le anu toh, asopiho toh, chule aseijui ho toh Capernaum a nikho phabep din ache tauvin ahi.
13 Albowiem była blisko wielkanoc żydowska; i wstąpił Jezus do Jeruzalemu.
Chuin Judah te kalchuh kut anai phat in, Yeshua Jerusalem'a achetai.
14 I znalazł w kościele siedzące te, co sprzedawali woły i owce i gołębie, i te, co pieniędzmi handlowali.
Houin sunga chun aman kivei mihon kilhaina thilto ding bongho, kelngoiho chule vapal ho ajoh'uva chuleh sum lhengho atouvu amu dohtai.
15 A uczyniwszy bicz z powrozków, wszystkie wygnał z kościoła, i owce i woły: a tych, co pieniędzmi handlowali, pieniądze rozsypał i stoły poprzewracał;
Hichun Yeshuan khao phabep'a jepna ding asem in, amaho jouse chu Houin a konin adeldoh in, chule aman bongho le kelngoi ho anodoh'in, sum lhengho sumnong chu athethang peh'in chule adokhangu alekhup pehtai.
16 A tym, co gołębie sprzedawali, rzekł: Wynieście to stąd, a nie czyńcie domu Ojca mego domem kupieckim.
Chuin, vapal joh ho koma achen ajah uva, “Hiche hohi hilai mun'a konin podoh un. Kapa In chu nanghon kailhang mun sosah hih un,” ati.
17 I wspomnieli sobie uczniowie jego, iż napisano: Gorliwość domu twego zżarła mię.
Hichun aseijuiten, Pathen lekhabua themgao thusei, “Na-in dinga katompan hin katha jouse eine chaiye,” tichu ahin gel doh tauve.
18 Tedy odpowiedzieli Żydowie i rzekli mu: Cóż nam za znak pokażesz, iż to czynisz?
Ahivangin Judah vaipo hon ajah'a “Ipi ham nabol? Hitobang bolna dinga thuneina Pathen in napeh mong ahileh amelchihna kidang khat neimusah un,” atiuve.
19 Odpowiedział Jezus i rzekł im: Rozwalcie ten kościół, a we trzech dniach wystawię go.
Yeshuan adonbut'in, “Aphai, hiche Houin hi suchim un, chule Keiman nithum in tungdoh inge,” ati.
20 Rzekli tedy Żydowie: Czterdzieści i sześć lat budowano ten kościół, a ty go we trzech dniach wystawisz?
Hichun amaho tijatah'in, “Hiche Houin sah na a kum som li le kum gup jen lut'a, nangin nithum'a iti nasah doh ding ong?” atiuve.
21 Ale on mówił o kościele ciała swego.
Ahivangin, Yeshuan hiche Houin ati chu Ama tahsa aseina ahibouve.
22 Przetoż, gdy zmartwychwstał, wspomnieli uczniowie jego, iż im to był powiedział; i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.
Hiche hi Ama thina a kona kaithouva a um nung chun, aseijuiten ipi aseina ahi ahin geldoh un, Pathen lekhabua thuho leh Yeshua thusei ho atahsan tauve.
23 A gdy był w Jeruzalemie na wielkanoc w święto, wiele ich uwierzyło w imię jego, widząc cuda jego, które czynił.
Kalchuh kut laiya, Jerusalem'a aumpet'a Yeshuan thil kidang melchihna abolho jeh chun mitamtah in ama atahsan tauve.
24 Ale Jezus nie zwierzał im samego siebie, przeto iż on znał wszystkie,
Ahivangin amaho chu Yeshuan atahsan poi, ajehchu mihem hina chu aman ahetsa ahi.
25 A iż nie potrzebował, aby mu kto świadectwo wydawał o człowieku; albowiem on wiedział, co było w człowieku.
Ama dingin mikhat thudol adang khat in ama henga hettohsah angaipoi, ajeh chu mijouse lungsung ahetsa ahi.
