< Jana 13 >

1 A przed świętem wielkanocnem wiedząc Jezus, iż przyszła godzina jego, aby przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoje, którzy byli na świecie, aż do końca umiłował je.
Lyahanu pili Mukiti we Paseka niuseni kuliwa Jesu chabezi kuti inakoyakwe chiyasika yakuzwa hanuhansi ni kuya kwa Tayo - sina habakusuni bakwe bamuchisi - ababasaki kutwala kumamanisinzo.
2 A gdy była wieczerza, a dyjabeł już był wrzucił w serce Judasza, syna Szymonowego Iszkaryjoty, aby go wydał;
Lyahanu satani chababiketi kale mwinkulo ya Judasi Iskariota mwana a Simon, kuti abeteke Jesu.
3 Widząc Jezus, iż wszystko Ojciec podał do rąk jego, a iż od Boga wyszedł i do Boga idzie,
Chabakwi kuti Tayo chabahele kale zintu zonso mumayanza akwe imi chabakazwile kwe Ireeza ni chabakubola kwe Ireeza.
4 Wstał od wieczerzy i złożył szaty, a wziąwszy prześcieradło, przepasał się.
Abazimani hamulalilo ni kuzwisa chizwanto chakwe chahewulu. Linu chahinda kataulo ni kukalisumina iye mwine.
5 Potem nalał wody do miednicy, i począł nogi umywać uczniom i ucierać prześcieradłem, którem był przepasany.
Linu chachunka mezi mukasuba ni kutanga kusaza matenda abarutwana bakwe ni kubapemula ni taulo yabalizingelete.
6 Tedy przyszedł do Szymona Piotra; a on mu rzekł: Panie! i tyż mnie masz nogi umywać?
Chakeza kwa Simoni Pitirosi, imi Pitorosi chawamba kwali, “Simwine, mosaze matende angu na?”
7 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Co ja czynię, ty nie wiesz teraz, ale się potem dowiesz.
Jesu chetaba ni chati kwali, “Chinitenda kwanko kese uchizuwisise hanu, kono kokachizuwisise mwinako inza.”
8 Rzekł mu Piotr: Nie będziesz ty nóg moich umywał na wieki. Odpowiedział mu Jezus: Jeźli cię nie umyję, nie będziesz miał cząstki ze mną. (aiōn g165)
Pitorosi chawamba kwali, “Kense usanze matende angu.” Jesu chamwitaba, “Heba kanikusazi, kawina chemba kwangu.” (aiōn g165)
9 Tedy mu rzekł Szymon Piotr: Panie! nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę.
Simoni Pitirosi chawamba kwali, “Simwine, kanzi unisazi bulyo kumatende, kono nikumayanza angu ni mutwi wangu.”
10 Rzekł mu Jezus: Ktoć jest umyty, nie potrzebuje, jedno aby nogi umył, bo czysty jest wszystek; i wy jesteście czystymi, ale nie wszyscy;
Jesu chawamba kwali, “Uzo yosazwa kena chasaka, hensi kusazwa kumatende, kono ujolwele neza; ujololwe, kono isini umwi ni umwi.”
11 Albowiem wiedział, który go wydać miał; dlategoż rzekł: Nie wszyscy jesteście czystymi.
(Mukuti Jesu abezi yese namubeteke; chinji abawambi, “Kahena kutimubonse mujolola.)”
12 Gdy tedy umył nogi ich i wziął szaty swoje, usiadłszy zasię za stół, rzekł im: Wiecież, com wam uczynił?
Linu Jesu hamana kubasaza matende abo ni kuhinda zizwato zakwe ni kwikala hansi hape, chawamba kubali, “Kana mwizi chinatenda kwenu?
13 Wy mię nazywacie nauczycielem i Panem, a dobrze mówicie; bomci jest nim.
Munisupa 'Muluti' ni 'Simwine,' imi uwamba chishiyeme, kakuti linu njime.
14 Ponieważem ja tedy umył nogi wasze, Pan i nauczyciel, i wyście powinni jedni drugim nogi umywać.
Heba njime linu, Simwine ni Muluti, nashanza matende enu, nemwe mulishanze matende enu zumwi ni zumwi.
15 Albowiem dałem wam przykład, abyście jakom ja wam uczynił, i wy czynili.
Mukuti chinamiha mutala kokuti nenwe mutende bobulyo munamitendela.
16 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie jest sługa większy nad pana swego, ani poseł jest większy nad onego, który go posłał.
Ikumbya line, niwamba kwenu, mubeleki kena mukando kwafumwe; kapa mutumiwa kubamukando kuwamutuma.
17 Jeźlić to wiecie, błogosławieni jesteście, jeźli to uczynicie.
Heba nimwiziba izizintu, mufuyoletwe heba nimuzitenda.
18 Nie o wszystkichci was mówię, jać wiem, którem obrał; ale żeby się wypełniło Pismo: Który je ze mną chleb, podniósł przeciwko mnie piętę swoję.
Kaniwambi mubonse; niziabo banibaketi — kono iñolo linani kwizuzilizwa; 'Iye ulya chikwa changu unilaha mulezele.'
19 Teraz wam powiadam, przedtem niż się to stanie, abyście gdy się to stanie, uwierzyli, żem ja jest.
Nimiwambila inzohahanu pili niziseni kutendahala, linukuti hazitendahala, nimuzumine kuti Njime.
20 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego bym posłał, mię przyjmuje; a kto mię przyjmuje, onego przyjmuje, który mię posłał.
Ikumbya line, nimiwambila, yotambula yese unatuma, watambulame, imi yotambula ime, utambula iye yabanitumi.”
21 To rzekłszy Jezus, zasmucił się w duchu, i oświadczył, a rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że jeden z was wyda mię.
Linu Jesu hawamba inzo, chabakatazehete muluhuho, chaha bupaki mi chati, “Ikumbya line, niwamba kwenu kuti zumwi kwenu kanibeteke.”
22 Tedy uczniowie spoglądali po sobie, wątpiąc, o kim by to mówił.
Barutwana chibalilola, nibabilelete kuti uwambani.
23 A był jeden z uczniów jego, który się był położył na łonie Jezusowem, ten, którego miłował Jezus.
Zumwi wabarutwana, wabakusaka hahulu Jesu, abakushendeme hetafule nazendamine hachizuba cha Jesu.
24 Przetoż na tego skinął Szymon Piotr, aby się wypytał, który by to był, o którym mówił.
Simoni Pitorosi chalolela konzo murutwana ni kuwamba, “Tuwambile njeni unzo yowamba zakwe.”
25 A on położywszy się na piersiach Jezusowych, rzekł mu: Panie! któryż to jest?
Linu chazendamina hachizuba cha Jesu ni kuwamba kwali, “Simwine, njeni unzo?”
26 Odpowiedział Jezus: Ten jest, któremu ja omoczywszy sztuczkę chleba, podam; a omoczywszy sztuczkę chleba, dał Judaszowi, synowi Szymona, Iszkaryjotowi.
Linu Jesu chamwitaba, “Njiyena yesenihe chikwa chinansunsa.” Chobulyo hamana kunsunsa chikwa, chachiha Judasi mwana Simon Iskariota.
27 A zaraz po onej sztuczce chleba wstąpił weń szatan. Tedy mu rzekł Jezus: Co czynisz, czyń rychło.
Imi linu, hakumana chikwa, Satani chamwinjila, linu Jesu chawamba kwali, “Chosakaku tenda, uchitende kakuhwela.”
28 A tego żaden nie zrozumiał z spółsiedzących, na co mu to rzekł.
Kakwina nanga umwina kubabalikwikele naye hetafule yabezi kuti chizi hawamba inzo kwali.
29 Albowiem niektórzy mniemali, gdyż Judasz miał mieszek, iż mu rzekł Jezus: Nakup, czego nam potrzeba na święto, albo iżby co dał ubogim.
Bamwi chiba hupula kuti, mukuti Judasi ibali iye yabakubika masheleni, chingi Jesu abawambi kwali, “Ukawule zisakahala kuti tube nanzo hamukiti,” kapa uwola kukaha zimwi kubanjebwe.
30 Tedy on wziąwszy onę sztuczkę chleba, zarazem wyszedł; a noc była.
Judasi hamana kutambula chikwa, chazwila hanze hahobulyo. Chi ibali masiku.
31 A gdy wyszedł, rzekł Jezus: Teraz jest uwielbiony Syn człowieczy, a Bóg uwielbiony jest w nim.
Inako Judasi hayenda hanze, Jesu chati, “Hanu Mwana wa Muntu cholumbekwa, imi Ireeza kalumbekwe chebakalyakwe.
32 A ponieważ Bóg uwielbiony jest w nim, tedy go też Bóg uwielbi sam w sobie, i wnetże uwielbi go.
Ireeza kamulumbeke iye kalwake mwine, imi kamulumbeke hahanubulyo.
33 Synaczkowie! jeszcze maluczko jestem z wami; będziecie mię szukać, ale ja jakom rzekł Żydom: Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie; tak i wam teraz powiadam.
Bahwile banini, nichina nanwe mukuti kuchina kanakozana bulyo. Kamuningane, imi sinamuni bawambili majuda, 'Kuniya kamuwoli kwizako.' Nahanu nichi wamba inzi kwenu hape.
34 Przykazanie nowe daję wam, abyście się społecznie miłowali; jakom i ja was umiłował, abyście się i wy społecznie miłowali.
Nimiha mulao muhya, kuti musake umwi ni umwi; sina munibakumisakila, linu musake umwi ni umwi hape.
35 Stądci poznają wszyscy, żeście uczniami moimi, jeźli miłość mieć będziecie jedni przeciwko drugim.
Chenzi umwi ni umwi kezibe kuti mubarutwana bangu, heba ni mulisuni zumwi ku zumwi.
36 Rzekł mu Szymon Piotr: Panie! dokądże idziesz? Odpowiedział mu Jezus: Dokąd ja idę, ty teraz za mną iść nie możesz, ale potem pójdziesz za mną.
Simoni Pitorosi chawamba kwali, “Simwine, ukaya kuhi?” Jesu abamwitaba, “Kuniya, kowoli kunichilila hanu, kono konichilele inako yiza.”
37 Tedy mu rzekł Piotr: Panie! czemuż teraz za tobą iść nie mogę? Duszę moję za cię położę.
Pitorosi chati kwali, “Simwine, chinzi hanisawoli kukwichilila? Kanilifungule buhalo bwangu bakeñi chanko.”
38 Odpowiedział mu Jezus: Duszę twoję za mię położysz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Nie zapieje kur, aż się mnie po trzykroć zaprzesz.
Jesu chetaba, “Uwola kulifungula buhalo bwanko ibaka lyangu? Ikumbya line, Nikuwambila, munkombwe niuseni kulila kobe chonisampwile totatwe.”

< Jana 13 >