Hioba 9
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
And Job answered and said,
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
Of a truth I know it is so; but how can man be just with God?
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
If he shall choose to strive with him, he cannot answer him one thing of a thousand.
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
He is wise in heart and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and had peace?
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
Who removeth mountains, and they know it not, when he overturneth them in his anger;
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
Who shaketh the earth out of its place, and the pillars thereof tremble;
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
Who commandeth the sun, and it riseth not, and he sealeth up the stars;
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
Who alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the high waves of the sea;
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
Who maketh the Bear, Orion, and the Pleiades, and the chambers of the south;
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
Who doeth great things past finding out, and wonders without number.
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
Lo, he goeth by me, and I see [him] not; and he passeth along, and I perceive him not.
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
Behold, he taketh away: who will hinder him? Who will say unto him, What doest thou?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
God withdraweth not his anger; the proud helpers stoop under him:
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
How much less shall I answer him, choose out my words [to strive] with him?
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
Whom, though I were righteous, [yet] would I not answer; I would make supplication to my judge.
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
If I had called, and he had answered me, I would not believe that he hearkened to my voice, —
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
He, who crusheth me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
He suffereth me not to take my breath, for he filleth me with bitternesses.
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
Be it a question of strength, lo, [he is] strong; and be it of judgment, who will set me a time?
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
If I justified myself, mine own mouth would condemn me; were I perfect, he would prove me perverse.
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
Were I perfect, [yet] would I not know my soul: I would despise my life.
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
It is all one; therefore I said, he destroyeth the perfect and the wicked.
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
If the scourge kill suddenly, he mocketh at the trial of the innocent.
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
The earth is given over into the hand of the wicked [man]; he covereth the faces of its judges. If not, who then is it?
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
And my days are swifter than a runner: they flee away, they see no good.
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
They pass by like skiffs of reed; as an eagle that swoops upon the prey.
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
If I say, I will forget my complaint, I will leave off my [sad] countenance, and brighten up,
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
I am afraid of all my sorrows; I know that thou wilt not hold me innocent.
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
Be it that I am wicked, why then do I labour in vain?
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
If I washed myself with snow-water, and cleansed my hands in purity,
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
Then wouldest thou plunge me in the ditch, and mine own clothes would abhor me.
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
For he is not a man, as I am, that I should answer him; that we should come together in judgment.
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
There is not an umpire between us, who should lay his hand upon us both.
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
Let him take his rod away from me, and let not his terror make me afraid,
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
[Then] I will speak, and not fear him; but it is not so with me.
