Hioba 41

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

Prendras-tu le serpent à l'hameçon? passeras-tu dans ses dents une bride?

2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

Attacheras-tu à son nez un anneau? perceras-tu ses lèvres d'un cercle?

3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

Te parlera-t-il, te priera-t-il, te fera-t-il entendre de douces supplications?

4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

S'engagera-t-il avec toi par un pacte? En feras-tu ton esclave dans les siècles des siècles?

5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

Te joueras-tu de lui comme d'un oisillon, le mettras-tu en cage comme un passereau pour ton petit enfant?

6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

Les nations s'en nourrissent; les peuples phéniciens se le partagent.

7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

Ils attachent de sa peau à leurs navires, et sa tête à leurs barques de pêcheurs.

8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

Tu le maîtriseras en te souvenant de la guerre qu'il a causée, et qu'elle ne se renouvelle plus.

9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

Ne l'as-tu pas vu? N'as-tu pas été surpris de ce qui a été dit?

10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

N'as-tu pas été effrayé parce que je l'avais préparé? car quel est celui qui s'était opposé à moi?

11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

Et qui donc après m'avoir contredit persistera, puisque tout ce que le ciel recouvre m'appartient?

12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

Je ne me tairai point à cause lui, et la puissance de mes paroles, justes à son regard, excitera sa compassion.

13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

Qui découvrira la face que voile son vêtement? qui pénétrera jusqu'au fond de sa poitrine?

14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

Qui ouvrira les portes qui le cachent? Le grincement de ses dents inspire à l'entour la terreur.

15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

Ses entrailles sont des aspics d'airain; son ensemble est comme de la pierre d'émeri.

16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

Les aspérités de son corps sont tout d'une pièce; jamais l'esprit de l'a traversé.

17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

Tel un homme est uni à son frère, tels ces deux frères sont toujours inséparables.

18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

S'il éternue des étincelles jaillissent; ses yeux brillent comme l'étoile du matin.

19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

Sa bouche vomit comme des lampes, leur flamme se répand à l'entour, comme des brasiers pleins de feu.

20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

De ses narines sort une fumée semblable à celle d'une fournaise où brûle de l'anthracite.

21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

Son âme est de charbon embrasé; sa bouche exhale du feu.

22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

La force réside en son encolure; la perdition court devant lui.

23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

Les chairs de son corps forment un bloc; elles ont été coulées sur lui; rien ne peut les émouvoir.

24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

Son cœur est condensé comme une pierre; il est inflexible comme une enclume.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

S'il se retourne, il répand l'effroi, parmi les bêtes fauves qui bondissent sur la terre.

26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

Les javelines, les traits, les cuirasses ne peuvent rien contre lui.

27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

Il fait cas de l'airain comme du bois pourri, et du fer comme de la paille.

28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

La flèche ne le percera pas; la pierre d'une fronde lui fait l'effet d'un brin d'herbe.

29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

Les marteaux sont pour lui comme des joncs; il rit des tremblements de terre et des éruptions de flammes.

30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

Il a pour couche des obélisques aigus; l'or de la mer qu'il foule aux pieds lui semble une boue dont on ne dit rien.

31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

Il fait bouillir l'abîme comme une marmite; il prend la mer pour un vase à parfums,

32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

Le Tartare de l'abîme pour un captif, l'abîme pour un lieu de promenade.

33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

Il n'est rien sur la terre de semblable à lui qui a été créé pour être raillé par mes anges.

34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

Il voit tout ce qui s'élève; il est roi de tout ce que contiennent les eaux.