< Hioba 33 >
1 A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
Amola wali, Yoube! Na sia: huluane noga: le nabima!
2 Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
Na da na asigi dawa: suga liligi huluane sia: musa: momagele esala.
3 Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
Na sia: huluane da moloidafa amola na da dafawane sia: fawane sia: mu.
4 Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
Gode Ea A: silibu da na da: i hahamoi amola nama esalusu i.
5 Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
Di da nama bu adole imunu defele galea, nama adole ima. Dia fofada: mu sia: amo hahamoma.
6 Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
Ani galu da Gode Ea siga ba: ma: ne defele esala. Gode da ani laga osoboga hahamoi.
7 Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
Amaiba: le, di da nama beda: mu bai da hame gala. Na da di hame banenesimu!
8 A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
Na da nabi, di da amane sia: i,
9 Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
‘Na da hame giadofai. Na da wadela: le hame hamosu. Na da moloidafa amola wadela: i hou hame dawa:
10 Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
Be Gode da udigili nama doagala: musa: , logo hogosa. E da na Ea ha lai dunu defele ba: sa.
11 Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
E da na emo sia: inega la: gisa. E da na osa: le gagabe huluane ha: giwane sosodo aligisa.’
12 Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
Be Yoube! Na da dima sia: sa! Di da giadofai dagoi. Gode Ea hou da osobo bagade dunu huluane ilia hou baligisa.
13 Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
Dia abuliba: le Gode da ninia egane sia: be amoma hame adole iaha, Ema amane diwaneya udidisala: ?
14 Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
Gode da gebewane sia: nana, sia: nana, be dunu afae da Ea sia: hame naba.
15 We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
Gasia, dunu ilia da golasea, Gode da simasia amola esala ba: su amodili ilima olelesa.
16 Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
Ilia da Ea sia: nabimusa: , E da ilima logesa. Amasea, ilia da Ea sisane sia: nabasea, beda: gia: sa.
17 Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
Gode da ilia wadela: le hamosu logo hedofamusa: sia: sa. E da ili hidale agoane gasa fi hou hamosa: besa: le, ilima sia: sa.
18 Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
E da ili gugunufinisima: ne logo hame doasimu. E da ili bogosa: besa: le gaga: sa.
19 Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
Gode da dunu moloma: ne, olo amola da: iba: le se iasu ema iasisa.
20 Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
Olo madelai dunu, ea da magedasu hou fisisa. Ha: i manu noga: idafa ea higa: i ba: sa.
21 Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
Ea da: i da udigili geloga: le, gasa dabuawane ba: sa.
22 I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
Ea da bogoi sogega masunu gadenei ba: sa.
23 Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
Gode Ea a: igele dunu osea: idafa da e moloiwane hamoma: ne olelesa. Amabela: ? A: igele dunu afae da amo oloi dunu fidimusa: misa: bela: ?
24 Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
A: igele dunu da ema asigiba: le, amane sia: mu. ‘E masa: ne yolesima! Ea da bogoi sogega gudu hame sa: imu. Ea halegale masa: ne, dabe da wea!”
25 I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
Ea da: i hodo da bu gaheabolowane gasa fimu.
26 Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
Ea da Godema sia: ne gadosea, E da ea sia: nabimu. Ea da hahawane Godema nodone sia: ne gadomu. Gode da ea hou huluane bu hahamomu.
27 Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
Dunu afae afae, ea da odagiaba amane sisane fofada: mu, ‘Na da wadela: le hamoi dagoi. Na da molole hame hamoi, be Gode da na gaga: i.
28 Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
E da na bogoi sogega sa: imu logo amo hedofaiba: le, na da esalebe wea.’
29 Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
Gode da amo hou huluane gebewane hamonana.
30 Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
E dunu ea esalusu amo gaga: le, amola amo dunu hahawane esaloma: ne hamosa.
31 Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
Wali, Yoube! Na sia: be goe nabima! Ouiya: ma! Na sia: na: !
32 Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
Be di da sia: galea, na naba: ! Di da moloidafa galea, na da dia: sia: hame gua: mu!
33 A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
Be amai hame galea, ouiya: ma! Amola na sia: nabima! Amola di da bagade dawa: su hou lama: ne, na da dima olelemu.