Hioba 3

1 Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.

此後約伯開口詛咒自己的生日。

2 I zawołał Ijob, mówiąc:

約伯開始說：

3 Bodaj był zginął dzień, któregom się urodził! i noc, w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!

願我誕生的那日消逝，願報告「懷了男胎」的那夜滅亡。

4 Bodaj się był on dzień obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!

願那日成為黑暗，願天主從上面不再尋覓它，再沒有光燭照它。

5 Bodaj go była zaćmiła ciemność i cień śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!

願黑暗和陰影玷污它，濃雲遮蓋它，白晝失光的晦暗驚嚇它。

6 Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!

願那夜常為黑暗所制，不讓它列入年歲中，不讓它算在月分裏。

7 Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!

願那夜孤寂煢獨，毫無歡呼之聲。

8 Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!

願那詛咒白日者，有術召喚海怪者，前來詛咒那夜。

9 Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!

願晨星昏暗，期待光明而光明不至，也不見晨光熹微，

10 Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.

因為它沒有關閉我母胎之門，遮住我眼前的愁苦。

11 Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?

我為何一出母胎沒有立即死去﹖為何我一離母腹沒有斷氣﹖

12 Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?

為何兩膝接住我﹖為何兩乳哺養我﹖

13 Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,

不然現今我早已臥下安睡了，早已永眠獲得安息了，

14 Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;

與那些為自己建陵墓的國王和百官，

15 Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,

與那些金銀滿堂的王侯同眠；

16 Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?

或者像隱沒的流產兒，像未見光明的嬰孩；

17 Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.

在那裏惡人停止作亂，在那裏勞悴者得享安寧；

18 Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,

囚徒相安無事，再不聞督工的呼叱聲，

19 Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.

在那裏大小平等，奴隸脫離主人。

20 Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?

為何賜不幸者以光明，賜心中憂苦者以生命﹖

21 Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;

這些人渴望死，而死不至；尋求死亡勝於寶藏，

22 Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.

見到墳墓，感覺歡樂，且喜樂達於極點!

23 Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?

人的道路，既如此渺茫，天主為何賜給他生命，又把他包圍﹖

24 Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;

歎習成了我的食物，不停哀嘆有如流水。

25 Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.

我所畏懼的，偏偏臨於我身；我所害怕的，卻迎面而來。

26 Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.

我沒有安寧，也沒有平靜，得不到休息，而只有煩惱。