< Hioba 28 >

1 Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
Tiešām, sudrabam ir savi ceļi, kur tas rodas, un kausējamam zeltam sava vieta.
2 Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
Dzelzs no zemes top ņemta, un no akmeņiem varš top kausēts.
3 Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
Tumsai gals likts, un caur caurim cilvēks izmeklē arī pašā galējā tumsā apslēptos akmeņus.
4 Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
Viņš izrok ceļu turp, kur neviens nedzīvo, un kur neviena kāja neved; tur viņš karājās un nolaižās tālu no cilvēkiem.
5 Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
No zemes virsas izaug maize, viņas apakša top apgriezta kā no uguns.
6 W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
Viņas akmeņos ir safīri, un tur rodas zelta graudi.
7 A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
Ne ērglis šo ceļu nav ieraudzījis, ne vanaga acs to nav redzējusi.
8 Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
Briesmīgi zvēri pa to nav gājuši, un lauva pa to nav staigājis.
9 Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
Cilvēks pieliek savu roku pie akmeņiem, un izrok kalnu pamatus;
10 Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
Viņš izcērt ceļus akmeņu kalnos, un viņa acs ierauga visādus dārgumus;
11 Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
Viņš aizdara ūdeņus, kā nesūcās cauri, un izved gaismā, kas ir apslēpts.
12 Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
Bet gudrību, kur to atrod, un kur mājo atzīšana?
13 Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
Cilvēks nezin, ar ko lai to pērk un dzīvo zemē to nevar uziet.
14 Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
Bezdibenis saka: te viņas nav; un jūra saka: tā nav pie manis.
15 Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
Zeltu par viņu nevar dot, nedz sudraba maksu par viņu iesvērt.
16 Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
To nevar uzsvērt ar Ofira zeltu nedz ar dārgiem oniksa un safīra akmeņiem.
17 Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
To neatsver ne zelts, ne spīdoši akmeņi, to nevar izmīt pret zelta glītumiem.
18 Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
Par pērlēm un kristālu nav ko runāt; jo gudrību mantot ir pārāki par pērlēm.
19 Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
Moru zemes topāzs viņai nav līdzīgs, un visu šķīstais zelts viņu nepanāk.
20 Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
Nu tad, no kurienes nāk gudrība un kur mājo atzīšana?
21 Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Jo tā ir apslēpta priekš visu acīm, kas dzīvo, un putniem apakš debess tā ir nezināma.
22 Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
Elle un nāve saka: ar savām ausīm gan esam dzirdējuši viņas slavu.
23 Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
Dievs pazīst viņas ceļu, un Tas zin viņas vietu.
24 Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
Jo Viņš skatās līdz pasaules galiem, Viņš redz, kas apakš visām debesīm.
25 Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
Kad Viņš vējam deva savu svaru un ūdeni nosvēra pēc mēra,
26 On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
Kad Viņš lietum sprieda likumu un zibenim un pērkonam ceļu,
27 W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
Tad Viņš to izredzēja un to izteica, Viņš to sataisīja un izdibināja,
28 Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
Un sacīja uz cilvēku: redzi, Tā Kunga bijāšana, tā ir gudrība, un atstāties no ļauna, tā ir atzīšana.

< Hioba 28 >