< Hioba 24 >

1 Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?
Ab Omnipotente non sunt abscondita tempora: qui autem noverunt eum, ignorant dies illius.
2 Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.
Alii terminos transtulerunt, diripuerunt greges, et paverunt eos.
3 Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.
Asinum pupillorum abegerunt, et abstulerunt pro pignore bovem viduae.
4 Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.
Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terrae.
5 Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.
Alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum: vigilantes ad praedam, praeparant panem liberis.
6 Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.
Agrum non suum demetunt: et vineam eius, quem vi oppresserint, vindemiant.
7 Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.
Nudos dimittunt homines, indumenta tollentes, quibus non est operimentum in frigore:
8 Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.
Quos imbres montium rigant: et non habentes velamen, amplexantur lapides.
9 Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.
Vim fecerunt depraedantes pupillos, et vulgum pauperem spoliaverunt.
10 Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.
Nudis et incedentibus absque vestitu, et esurientibus tulerunt spicas.
11 A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.
Inter acervos eorum meridiati sunt, qui calcatis torcularibus sitiunt.
12 Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.
De civitatibus fecerunt viros gemere, et anima vulneratorum clamavit, et Deus inultum abire non patitur.
13 Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.
Ipsi fuerunt rebelles lumini, nescierunt vias eius, nec reversi sunt per semitas eius.
14 Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.
Mane primo consurgit homicida, interficit egenum et pauperem: per noctem vero erit quasi fur.
15 Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.
Oculus adulteri observat caliginem, dicens: Non me videbit oculus: et operiet vultum suum.
16 Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.
Perfodit in tenebris domos, sicut in die condixerant sibi, et ignoraverunt lucem.
17 Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.
Si subito apparuerit aurora, arbitrantur umbram mortis: et sic in tenebris quasi in luce ambulant.
18 Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.
Levis est super faciem aquae: maledicta sit pars eius in terra, nec ambulet per viam vinearum.
19 Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników. (Sheol h7585)
Ad nimium calorem transeat ab aquis nivium, et usque ad inferos peccatum illius. (Sheol h7585)
20 Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.
Obliviscatur eius misericordia: dulcedo illius vermes: non sit in recordatione, sed conteratur quasi lignum infructuosum.
21 Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.
Pavit enim sterilem, et quae non parit, et viduae bene non fecit.
22 Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.
Detraxit fortes in fortitudine sua: et cum steterit, non credet vitae suae.
23 Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.
Dedit ei Deus locum poenitentiae, et ille abutitur eo in superbiam: oculi autem eius sunt in viis illius.
24 Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.
Elevati sunt ad modicum, et non subsistent, et humiliabuntur sicut omnia, et auferentur, et sicut summitates spicarum conterentur.
25 A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?
Quod si non est ita, quis me potest arguere esse mentitum, et ponere ante Deum verba mea?

< Hioba 24 >