Hioba 14
1 Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;
Man that is born of a woman is of few days, and full of trouble.
2 Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.
He cometh forth like a flower, and is cut down: he fleeth also as a shadow, and continueth not.
3 Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.
And dost thou open thine eyes upon such an one, and bringest me into judgment with thee?
4 Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;
Who can bring a clean thing out of an unclean? not one.
5 Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.
Seeing his days are determined, the number of his months is with thee, and thou hast appointed his bounds that he cannot pass;
6 Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzień jego.
Look away from him, that he may rest, till he shall accomplish, as an hireling, his day.
7 Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.
For there is hope of a tree, if it be cut down, that it will sprout again, and that the tender branch thereof will not cease.
8 Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:
Though the root thereof wax old in the earth, and the stock thereof die in the ground;
9 Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.
Yet through the scent of water it will bud, and put forth boughs like a plant.
10 Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?
But man dieth, and wasteth away: yea, man giveth up the ghost, and where is he?
11 Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.
[As] the waters fail from the sea, and the river decayeth and drieth up;
12 Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.
So man lieth down and riseth not: till the heavens be no more, they shall not awake, nor be roused out of their sleep.
13 Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię! (Sheol h7585)
Oh that thou wouldest hide me in Sheol, that thou wouldest keep me secret, until thy wrath be past, that thou wouldest appoint me a set time, and remember me! (Sheol h7585)
14 Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.
If a man die, shall he live [again]? all the days of my warfare would I wait, till my release should come.
15 Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.
Thou shouldest call, and I would answer thee: thou wouldest have a desire to the work of thine hands.
16 Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.
But now thou numberest my steps: dost thou not watch over my sin?
17 Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.
My transgression is sealed up in a bag, and thou fastenest up mine iniquity.
18 Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.
And surely the mountain falling cometh to nought, and the rock is removed out of its place;
19 Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.
The waters wear the stones; the overflowings thereof wash away the dust of the earth: and thou destroyest the hope of man.
20 Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.
Thou prevailest for ever against him, and he passeth; thou changest his countenance, and sendest him away.
21 Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.
His sons come to honour, and he knoweth it not; and they are brought low, but he perceiveth it not of them.
22 Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.
But his flesh upon him hath pain, and his soul within him mourneth.
