< Hioba 10 >
1 Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.
“My soul is weary of my life. I will give free course to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul.
2 Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?
I will tell God, ‘Do not condemn me. Show me why you contend with me.
3 Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?
Is it good to you that you should oppress, that you should despise the work of your hands, and smile on the counsel of the wicked?
4 Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?
Do you have eyes of flesh? Or do you see as man sees?
5 Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?
Are your days as the days of mortals, or your years as man’s years,
6 Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?
that you inquire after my iniquity, and search after my sin?
7 Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.
Although you know that I am not wicked, there is no one who can deliver out of your hand.
8 Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.
“‘Your hands have framed me and fashioned me altogether, yet you destroy me.
9 Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.
Remember, I beg you, that you have fashioned me as clay. Will you bring me into dust again?
10 Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?
Haven’t you poured me out like milk, and curdled me like cheese?
11 Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.
You have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.
12 Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.
You have granted me life and loving kindness. Your visitation has preserved my spirit.
13 A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.
Yet you hid these things in your heart. I know that this is with you:
14 Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.
if I sin, then you mark me. You will not acquit me from my iniquity.
15 Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje,
If I am wicked, woe to me. If I am righteous, I still will not lift up my head, being filled with disgrace, and conscious of my affliction.
16 Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.
If my head is held high, you hunt me like a lion. Again you show yourself powerful to me.
17 Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.
You renew your witnesses against me, and increase your indignation on me. Changes and warfare are with me.
18 Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!
“‘Why, then, have you brought me out of the womb? I wish I had given up the spirit, and no eye had seen me.
19 Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!
I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave.
20 Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,
Aren’t my days few? Stop! Leave me alone, that I may find a little comfort,
21 Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;
before I go where I will not return from, to the land of darkness and of the shadow of death;
22 Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.
the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, where the light is as midnight.’”