Galacjan 2
1 Potem po czternastu latach wstąpiłem zasię do Jeruzalemu z Barnabaszem, wziąwszy z sobą i Tytusa.
Te phoeikah kum hlaili ah Jerusalem la Barnabas neh koep ka cet rhoi tih Titu khaw ka khuen rhoi.
2 A wstąpiłem według objawienia i przełożyłem im Ewangieliję, którą każę między poganami, a zwłaszcza zacniejszym, bym snać nadaremno nie bieżał, albo przedtem nie biegał.
Tedae pumphoenah neh ka caeh vaengah namtom taengkah ka hoe olthangthen nen ni amih ka pawnhlai. Amah van ah te rhoek a ming a om dongah a yong khaw a tlongtlai la a ka yong pawt khaming.
3 Ale ani Tytus, który ze mną był, będąc Grekiem, nie był przymuszony obrzezać się,
Tedae kai taengkah Greek hoel la aka om Titu pataeng te yahvinrhet ham tanolh pawh.
4 A to dla wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegowali wolność naszę, którą mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas w niewolę podbili.
Tedae laithae manuca he a det uh dongah ni. Amih tah Khrih Jesuh ah ng'khueh mamih kah poenghalnah te dawn tih mamih he sal bi sak hamla yingyet uh.
5 Którymeśmy i na chwilkę nie ustąpili, i nie poddali się, aby u was prawda Ewangielii została.
Amih taengah khonoek pakhat ham pataeng boengainah ka khueh pa uh moenih. Te daengah ni olthangthen kah oltak loh nangmih taengah a om eh.
6 A od tych, którzy się zdadzą być czemś, (acz jakimi niekiedy byli, nic mi na tem; bo osoby człowieczej Bóg nie przyjmuje), ci mówię, którzy się zdali być czemś, nic mi nie przydali.
Tedae aka poek rhoek te khat khat dongah metla a om akhaw hnukbuet ah a om te kai ham tah olpuei moenih. Pathen loh hlang kah maelhmai khaw a doe moenih. Pathen loh kai n'doe moenih. Ka taengah he mingom long khaw a thaem moenih.
7 Owszem, przeciwnym obyczajem, widząc, iż mi jest zwierzona Ewangielija między nieobrzezanymi, jako Piotrowi między obrzezanymi,
Tedae khuplat la aka hmu loh yahvinrhetnah dongah pumdul kah olthangthen te Peter bangla ka tangnah.
8 (Albowiem ten, który był skuteczny przez Piotra w apostolstwie między obrzezanymi, skuteczny był i we mnie między poganami.)
Peter loh yahvinrhetnah kah caeltueih te a tueng sak tih kai khaw namtom rhoek ham ka tueng sak.
9 I poznawszy łaskę mnie daną, Jakób i Kiefas, i Jan, którzy się zdadzą być filarami, podali prawicę mnie i Barnabaszowi na towarzystwo, abyśmy my między poganami, a oni między obrzezanymi kazali.
Tedae kai taengah m'paek lungvatnah aka ming, James neh Kephas neh Johan, rhungsut la aka om ham mingom rhoek loh, rhoinaengnah bantang kut tah kamah neh Barnabas taengah a thoh uh. Te dongah namtom ham ka om uh tih amih te yahvinrhetnah taengah om van.
10 Tylko upomnieli, abyśmy na ubogich pamiętali, o com się też pilnie starał, abym to uczynił.
Khodaeng bueng he poek ham om mai. poek ham bueng ni amih loh a ngaih. Te te saii ham te khaw bahoeng ka haam.
11 A gdy przyszedł Piotr do Antyjochii, sprzeciwiłem się mu w twarz; i był godzien nagany.
Tedae Kephas he Antiok la ha pawk vaengah, coel hamla a om dongah a hmai ah ka mah.
12 Albowiem przedtem, niż przyszli niektórzy od Jakóba, wespół z poganami jadał; a gdy ci przyszli, schraniał się i odłączał, bojąc się tych, którzy byli z obrzezania.
James taengkah hlangvang te ha pawk hlan atah namtom taengah a caak. Tedae ha pawk uh vaengah tah yahvinrhetnah rhoek te a rhih. Te dongah tonga tih amah te hoep uh.
13 A wespół z nim obłudnie się obchodzili i drudzy Żydzi, tak że i Barnabasz uwiedziony był tą ich obłudą.
Te vaengah a tloe Judah rhoek long khaw anih te a thailat puei. Te dongah Barnabas long pataeng amih kah thailatnah te a rhoihbaih.
14 Ale gdym obaczył, iż nie prosto chodzą w prawdzie Ewangielii, rzekłem Piotrowi przed wszystkimi: Ponieważ ty, będąc Żydem, po pogańsku żyjesz a nie po żydowsku, czemuż pogan przymuszasz po żydowsku żyć?
Tedae olthangthen kah oltak bangla a caeh a thuem pawt te ka hmuh. Te dongah Kephas te hlang boeih hmaiah, “Nang Judah loh namtom bangla na om tih Judah bangla hing pawt atah, balae tih namtom te Judah bangla na tanolh,” ka ti nah.
15 My, którzyśmy z przyrodzenia Żydowie a nie z pogan grzesznicy,
Mamih kah coengnah he Judah tih hlangtholh tah namtom kah tloe moenih.
16 Wiedząc, iż nie bywa usprawiedliwiony człowiek z uczynków zakonu, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i myśmy w Jezusa Chrystusa uwierzyli, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusowej, a nie z uczynków zakonu, przeto że nie będzie usprawiedliwione z uczynków zakonu żadne ciało.
Jesuh Khrih kah tangnah lamlong pawt atah olkhueng dongkah khoboe loh hlang a tang sak pawt te khaw ming uh. Mamih loh Khrih Jesuh ni n'tangnah. Te daengah ni olkhueng kah khoboe nen pawt tih Khrih kah tangnah lamloh n'tang uh eh. Te dongah olkhueng kah khoboe loh pumsa boeih he tang sak mahpawh.
17 A jeźli my szukając, abyśmy byli usprawiedliwieni w Chrystusie, znajdujemy się też grzesznikami, tedyć Chrystus jest sługą grzechu? Nie daj tego Boże!
Tedae Khrih ah tang ham aka tlap rhoek loh amamih khaw hlangtholh rhoek la m'hmuh uh atah Khrih he tholh kah tueihyoeih van maco. Tlamte om mahpawh.
18 Albowiem jeźli to, com zburzył, znowu zasię buduję, przestępcą samego siebie czynię.
Ka phae tangtae rhoek te koep ka sak atah kamah he boekoekkung la ka tueng coeng.
19 Bom ja przez zakon zakonowi umarł, abym żył Bogu.
Kai tah olkhueng lamloh olkhueng taengah ka duek daengah Pathen taengah ka hing eh.
20 Z Chrystusem jestem ukrzyżowany, a żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus; a to że teraz w ciele żyję, w wierze Syna Bożego żyję, który mię umiłował i wydał samego siebie za mię.
Khrih neh kai n'tai coeng dae ka hing pueng. Tedae kai voel pawt tih ka khuikah Khrih ni aka hing. Te dongah pumsa kah ka hing he kai ham amah aka voei uh tih kai aka lungnah Pathen Capa kah tangnah rhangnen ni ka hing.
21 Nie odrzucam tej łaski Bożej; bo jeźli przez zakon jest sprawiedliwość, tedyć Chrystus próżno umarł.
Pathen kah lungvatnah te ka hnawt pawh. Duengnah he olkhueng lamlong koinih Khrih tah a yoeyap la duek coeng.
