Amosa 9

1 Widziałem Pana stojącego na ołtarzu, który rzekł: Uderz w gałkę, aż zadrżą podwoje, a rozetnij je wszystkie od wierzchu ich, a ostatek mieczem pobiję; żaden z nich nie uciecze, i nie będzie z nich nikt, coby tego uszedł.

Naʻa ku mamata kia Sihova naʻe ʻafio mei he feilaulauʻanga: pea naʻa ne pehē, “Taaʻi ʻae ʻakau fakalava ʻoe matapā, kae lulululu hono pou; pea taaʻi ʻakinautolu kotoa pē ʻi honau ʻulu; pea te u tāmateʻi ʻae tomui ʻokinautolu ʻaki ʻae heletā: ko ia ʻoku hola ʻe ʻikai te ne hao, pea ko ia ʻoku hao ʻe ʻikai fakamoʻui ia.

2 Choćby się zakopali w ziemię, i stamtądby ich ręka moja wzięła; choćby wstąpili aż do nieba, i stamtądby ich stargnął. (Sheol h7585)

Neongo ʻoku nau keli hifo ki heli, ʻe maʻu ʻakinautolu mei ai ʻe hoku nima; neongo ʻoku nau kaka hake ki he langi, te u ʻomi ʻakinautolu ki lalo: (Sheol h7585)

3 A choćby się skryli na wierzchu Karmelu, wyszpieguję i wezmę ich stamtąd; a choćby się skryli przed oczyma mojemi na dnie morskiem, przykażę wężowi, aby ich i stamtąd wykąsał;

Neongo ʻoku nau fufū ʻakinautolu ʻi he funga ʻo Kameli, te u kumi pea ʻave ʻakinautolu mei ai; pea neongo ʻoku nau fufū mei hoku ʻao ʻi he kilisi tahi, te u fekau mei ai ʻae ngata, pea te ne ʻuusi ʻakinautolu:

4 A choćby poszli w niewolę przed nieprzyjaciółmi swymi, i tam przykażę mieczowi, aby ich pomordował; obrócę zaiste przeciwko nim oko swe na złe, a nie na dobre.

Pea neongo ʻoku nau ʻalu pōpula ʻi he ʻao ʻo honau ngaahi fili, te u fekau mei ai ʻae heletā, pea te ne tāmateʻi ʻakinautolu: pea te u hanga hoku fofonga kiate kinautolu ke kovi, pea ʻikai ke lelei.”

5 Bo panujący Pan zastępów, gdy się dotknie ziemi, rozpływa się, a płaczą wszyscy mieszkający na niej, i wzbiera wszystka jako rzeka, a zatopiona bywa jako rzeką Egipską.

Pea ko e ʻEiki, ko e ʻOtua ʻoe ngaahi kautau, ko ia ia ʻoku ala ki he fonua, pea ʻe vai ia, pea ko kinautolu ʻoku nofo ai te nau tangi; pea ʻe tupu ia hangē ha lōmaki: pea ʻe melemo hifo, hangē ko e malofa ʻi ʻIsipite.

6 Który na niebiesiech zbudował pałace swoje, a zastęp swój na ziemi uszykował; który może zawołać wody morskie, a wylać je na oblicze ziemi; Pan jest imię jego.

Ko ia ia ʻoku langa hono ngaahi fale fata ʻi he langi, pea kuo tānaki ʻene kautau ʻi māmani; ʻaia ʻoku ne ui ʻae ngaahi vai ʻoe tahi, pea ne huaʻi ia ʻi he funga ʻoe fonua: ko Sihova hono huafa.

7 Izali nie jesteście podobni synom Murzyńskim przedemną, o synowie Izraelscy? mówi Pan; izalim Izraela nie wywiódł z ziemi Egipskiej jako Filistyńczyków z Kaftor, i Syryjczyków z Kir?

‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻIkai ʻoku mou hangē ko e fānau ʻae kakai ʻItiopea kiate au, ʻE fānau ʻa ʻIsileli? ʻIkai naʻaku ʻomi ʻa ʻIsileli mei he fonua ko ʻIsipite? Pea mo e Filisitia mei Kafitoli, pea mo e kau Silia mei Kili?

8 Oto oczy panującego Pana przeciwko temu królestwu grzeszącemu, abym je wygładził z oblicza ziemi; wszakże nie wygładzę do szczętu domu Jakóbowemu, mówi Pan.

Vakai, ko e fofonga ʻoe ʻEiki ko e ʻOtua, ʻoku ʻi he puleʻanga angahala, pea te u fakaʻauha ia mei he funga fonua; ka ʻe ʻikai ʻauha ʻaupito ʻae fale ʻo Sēkope, ʻoku pehē ʻe Sihova.

9 Bom oto Ja rozkazał, a rozmiecę między wszystkie narody dom Izraelski jako miotana bywa pszenica na przetaku, tak, iż nie przepadnie i kamyk na ziemię.

Koeʻuhi, vakai, te u fakatanga ʻae fale ʻo ʻIsileli ʻi he ngaahi puleʻanga, hangē ʻoku fakatanga ʻae koane ʻi he meʻa fakatanga, ka ʻe ʻikai tō ha foʻi tenga ki he kelekele.

10 Wszyscy grzesznicy z ludu mojego od miecza pomrą, którzy mówią: Nie przybliży się do nas, ani nas zachwyci to złe.

‌ʻE mate ʻi he heletā ʻae kau angahala kotoa pē ʻa hoku kakai, ʻoku lea pehē, ‘ʻE ʻikai moʻua pe taʻofi ʻakitautolu ʻe he kovi.’

11 Dnia onego wystawię upadły przybytek Dawidowy, a zagrodzę rozerwanie jego, i obaliny jego naprawię, a pobuduję go, jako za dni dawnych;

‌ʻI he ʻaho ko ia te u toe langa ʻae fale fehikitaki ʻo Tevita ʻaia kuo hinga, pea tāpuni ʻae ngaahi ava ʻo ia; pea te u toe fokotuʻu ʻae ngaahi meʻa kuo holoki, pea te u langaʻi ia ʻo hangē ko e ngaahi ʻaho ʻi muʻa:

12 Aby posiedli ostatki Edomczyków i wszystkie narody nad którymi wzywano imienia mojego, mówi Pan, który to czyni.

Koeʻuhi ke nau maʻu ʻae toenga ʻo ʻItomi, pea mo e hiteni kotoa pē, ʻoku ui ʻaki hoku huafa:” ʻoku pehē ʻe Sihova, ʻaia ʻoku fai eni:

13 Oto dni idą, mówi Pan, że oracz żeńcę zajmie, a ten, co tłoczy winne jagody, rozsiewającego nasienie; a góry moszczem kropić będą, a wszystkie pagórki się rozpłyną.

“Vakai,” ʻoku pehē ʻe Sihova, “ʻOku hoko ʻae ngaahi ʻaho, ʻe maʻu atu ʻe he tangata tauhi huo toho ʻae tangata tuʻusi, pea ko ia ʻoku malaki ʻae kālepi, ʻaia ʻoku tūtuuʻi ʻae tenga; pea ʻe toʻiʻi ʻae uaine melie ʻe he ngaahi moʻunga, pea ʻe vai ʻae ngaahi tafungofunga kotoa pē:

14 I nawrócę zaś z więzienia lud mój Izraelski, i pobudują miasta spustoszone, a mieszkać w nich będą; sądzić też będą winnice, i wino z nich pić będą; sadów też naszczepią, i owoc ich jeść będą.

Pea te u toe ʻomi ʻae pōpula ʻo hoku kakai ko ʻIsileli, pea te nau toe langa ʻae kolo naʻe lala, pea nofo ai; pea te nau tō ngoue vaine, pea inu ʻae uaine ʻo ia; te nau ngoue foki, pea kai hono fua.

15 A tak ich wszczepię w ziemi ich, że nie będą więcej wykorzenieni z ziemi swojej, którąm im dał, mówi Pan, Bóg twój.

Pea te u tō ʻakinautolu ʻi honau fonua, pea ʻe ʻikai toe taʻaki ʻakinautolu mei he fonua, ʻaia kuo u foaki kiate kinautolu,” ʻoku pehē ʻe Sihova ko ho ʻOtua.