< II Samuela 22 >

1 I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
Und David redete zu dem HERRN die Worte dieses Liedes, am Tage, als der HERR ihn aus der Hand aller seiner Feinde und aus der Hand Sauls errettet hatte.
2 I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
Er sprach: Der HERR ist meine Felsenkluft, meine Burg und meine Zuflucht;
3 Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
mein Gott ist mein Fels, darin ich mich berge, mein Schild und das Horn meines Heils, meine Festung und meine Zuflucht, mein Erretter, der mich von Gewalttat befreit.
4 Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
Den HERRN, den Hochgelobten, rief ich an und wurde von meinen Feinden errettet.
5 Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
Todeswehen umfingen mich, Bäche Belials schreckten mich;
6 Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585)
Stricke der Unterwelt umschlangen mich, Todesschlingen kamen mir entgegen. (Sheol h7585)
7 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
In meiner Angst rief ich den HERRN an und schrie zu meinem Gott; er hörte in seinem Tempel meine Stimme, mein Schreien kam vor ihn zu seinen Ohren.
8 Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
Die Erde bebte und erzitterte, die Grundfesten des Himmels wurden erschüttert und bebten, weil er zornig war.
9 Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
Rauch stieg auf von seiner Nase und verzehrendes Feuer aus seinem Mund, Feuerglut brannte daraus hervor.
10 Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
Er neigte den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen;
11 I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
er fuhr auf dem Cherub und flog daher, er schwebte auf den Fittichen des Windes.
12 Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
Er machte Finsternis um sich her zu seinem Gezelt, dunkle Wasser, dichte Wolken.
13 Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
Vom Glanz vor ihm brannte Feuerglut;
14 Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
und der HERR donnerte vom Himmel, der Höchste ließ seine Stimme erschallen;
15 Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
er schoß seine Pfeile und zerstreute sie, [schleuderte] Blitze und schreckte sie.
16 I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
Da sah man die Betten des Meeres, und die Gründe des Erdbodens wurden aufgedeckt von des HERRN Schelten, von dem Schnauben seines grimmigen Zorns!
17 Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
Er langte herab aus der Höhe und ergriff mich, er zog mich aus großen Wassern;
18 Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
er rettete mich von meinem mächtigen Feind und von meinen Hassern; denn sie waren mir zu stark;
19 Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
sie hatten mich überfallen zur Zeit meines Unglücks; aber der HERR ward mir zur Stütze
20 I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
und führte mich heraus in die Weite, er befreite mich; denn er hatte Wohlgefallen an mir.
21 Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
Der HERR vergalt mir nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände lohnte er mir;
22 Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
denn ich habe die Wege des HERRN bewahrt und bin nicht abgefallen von meinem Gott,
23 Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
sondern ich hatte alle seine Rechte vor mir und stieß seine Satzungen nicht von mir,
24 A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
und ich hielt es ganz mit ihm und hütete mich vor meiner Sünde.
25 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
Darum vergalt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände vor seinen Augen.
26 Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
Gegen den Frommen erzeigst du dich fromm, gegen den Redlichen redlich,
27 Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
gegen den Reinen erzeigst du dich rein, aber den Hinterlistigen überlistest du.
28 Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
Denn du rettest alles elende Volk, aber du erniedrigst die Augen aller Stolzen.
29 Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
Denn du, HERR, bist meine Leuchte; der HERR macht meine Finsternis licht;
30 Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschmeißen und mit meinem Gott über die Mauern springen.
31 Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
Dieser Gott! Sein Weg ist vollkommen, die Rede des HERRN ist geläutert; er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.
32 Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
Denn wer ist Gott, außer dem HERRN, und wer ist ein Fels, außer unserm Gott?
33 Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
Gott umgürtet mich mit Kraft und macht meinen Weg unsträflich,
34 Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
er macht meine Füße den Hirschen gleich und stellt mich auf meine Höhen;
35 Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
er lehrt meine Hände streiten und meine Arme den ehernen Bogen spannen;
36 Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
du gabst mir den Schild deines Heils, und deine Herablassung machte mich groß;
37 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
du machtest mir Raum zum Gehen, daß meine Knöchel nicht wankten.
38 Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
Ich jagte meinen Feinden nach und vertilgte sie und kehrte nicht um, bis sie aufgerieben waren;
39 I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
ich rieb sie auf und zerschmetterte sie, daß sie nicht mehr aufstehen konnten; sie fielen unter meine Füße.
40 Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
Du hast mich gegürtet mit Kraft zum Streit, du hast unter mich gebeugt, die sich wider mich setzten.
41 Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
Du wandtest mir den Rücken meiner Feinde zu, und meine Hasser habe ich vertilgt.
42 Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
Sie schrieen, aber da war kein Retter; zu dem HERRN, aber er antwortete ihnen nicht.
43 I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
Und ich zerrieb sie wie Erdenstaub, zertrat sie wie Straßenkot und warf sie hinaus.
44 Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
Du rettetest mich aus den Zänkereien des Volkes und bewahrtest mich auf zum Haupt der Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir;
45 Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
die Kinder der Fremden schmeicheln mir, sie folgen mir aufs Wort;
46 Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
die Kinder der Fremden verzagen und kommen zitternd hervor aus ihren Schlössern.
47 Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
Es lebt der HERR, und gepriesen sei mein Fels, und erhoben werde der Gott meines Heils!
48 Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
Der Gott, der mir Rache verlieh und mir die Völker unterwarf;
49 Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
der mich meinen Feinden entrinnen ließ und mich trotz meiner Widersacher erhöhte, mich errettete von dem gewalttätigen Mann!
50 Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
Darum will ich dich, o HERR, loben unter den Heiden und deinem Namen singen,
51 On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.
der seinem Könige große Siege verliehen hat und seinem Gesalbten Gnade erweist, David und seinem Samen bis in Ewigkeit!

< II Samuela 22 >