II Kronik 1
1 Zmocnił się tedy Salomon, syn Dawidowy, w królestwie swem, a Pan, Bóg jego był z nim, i uwielbił go wysoce.
Solomon, wen natul Tokosra David, el leumi tokosrai Israel ke ku, ac LEUM GOD El akinsewowoyal ac arulana akkeyal.
2 I przykazał Salomon wszystkiemu Izraelowi, półkownikom, rotmistrzom, i sędziom, także wszystkim przełożonym nad wszystkim Izraelem, i przedniejszym domów ojcowskich.
Tokosra Solomon el supwalik kas nu sin mwet fulat su kol fin tausin, fin foko, oayapa mwet kol nukewa lun government, sifen sou nukewa, ac mwet nukewa saya,
3 I szedł Salomon i wszystko zgromadzenie z nim na wyżynę, która była w Gabaonie; albowiem tam był namiot zgromadzenia Bożego, który sprawił Mojżesz sługa Pański, na puszczy.
ac sap tuh elos nukewa in welul som nu in nien alu in acn Gibeon. Elos som nu we mweyen Lohm Nuknuk Mutal sin LEUM GOD oan we, ma Moses mwet kulansap lun LEUM GOD, el tuh orala yen mwesis.
4 (Ale skrzynię Bożą przeniósł był Dawid z Karyjatyjarym, nagotowawszy jej miejsce; bo jej był namiot rozbił w Jeruzalemie.)
(Tusruktu Tuptup in Wuleang oan Jerusalem, in sie lohm nuknuk ma Tokosra David el tuh tulokunak ke pacl se el use Tuptup sac liki acn Kiriath Jearim.)
5 Ołtarz też miedziany, który był urobił Besaleel, syn Urowy, syna Hurowego, był tam przed przybytkiem Pańskim, gdzie Pana szukał Salomon, i wszystko zgromadzenie.
Loang se orekla ke osra bronze ma orekla sel Bezalel, wen natul Uri wen natul Hur, oan pac in acn Gibeon, ke mutun Lohm Nuknuk Mutal sin LEUM GOD. Tokosra Solomon ac mwet nukewa elos alu nu sin LEUM GOD we.
6 I przystąpił tam Salomon do ołtarza miedzianego, który był przed namiotem zgromadzenia i ofiarował na nim ofiar palonych tysiąc.
In acn sac, tokosra el alu nu sin LEUM GOD ac kisakin mwe kisa lal fin loang bronze sac. Oasr sie tausin kosro anwuki ac kisakinyuk fac.
7 Onejże nocy ukazał się Bóg Salomonowi, i rzekł do niego: Proś czego chcesz, a dam ci.
In fong sac God el sikyak nu sel Solomon ac siyuk, “Mea kom lungse nga in sot nu sum?”
8 Tedy rzekł Salomon do Boga: Tyś uczynił z Dawidem, ojcem moim, miłosierdzie wielkie, i postanowiłeś mię królem miasto niego.
Solomon el fahk, “Kom tuh akkalemye lung lulap lom nu sel David papa tumuk pacl nukewa, ac inge kom oru tuh nga in aolul in tokosra.
9 A teraz, o Panie Boże! niech będzie stałe słowo twoje, któreś mówił do Dawida, ojca mego; boś ty mię uczynił królem nad ludem wielkim, który jest jako proch ziemi.
O LEUM GOD, akpwayeye wulela se kom tuh orala nu sin papa tumuk. Kom orala nga in tokosra fin mwet puspis su tia ku in oekyukla.
10 Przetoż daj mi mądrość i umiejętność, abym wychodził i wchodził przed tym ludem: albowiem któż jest, coby mógł sądzić ten lud twój tak wielki.
Ke ma inge ase nu sik lalmwetmet ac etauk, su nga enenu in sang kololos. Kom fin tia oru ouinge, nga ac kol fuka mutunfacl lulap se lom inge?”
11 Tedy rzekł Bóg do Salomona: Dlatego, iżeś to miał w sercu swem, a nie prosiłeś o bogactwa, o majętności, i o sławę, aniś prosił o wytracenie tych, co cię nienawidzą, aniś też prosił o długie życie, aleś sobie prosił o mądrość i umiejętność, abyś sądził lud mój, nad którymem cię postanowił królem:
God El topuk nu sel Solomon, “Suwohs sulela lom an. Kom tia siyuk ke mwe kasrup ku ma saok, ku ke pwengpeng, ku in anwuki mwet lokoalok lom, ku ke moul loeloes lom sifacna. A kom siyuk ke lalmwetmet ac etauk, tuh kom in ku in sang kol mwet luk su nga oru kom in tokosra faclos.
12 Mądrość i umiejętność dana jest tobie; do tego dam ci bogactwa, i majętność, i sławę, tak, że żaden nie był tobie równy z królów, którzy byli przed tobą, i po tobie nie będzie tobie równy.
Nga ac fah sot nu sum lalmwetmet ac etauk. Ac sayen ma inge, nga fah sot mwe kasrup, ma saok, ac pwengpeng tuh in yohk liki na tokosra nukewa su meet liki kom, ku su ac fah tuku tukum.”
13 I wrócił się Salomon od onej wyżyny, która była w Gabaonie, do Jeruzalemu, od namiotu zgromadzenia, i królował nad Izraelem.
Ouinge Solomon el som liki nien alu sac in acn Gibeon, yen Lohm Nuknuk Mutal sin LEUM GOD oan we, ac folokla nu Jerusalem. Acn se inge pa nien muta lal Solomon ke el tokosra fin mwet Israel.
14 A nazbierał Salomon wozów i jezdnych, i miał tysiąc i cztery sta wozów, i dwanaście tysięcy jezdnych, których rozsadził po miastach wozów, i przy sobie w Jeruzalemie.
El akpusye chariot lal ke sie tausin angfoko, ac pisen horse ke singoul uo tausin nu sin mwet mweun lal. Kutu sin ma inge el filiya in oan Jerusalem, ac ma saya el supwala in oan ke siti saya.
15 I złożył król w Jeruzalemie złota i srebra, jako kamienia, a cedrów złożył jako sykomorów, których na polu rośnie bardzo wiele.
In pacl se ke el tokosra ah, mwet Jerusalem elos pangon silver ac gold ma pilasr oana eot, ac sak cedar su wangin suna we meet, inge arulana pukanten oana sak sycamore su kap pe eol in acn Judah.
16 I przywodzono konie Salomonowi z Egiptu, i rozliczne towary; bo kupcy królewscy brali towary rozliczne za pewne pieniądze.
Mwet kulansap fulat lun tokosra pa nununku pisen horse ma tuku Musri ac Cilicia me,
17 A wychodzili i przywodzili z Egiptu cug woźników za sześć set srebrników, a konia za sto i za pięćdziesiąt. A tak wszyscy królowie Hetejscy, i królowie Syryjscy z rąk ich koni dostawali.
ac oayapa pisen chariot ma tuku Egypt me. Elos kitala horse ac chariot nu sin tokosra lun mwet Hit ac tokosra lun acn Syria. Molin chariot se pa ipin silver onfoko, ac molin horse soko pa ipin silver siofok lumngaul.
