I Tesaloniczan 3

1 Przeto nie mogąc dłużej znosić, upodobało się nam, abyśmy sami w Atenach zostali.

ato'haM yadA sandehaM punaH soDhuM nAzaknuvaM tadAnIm AthInInagara ekAkI sthAtuM nizcitya

2 I posłaliśmy Tymoteusza, brata naszego i sługę Bożego, i pomocnika naszego w Ewangielii Chrystusowej, aby was utwierdził i napominał z strony wiary waszej.

svabhrAtaraM khrISTasya susaMvAde sahakAriNaJcezvarasya paricArakaM tImathiyaM yuSmatsamIpam apreSayaM|

3 Aby się żaden nie poruszał w tych uciskach; gdyż sami wiecie, żeśmy na to wystawieni.

varttamAnaiH klezaiH kasyApi cAJcalyaM yathA na jAyate tathA te tvayA sthirIkriyantAM svakIyadharmmamadhi samAzvAsyantAJceti tam AdizaM|

4 Albowiem gdyśmy byli u was, opowiadaliśmy wam, żeśmy mieli być uciśnieni, jakoż się też to stało, i wiecie o tem.

vayametAdRze kleze niyuktA Asmaha iti yUyaM svayaM jAnItha, yato'smAkaM durgati rbhaviSyatIti vayaM yuSmAkaM samIpe sthitikAle'pi yuSmAn abodhayAma, tAdRzameva cAbhavat tadapi jAnItha|

5 Dlatego i ja, nie mogąc tego dłużej znosić, posłałem go, abym się dowiedział o wierze waszej, by was snać nie kusił ten, co kusi, a nie była daremna praca nasza.

tasmAt parIkSakeNa yuSmAsu parIkSiteSvasmAkaM parizramo viphalo bhaviSyatIti bhayaM soDhuM yadAhaM nAzaknuvaM tadA yuSmAkaM vizvAsasya tattvAvadhAraNAya tam apreSayaM|

6 Lecz teraz Tymoteusz od was do nas przyszedł i zwiastował nam wesołą nowinę o wierze i miłości waszej, a iż nas zawsze dobrze wspominacie, żądając nas widzieć, tak jako i my was.

kintvadhunA tImathiyo yuSmatsamIpAd asmatsannidhim Agatya yuSmAkaM vizvAsapremaNI adhyasmAn suvArttAM jJApitavAn vayaJca yathA yuSmAn smarAmastathA yUyamapyasmAn sarvvadA praNayena smaratha draSTum AkAGkSadhve ceti kathitavAn|

7 Dlatego pocieszeni jesteśmy, bracia! z was w każdym utrapieniu i potrzebie naszej przez wiarę waszę;

he bhrAtaraH, vArttAmimAM prApya yuSmAnadhi vizeSato yuSmAkaM klezaduHkhAnyadhi yuSmAkaM vizvAsAd asmAkaM sAntvanAjAyata;

8 Bo teraz my żyjemy, jeźli wy stoicie w Panu.

yato yUyaM yadi prabhAvavatiSThatha tarhyanena vayam adhunA jIvAmaH|

9 Albowiem jakież dziękowanie możemy Bogu oddać za was za wszelkie wesele, którem się weselimy dla was przed Bogiem naszym?

vayaJcAsmadIyezvarasya sAkSAd yuSmatto jAtena yenAnandena praphullA bhavAmastasya kRtsnasyAnandasya yogyarUpeNezvaraM dhanyaM vadituM kathaM zakSyAmaH?

10 W nocy i we dnie bardzo się gorliwie modląc, abyśmy oglądali oblicze wasze i dopełnili niedostatków wiary waszej.

vayaM yena yuSmAkaM vadanAni draSTuM yuSmAkaM vizvAse yad asiddhaM vidyate tat siddhIkarttuJca zakSyAmastAdRzaM varaM divAnizaM prArthayAmahe|

11 Lecz sam Bóg i Ojciec nasz, i Pan nasz, Jezus Chrystus, niech wyprostuje drogę naszę do was;

asmAkaM tAtenezvareNa prabhunA yIzukhrISTena ca yuSmatsamIpagamanAyAsmAkaM panthA sugamaH kriyatAM|

12 A was Pan niech pomnoży i obfitującymi uczyni w miłości jednego ku drugiemu, i ku wszystkim, jako i nas ku wam,

parasparaM sarvvAMzca prati yuSmAkaM prema yuSmAn prati cAsmAkaM prema prabhunA varddhyatAM bahuphalaM kriyatAJca|

13 Aby utwierdzone były serca wasze nienaganione w świętobliwości przed Bogiem i Ojcem naszym, na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ze wszystkimi świętymi jego.

aparamasmAkaM prabhu ryIzukhrISTaH svakIyaiH sarvvaiH pavitralokaiH sArddhaM yadAgamiSyati tadA yUyaM yathAsmAkaM tAtasyezvarasya sammukhe pavitratayA nirdoSA bhaviSyatha tathA yuSmAkaM manAMsi sthirIkriyantAM|