Marka 11
1 Gdy zbliżali się do Betfage i Betanii w pobliżu Jerozolimy i znaleźli się pod Górą Oliwną, Jezus wysłał przed sobą dwóch uczniów:
| اَنَنْتَرَں تیشُ یِرُوشالَمَح سَمِیپَسْتھَیو رْبَیتْپھَگِیبَیتھَنِییَپُرَیورَنْتِکَسْتھَں جَیتُنَنامادْرِماگَتیشُ یِیشُح پْریشَنَکالے دْوَو شِشْیاوِدَں واکْیَں جَگادَ، |
2 —Idźcie do najbliższej wsi—powiedział. —Zaraz przy wejściu do niej znajdziecie uwiązanego osiołka, na którym jeszcze nikt nie jechał. Odwiążcie go i przyprowadźcie tutaj.
| یُوامَمُں سَمُّکھَسْتھَں گْرامَں یاتَں، تَتْرَ پْرَوِشْیَ یو نَرَں ناوَہَتْ تَں گَرْدَّبھَشاوَکَں دْرَکْشْیَتھَسْتَں موچَیِتْوانَیَتَں۔ |
3 A gdyby ktoś was pytał, po co go bierzecie, powiedzcie po prostu: „Pan go potrzebuje i zaraz odprowadzi”.
| کِنْتُ یُواں کَرْمّیدَں کُتَح کُرُتھَح؟ کَتھامِماں یَدِ کوپِ پرِچّھَتِ تَرْہِ پْرَبھورَتْرَ پْرَیوجَنَمَسْتِیتِ کَتھِتے سَ شِیگھْرَں تَمَتْرَ پْریشَیِشْیَتِ۔ |
4 Poszli więc i znaleźli osiołka uwiązanego przed domem. Gdy go odwiązali,
| تَتَسْتَو گَتْوا دْوِمارْگَمیلَنے کَسْیَچِدْ دْوارَسْیَ پارْشْوے تَں گَرْدَّبھَشاوَکَں پْراپْیَ موچَیَتَح، |
5 stojący tam ludzie zapytali: —Czemu go zabieracie?
| ایتَرْہِ تَتْروپَسْتھِتَلوکاناں کَشْچِدْ اَپرِچّھَتْ، گَرْدَّبھَشِشُں کُتو موچَیَتھَح؟ |
6 Odpowiedzieli, że Jezus im tak rozkazał, a wtedy ludzie ci już im nie przeszkadzali.
| تَدا یِیشوراجْنانُسارینَ تیبھْیَح پْرَتْیُدِتے تَتْکْشَنَں تَماداتُں تےنُجَجْنُح۔ |
7 Gdy przyprowadzili osiołka, zarzucili płaszcze na jego grzbiet, tak by Jezus mógł na nim siedzieć.
| اَتھَ تَو یِیشوح سَنِّدھِں گَرْدَّبھَشِشُمْ آنِییَ تَدُپَرِ سْوَوَسْتْرانِ پاتَیاماسَتُح؛ تَتَح سَ تَدُپَرِ سَمُپَوِشْٹَح۔ |
8 Wielu zaś ludzi rozkładało na drodze swoje płaszcze i rzucało zielone gałązki.
| تَدانیکے پَتھِ سْوَواساںسِ پاتَیاماسُح، پَرَیشْچَ تَرُشاکھاشْچھِتَوا مارْگے وِکِیرْناح۔ |
9 A cały tłum przed Nim i wokół Niego wołał: —Niech żyje Król! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imieniu Pana!
| اَپَرَنْچَ پَشْچادْگامِنوگْرَگامِنَشْچَ سَرْوّے جَنا اُچَیحسْوَرینَ وَکْتُماریبھِرے، جَیَ جَیَ یَح پَرَمیشْوَرَسْیَ نامْناگَچّھَتِ سَ دھَنْیَ اِتِ۔ |
10 Błogosławione królestwo, które On ustanowi, królestwo naszego przodka Dawida! Chwała Królowi!
| تَتھاسْماکَمَں پُورْوَّپُرُشَسْیَ دایُودو یَدْراجْیَں پَرَمیشْوَرَنامْنایاتِ تَدَپِ دھَنْیَں، سَرْوَّسْمادُچّھرایے سْوَرْگے اِیشْوَرَسْیَ جَیو بھَویتْ۔ |
11 W ten sposób Jezus wjechał do Jerozolimy. Wszedł do świątyni, rozejrzał się dokładnie i wyszedł, ponieważ zbliżał się wieczór, a On wraz z Dwunastoma miał jeszcze udać się do Betanii.
| اِتّھَں یِیشُ رْیِرُوشالَمِ مَنْدِرَں پْرَوِشْیَ چَتُرْدِکْسْتھانِ سَرْوّانِ وَسْتُونِ درِشْٹَوانْ؛ اَتھَ سایَںکالَ اُپَسْتھِتے دْوادَشَشِشْیَسَہِتو بَیتھَنِیَں جَگامَ۔ |
12 Następnego dnia rano, wychodząc z Betanii, Jezus poczuł głód.
| اَپَریہَنِ بَیتھَنِیادْ آگَمَنَسَمَیے کْشُدھارْتّو بَبھُووَ۔ |
13 W pobliżu zauważył zazielenione drzewo figowe. Podszedł więc, by zobaczyć, czy nie znajdzie na nim fig. Na drzewie były jednak tylko liście, bo nie była to pora owocowania.
| تَتو دُورے سَپَتْرَمُڈُمْبَرَپادَپَں وِلوکْیَ تَتْرَ کِنْچِتْ پھَلَں پْراپْتُں تَسْیَ سَنِّکرِشْٹَں یَیَو، تَدانِیں پھَلَپاتَنَسْیَ سَمَیو ناگَچّھَتِ۔ تَتَسْتَتْروپَسْتھِتَح پَتْرانِ وِنا کِمَپْیَپَرَں نَ پْراپْیَ سَ کَتھِتَوانْ، |
14 Wtedy Jezus powiedział do drzewa: —Już nigdy więcej nie przyniesiesz owocu! Uczniowie zapamiętali te słowa. (aiōn g165)
| اَدْیارَبھْیَ کوپِ مانَوَسْتْوَتَّح پھَلَں نَ بھُنْجِیتَ؛ اِماں کَتھاں تَسْیَ شِشْیاح شُشْرُوُح۔ (aiōn g165) |
15 Gdy powrócili do Jerozolimy, Jezus wszedł do świątyni i zaczął wypędzać z niej wszystkich sprzedawców oraz kupujących. Powywracał stoły wymieniających pieniądze oraz stragany sprzedawców gołębi,
| تَدَنَنْتَرَں تیشُ یِرُوشالَمَمایاتیشُ یِیشُ رْمَنْدِرَں گَتْوا تَتْرَسْتھاناں بَنِجاں مُدْراسَنانِ پاراوَتَوِکْریترِنامْ آسَنانِ چَ نْیُبْجَیانْچَکارَ سَرْوّانْ کْریترِنْ وِکْریترِںشْچَ بَہِشْچَکارَ۔ |
16 a tym, którzy wnosili różne towary, zabronił wchodzić.
| اَپَرَں مَنْدِرَمَدھْیینَ کِمَپِ پاتْرَں ووڈھُں سَرْوَّجَنَں نِوارَیاماسَ۔ |
17 Powiedział do nich: —Pismo mówi: „Moja świątynia ma być domem modlitwy dla wszystkich narodów, a wy zrobiliście z niej kryjówkę złodziei”.
| لوکانُپَدِشَنْ جَگادَ، مَمَ گرِہَں سَرْوَّجاتِییاناں پْرارْتھَناگرِہَمْ اِتِ نامْنا پْرَتھِتَں بھَوِشْیَتِ ایتَتْ کِں شاسْتْرے لِکھِتَں ناسْتِ؟ کِنْتُ یُویَں تَدیوَ چوراناں گَہْوَرَں کُرُتھَ۔ |
18 Gdy najwyżsi kapłani i inni przywódcy religijni dowiedzieli się o tym, poczuli się zagrożeni. Usiłowali więc znaleźć sposób, aby się pozbyć Jezusa. Byli jednak bardzo ostrożni, ponieważ bali się rozruchów. Tłumy bowiem były zachwycone Jego nauką.
| اِماں وانِیں شْرُتْوادھْیاپَکاح پْرَدھانَیاجَکاشْچَ تَں یَتھا ناشَیِتُں شَکْنُوَنْتِ تَتھوپایَں مرِگَیاماسُح، کِنْتُ تَسْیوپَدیشاتْ سَرْوّے لوکا وِسْمَیَں گَتا اَتَسْتے تَسْمادْ بِبھْیُح۔ |
19 Tak jak poprzednio, również i tego wieczoru Jezus wraz z uczniami opuścił miasto.
| اَتھَ سایَںسَمَیَ اُپَسْتھِتے یِیشُرْنَگَرادْ بَہِرْوَوْراجَ۔ |
20 Następnego dnia rano, gdy przechodzili obok tego samego drzewa figowego, spostrzegli, że uschło aż od korzeni.
| اَنَنْتَرَں پْراتَحکالے تے تینَ مارْگینَ گَچّھَنْتَسْتَمُڈُمْبَرَمَہِیرُہَں سَمُولَں شُشْکَں دَدرِشُح۔ |
21 Wtedy Piotr, przypomniał sobie, co poprzedniego dnia Jezus powiedział do drzewa, i krzyknął: —Nauczycielu, patrz! Drzewo, które przekląłeś, uschło!
| تَتَح پِتَرَح پُورْوَّواکْیَں سْمَرَنْ یِیشُں بَبھاشَں، ہے گُرو پَشْیَتُ یَ اُڈُمْبَرَوِٹَپِی بھَوَتا شَپْتَح سَ شُشْکو بَبھُووَ۔ |
22 —Jeśli będziecie mieć wiarę w Boga—odpowiedział Jezus
| تَتو یِیشُح پْرَتْیَوادِیتْ، یُویَمِیشْوَرے وِشْوَسِتَ۔ |
23 —rozkażecie tej oto górze: „Unieś się i rzuć w morze!”—a uczyni to. Wasza wiara musi być jednak prawdziwa, pozbawiona zwątpień.
| یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ کوپِ یَدْییتَدْگِرِں وَدَتِ، تْوَمُتّھایَ گَتْوا جَلَدھَو پَتَ، پْروکْتَمِدَں واکْیَمَوَشْیَں گھَٹِشْیَتے، مَنَسا کِمَپِ نَ سَنْدِہْیَ چیدِدَں وِشْوَسیتْ تَرْہِ تَسْیَ واکْیانُسارینَ تَدْ گھَٹِشْیَتے۔ |
24 Pamiętajcie: Jeśli prosicie o coś w modlitwie, wierzcie, że już to otrzymaliście, a wasza prośba zostanie spełniona.
| اَتو ہیتورَہَں یُشْمانْ وَچْمِ، پْرارْتھَناکالے یَدْیَداکاںکْشِشْیَدھْوے تَتَّدَوَشْیَں پْراپْسْیَتھَ، اِتّھَں وِشْوَسِتَ، تَتَح پْراپْسْیَتھَ۔ |
25 Lecz zanim będziecie się modlić, przebaczcie najpierw winy innym ludziom, aby wasz Ojciec w niebie i wam przebaczył grzechy.
| اَپَرَنْچَ یُشْماسُ پْرارْتھَیِتُں سَمُتّھِتیشُ یَدِ کوپِ یُشْماکَمْ اَپَرادھِی تِشْٹھَتِ، تَرْہِ تَں کْشَمَدھْوَں، تَتھا کرِتے یُشْماکَں سْوَرْگَسْتھَح پِتاپِ یُشْماکَماگاںمِ کْشَمِشْیَتے۔ |
26 Bo jeśli wy nie darujecie innym, również Ojciec w niebie nie przebaczy wam waszych win.
| کِنْتُ یَدِ نَ کْشَمَدھْوے تَرْہِ وَح سْوَرْگَسْتھَح پِتاپِ یُشْماکَماگاںسِ نَ کْشَمِشْیَتے۔ |
27 Gdy ponownie przybyli do Jerozolimy i Jezus spacerował po terenie świątyni, podeszli do Niego najwyżsi kapłani wraz z innymi przywódcami religijnymi i starszymi,
| اَنَنْتَرَں تے پُنَ رْیِرُوشالَمَں پْرَوِوِشُح، یِیشُ رْیَدا مَدھْییمَنْدِرَمْ اِتَسْتَتو گَچّھَتِ، تَدانِیں پْرَدھانَیاجَکا اُپادھْیایاح پْرانْچَشْچَ تَدَنْتِکَمیتْیَ کَتھامِماں پَپْرَچّھُح، |
28 pytając Go: —Jakim prawem wyrzuciłeś ze świątyni sprzedawców? Kto dał ci taką władzę?
| تْوَں کینادیشینَ کَرْمّانْییتانِ کَروشِ؟ تَتھَیتانِ کَرْمّانِ کَرْتّاں کینادِشْٹوسِ؟ |
29 —Odpowiem wam, jeśli i wy odpowiecie na moje pytanie—odparł Jezus.
| تَتو یِیشُح پْرَتِگَدِتَوانْ اَہَمَپِ یُشْمانْ ایکَکَتھاں پرِچّھامِ، یَدِ یُویَں تَسْیا اُتَّرَں کُرُتھَ، تَرْہِ کَیاجْنَیاہَں کَرْمّانْییتانِ کَرومِ تَدْ یُشْمَبھْیَں کَتھَیِشْیامِ۔ |
30 —Czy chrzest, do którego wzywał Jan Chrzciciel, pochodził od Boga, czy był tylko ludzkim wymysłem?
| یوہَنو مَجَّنَمْ اِیشْوَراتْ جاتَں کِں مانَواتْ؟ تَنْمَہْیَں کَتھَیَتَ۔ |
31 Wtedy zaczęli się naradzać nad odpowiedzią: —Jeśli powiemy, że pochodził od Boga, to zapyta nas „Czemu go nie przyjęliście?”.
| تے پَرَسْپَرَں وِویکْتُں پْراریبھِرے، تَدْ اِیشْوَرادْ بَبھُوویتِ چیدْ وَدامَسْتَرْہِ کُتَسْتَں نَ پْرَتْیَیتَ؟ کَتھَمیتاں کَتھَیِشْیَتِ۔ |
32 A jeśli powiemy, że był ludzkim wymysłem, to tłumy się oburzą, bo wszyscy przecież wierzą, że Jan był prorokiem.
| مانَوادْ اَبھَوَدِتِ چیدْ وَدامَسْتَرْہِ لوکیبھْیو بھَیَمَسْتِ یَتو ہیتوح سَرْوّے یوہَنَں سَتْیَں بھَوِشْیَدْوادِنَں مَنْیَنْتے۔ |
33 —Nie potrafimy na to odpowiedzieć—rzekli w końcu. —Wobec tego i Ja nie odpowiem na wasze pytanie—odparł Jezus.
| اَتَایوَ تے یِیشُں پْرَتْیَوادِشُ رْوَیَں تَدْ وَکْتُں نَ شَکْنُمَح۔ یِیشُرُواچَ، تَرْہِ یینادیشینَ کَرْمّانْییتانِ کَرومِ، اَہَمَپِ یُشْمَبھْیَں تَنَّ کَتھَیِشْیامِ۔ |
