مزامیر 50

1 مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

A Psalm for Asaph. The God of gods, the Lord, has spoken, and called the earth from the rising of the sun to the going down [thereof].

2 نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

Out of Sion [comes] the excellence of his beauty.

3 خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

God, our God, shall come manifestly, and shall not keep silence: a fire shall be kindled before him, and round about him there shall be a very great tempest.

4 او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

He shall summon the heaven above, and the earth, that he may judge his people.

5 خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

Assemble you his saints to him, those that have engaged in a covenant with him upon sacrifices.

6 آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

And the heavens shall declare his righteousness: for God is judge. (Pause)

7 «ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

Hear, my people, and I will speak to you, O Israel: and I will testify to you: I am God, your God.

8 دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

I will not reprove you on account of your sacrifices; for your whole burnt offerings are before me continually.

9 من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

I will take no bullocks out of your house, nor he-goats out of your flocks.

10 زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

For all the wild beasts of the thicket are mine, the cattle on the mountains, and oxen.

11 همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

I know all the birds of the sky; and the beauty of the field is mine.

12 اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

If I should be hungry, I will not tell you: for the world is mine, and the fullness of it.

13 مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?

14 «قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

Offer to God the sacrifice of praise; and pay your vows to the Most High.

15 هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

And call upon me in the day of affliction; and I will deliver you, and you shall glorify me. (Pause)

16 اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

But to the sinner God has said, Why do you declare my ordinances, and take up my covenant in your mouth?

17 زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

Whereas you have hated instruction, and have cast my words behind [you].

18 وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

If you saw a thief, you ran along with him, and have cast in your lot with adulterers.

19 سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

Your mouth has multiplied wickedness, and your tongue has framed deceit.

20 هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

You did sit and speak against your brother, and did scandalize your mother's son.

21 این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

These things you did, and I kept silence: you thought wickedly that I should be like you, [but] I will reprove you, and set [your offenses] before you.

22 «ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

Now consider these things, you that forget God, lest he rend [you], and there is no deliverer.

23 قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

The sacrifice of praise will glorify me: and that is the way wherein I will show to him the salvation of God.