مزامیر 31

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافکنده شوم. تو عادلی، پس مرا نجات ده.

Unto the end. A Psalm of David according to an ecstasy. In you, Lord, I have hoped; let me never be confounded. In your justice, deliver me.

2 به دعای من گوش ده و هر چه زودتر مرا نجات ببخش. پناهگاهی مطمئن و خانه‌ای حصاردار برای من باش و مرا برهان.

Incline your ear to me. Hasten to rescue me. Be for me a protector God and a house of refuge, so as to accomplish my salvation.

3 تو پناهگاه و سنگر من هستی؛ به خاطر نام خود مرا رهبری و هدایت فرما.

For you are my strength and my refuge; and for the sake of your name, you will lead me and nourish me.

4 مرا از دامی که برایم نهاده‌اند حفظ نما و از خطر برهان.

You will lead me out of this snare, which they have hidden for me. For you are my protector.

5 روح خود را به دست تو می‌سپارم؛ ای یهوه خدای امین، تو بهای آزادی مرا پرداخته‌ای.

Into your hands, I commend my spirit. You have redeemed me, O Lord, God of truth.

6 از آنانی که به بت اعتماد می‌کنند، متنفرم؛ من بر تو، ای خداوند، توکل کرده‌ام.

You have hated those who practice emptiness to no purpose. But I have hoped in the Lord.

7 محبت تو مایۀ شادی و سرور من است، زیرا به مصیبت من توجه نمودی و از مشکلات من آگاه شدی.

I will exult and rejoice in your mercy. For you have looked upon my humility; you have saved my soul from needfulness.

8 مرا به دست دشمن نسپردی، بلکه راه نجات پیش پایم نهادی.

And you have not enclosed me in the hands of the enemy. You have set my feet in a spacious place.

9 خداوندا، بر من رحم کن، زیرا در تنگنا و سختی هستم. چشمانم از شدت گریه تار شده است. دیگر تاب و تحمل ندارم.

Have mercy on me, Lord, for I am troubled. My eye has been disturbed by wrath, along with my soul and my gut.

10 عمرم با آه و ناله به سر می‌رود. بر اثر گناه، قوتم را از دست داده‌ام و استخوانهایم می‌پوسند.

For my life has fallen into sorrow, and my years into sighing. My virtue has been weakened in poverty, and my bones have been disturbed.

11 نزد همهٔ دشمنان سرافکنده و رسوا شده‌ام و پیش همسایگان نمی‌توانم سرم را بلند کنم. آشنایان از من می‌ترسند؛ هر که مرا در کوچه و بازار می‌بیند، می‌گریزد.

I have become a disgrace among all my enemies, and even more so to my neighbors, and a dread to my acquaintances. Those who catch sight of me, flee away from me.

12 همچون مرده‌ای هستم که به دست فراموشی سپرده شده است؛ مانند ظرفی هستم که به دور انداخته باشند.

I have become forgotten, like one dead to the heart. I have become like a damaged utensil.

13 شنیده‌ام که بسیاری از من بدگویی می‌کنند. وحشت مرا احاطه کرده است، زیرا آنان نقشهٔ قتل مرا می‌کشند و بر ضد من برخاسته‌اند و قصد جانم را دارند.

For I have heard the harsh criticism of many who linger in the area. While assembled together against me in that place, they deliberated on how to take away my life.

14 اما من بر تو، ای خداوند، توکل کرده‌ام و می‌گویم که خدای من تو هستی.

But I have hoped in you, O Lord. I said, “You are my God.”

15 زندگی من در دست تو است؛ مرا از دست دشمنان و آزاردهندگانم برهان.

My fate is in your hands. Rescue me from the hand of my enemies and from those who are persecuting me.

16 نظر لطف بر بنده‌ات بیفکن و در محبت خود مرا نجات ده.

Shine your face upon your servant. Save me in your mercy.

17 ای خداوند، به تو متوسل شده‌ام، نگذار سرافکنده شوم. بگذار شریران شرمنده شوند و خاموش به قبرهایشان فرو روند. (Sheol h7585)

Do not let me be confounded, Lord, for I have called upon you. Let the impious be ashamed and be drawn down into Hell. (Sheol h7585)

18 بگذار زبان دروغگو که بر ضد عادلان سخن می‌گوید لال شود.

May deceitful lips be silenced: those that speak iniquity against the just, in arrogance and in abusiveness.

19 خداوندا، چه عظیم است نیکویی تو که برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای! تو آن را در حق کسانی که به تو پناه می‌برند، در برابر مردم بجا می‌آوری.

How great is the multitude of your sweetness, O Lord, which you keep hidden for those who fear you, which you have perfected for those who hope in you, in the sight of the sons of men.

20 دوستدارانت را از دام توطئه و زخم زبان در امان می‌داری و آنها را در سایهٔ حضورت پناه می‌دهی.

You hide them in the concealment of your face, from the disturbance of men. You protect them in your tabernacle, from the contradiction of tongues.

21 خداوند را سپاس باد! زیرا زمانی که من در محاصره بودم، او محبتش را به طرز شگفت‌انگیزی به من نشان داد!

Blessed is the Lord. For he has shown his wonderful mercy to me, in a fortified city.

22 من ترسیده بودم و فکر می‌کردم که دیگر از نظر خداوند افتاده‌ام؛ اما وقتی نزد او فریاد برآوردم، او دعای مرا شنید و مرا اجابت فرمود.

But I said in the excess of my mind: “I have been cast away from the glance of your eyes.” And so, you heeded the voice of my prayer, while I was still crying out to you.

23 ای قوم خداوند، او را دوست بدارید! خداوند افراد امین و وفادار را حفظ می‌کند، اما متکبران را به سزای اعمالشان می‌رساند.

Love the Lord, all you his saints. For the Lord will require truth, and he will abundantly repay those who act with arrogance.

24 ای همهٔ کسانی که به خداوند امید بسته‌اید، شجاع و قوی دل باشید!

Act manfully, and let your heart be strengthened, all you who hope in the Lord.