مزامیر 22

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «غزال سحرگاهی». ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟ چرا دور ایستاده‌ای و ناله‌ام را نمی‌شنوی و به نجاتم نمی‌شتابی؟

¡ʼEL mío, ʼEL mío! ¿Por qué me desamparaste? ¿Por qué estás lejos de mi salvación y de las palabras de mi clamor?

2 شب و روز می‌نالم و آرامی ندارم، اما تو مرا اجابت نمی‌کنی.

ʼElohim mío, clamo de día, y no respondes, Y de noche, y no hay descanso para mí.

3 با وجود این، تو قدوسی و در سرودهای ستایشی اسرائیل جا داری.

Pero Tú eres santo, ¡Tú, que moras entre las alabanzas de Israel!

4 پدران ما به تو توکل کردند و تو ایشان را نجات دادی.

En Ti confiaron nuestros antepasados. Confiaron, y Tú los libraste.

5 نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. ایشان بر تو توکل کردند و نومید و سرافکنده نشدند.

Clamaron a Ti, y fueron librados. Confiaron en Ti, y no fueron avergonzados.

6 اما من مانند کرم پست شده‌ام؛ مرا انسان به حساب نمی‌آورند. نزد قوم خود خوار و حقیر شده‌ام.

Pero yo soy gusano y no hombre, Oprobio de los hombres y despreciado por el pueblo.

7 هر که مرا می‌بیند، مسخره می‌کند. آنها سر خود را تکان می‌دهند و با طعنه می‌گویند:

Todos los que me ven me escarnecen. Hacen una mueca con los labios. Menean la cabeza y dicen:

8 «آیا این همان کسی است که بر خداوند توکل داشت؟ پس بگذار خداوند نجاتش دهد! اگر خداوند او را دوست دارد، بگذار رهایی‌اش بخشد؟»

Se encomendó a Yavé. Líbrelo Él. Que Él lo rescate, Puesto que se complacía en Él.

9 ای خداوند، این تو بودی که مرا از رَحِم مادرم به دنیا آوردی. وقتی هنوز بر سینه‌های مادرم بودم، تو از من مراقبت نمودی.

Pero Tú eres el que me sacó del vientre. Me diste confianza aun cuando estaba a los pechos de mi madre.

10 هنگام تولدم مرا به تو سپردند؛ از وقتی متولد شدم خدای من تو بودی.

A Ti fui entregado desde la matriz, Desde el vientre de mi madre Tú eres mi ʼEL.

11 اکنون نیز مرا ترک نکن، زیرا خطر در کمین است و غیر از تو کسی نیست که به داد من برسد.

No te alejes de Mí, porque la angustia está cerca, Porque no hay quien ayude.

12 دشمنانم مانند گاوان نر سرزمین «باشان» مرا محاصره کرده‌اند.

Me rodearon muchos toros. Fuertes toros de Basán me rodearon.

13 همچون شیران درندۀ غرّان، دهان خود را باز کرده‌اند تا مرا بدرند.

Abren su boca contra mí Como león voraz y rugiente.

14 نیرویی در من نمانده است. تمام بندهای استخوانهایم از هم جدا شده‌اند. دلم مانند موم آب می‌شود.

Soy derramado como aguas Y todos mis huesos se descoyuntan. Mi corazón se volvió como cera. Se derritió entre mis órganos.

15 گلویم همچون ظرف گلی خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. تو مرا به لب گور کشانده‌ای.

Mi vigor está seco como tiesto Y mi lengua se pega a mis mandíbulas. ¡Me pones en el polvo de la muerte!

16 دشمنانم مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند. مردم بدکار و شرور مرا احاطه نموده‌اند. دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند.

Perros me rodearon. Me cercó cuadrilla de perversos. Horadaron mis manos y mis pies.

17 از فرط لاغری تمام استخوانهایم دیده می‌شوند؛ بدکاران به من خیره شده‌اند.

Puedo contar todos mis huesos. Ellos me miran y me observan.

18 لباسهایم را میان خود تقسیم کردند و بر ردای من قرعه انداختند.

Reparten entre sí mis ropas, Y sobre mi túnica echan suertes.

19 ای خداوند، از من دور نشو؛ ای قوت من، به یاری من بشتاب!

Pero Tú, oh Yavé, ¡no te alejes! Fortaleza mía, ¡Apresúrate a socorrerme!

20 جانم را از شمشیر برهان و زندگی مرا از چنگ این سگان نجات ده.

¡Libra de la espada el alma mía, Del poder del perro mi vida!

21 مرا از دهان این شیران برهان؛ مرا از شاخهای این گاوان وحشی نجات ده!

¡Sálvame de la boca del león Y de los cuernos de los toros salvajes! ¡Me has respondido!

22 نام تو را به برادران و خواهرانم اعلام خواهم کرد، و در میان جماعت، تو را خواهم ستود.

Anunciaré tu Nombre a mis hermanos. En medio de la congregación te alabaré.

23 ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گویید! ای فرزندان یعقوب، وی را گرامی بدارید! ای بنی‌اسرائیل او را بپرستید!

Los que temen a Yavé, alábenlo. Glorifíquenlo, toda la descendencia de Jacob, Y témanle, toda la descendencia de Israel,

24 او فقیران را فراموش نمی‌کند و مصیبت آنها را نادیده نمی‌گیرد؛ روی خود را از آنها بر نمی‌گرداند، بلکه دعای آنها را می‌شنود و آن را اجابت می‌کند.

Porque no menospreció ni aborreció el dolor del afligido, Ni de él ocultó su rostro, Sino cuando clamó a Él, Lo escuchó.

25 در حضور جماعت بزرگ، تو را خواهم ستود. نذرهای خود را در حضور پرستندگانت ادا خواهم نمود.

De Ti viene mi alabanza en la gran congregación. Cumpliré mis votos delante de los que te temen.

26 فقیران غذا خواهند خورد و سیر خواهند شد. طالبان خداوند او را ستایش خواهند کرد. باشد که آنان همیشه زنده‌دل و کامیاب باشند!

¡Los pobres comerán y serán saciados! ¡Alabarán a Yavé los que lo buscan! ¡Que su corazón viva para siempre!

27 همهٔ مردم جهان خداوند را به یاد خواهند داشت؛ همهٔ قومها به سوی خداوند بازگشت خواهند نمود و او را پرستش خواهند کرد.

Se acordarán y volverán a Yavé de todos los confines de la tierra, Y todas las familias de las naciones se postrarán delante de Ti.

28 زیرا فرمانروایی از آن خداوند است و او بر قومها حکومت می‌کند.

Porque de Yavé es el reino, Y Él gobierna las naciones.

29 همهٔ متکبران جهان در حضور او به خاک خواهند افتاد و او را سجده خواهند کرد؛ همهٔ انسانهای فانی در حضورش زانو خواهند زد!

Comerán y se postrarán Todos los poderosos de la tierra, Los que bajan al polvo se postrarán ante Él, Los que no pueden conservar viva su alma.

30 نسلهای آینده او را عبادت خواهند کرد، زیرا از پدران خود دربارهٔ کارهای خدا خواهند شنید.

Una futura generación le servirá. Esto se dirá de ʼAdonay hasta la próxima generación.

31 به فرزندانی که در آینده متولد خواهند شد، گفته خواهد شد که خداوند قوم خود را نجات داده است.

Acudirán y declararán su justicia, Anunciarán a pueblo que nacerá que Él hizo esto.