مزامیر 130

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

A song of degrees. Out of the deepe places haue I called vnto thee, O Lord.

2 خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

Lord, heare my voyce: let thine eares attend to the voyce of my prayers.

3 ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

If thou, O Lord, straightly markest iniquities, O Lord, who shall stand?

4 اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

But mercie is with thee, that thou mayest be feared.

5 من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

I haue waited on the Lord: my soule hath waited, and I haue trusted in his worde.

6 آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

My soule waiteth on the Lord more then the morning watch watcheth for the morning.

7 ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

Let Israel waite on the Lord: for with the Lord is mercie, and with him is great redemption.

8 خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

And he shall redeeme Israel from all his iniquities.