مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Kung hindi ang Panginoon ay naging kakampi natin, sabihin ng Israel ngayon,

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

Kung hindi ang Panginoon ay naging kakampi natin, nang ang mga tao ay magsibangon laban sa atin:

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Nilamon nga nila sana tayong buhay, nang ang kanilang poot ay mangagalab laban sa atin:

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Tinabunan nga sana tayo ng tubig, dinaanan nga sana ang ating kaluluwa ng agos:

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Dinaanan nga sana ang ating kaluluwa ng mga palalong tubig.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Purihin ang Panginoon, na hindi tayo ibinigay na pinaka huli sa kanilang mga ngipin.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Ang kaluluwa natin ay nakatanan na parang ibon sa silo ng mga manghuhuli: ang silo ay nasira, at tayo ay nakatanan.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Ang saklolo natin ay nasa pangalan ng Panginoon, na siyang gumawa ng langit at lupa.