مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

मैंने मुसीबत में ख़ुदावन्द से फ़रियाद की, और उसने मुझे जवाब दिया।

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

झूटे होंटों और दग़ाबाज़ ज़बान से, ऐ ख़ुदावन्द, मेरी जान को छुड़ा।

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

ऐ दग़ाबाज़ ज़बान, तुझे क्या दिया जाए? और तुझ से और क्या किया जाए?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

ज़बरदस्त के तेज़ तीर, झाऊ के अंगारों के साथ।

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

मुझ पर अफ़सोस कि मैं मसक में बसता, और क़ीदार के ख़ैमों में रहता हूँ।

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

सुलह के दुश्मन के साथ रहते हुए, मुझे बड़ी मुद्दत हो गई।

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

मैं तो सुलह दोस्त हूँ। लेकिन जब बोलता हूँ तो वह जंग पर आमादा हो जाते हैं।