مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

[the] song of The ascents to Yahweh in distress of me I called out and he answered me.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

O Yahweh deliver! self my from a lip of falsehood from a tongue deceit.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

What? will anyone give to you and what? will anyone add to you O tongue deceit.

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Arrows of a warrior sharpened with burning coals of broom plants.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Woe! to me that I have sojourned Meshech I have dwelt with [the] tents of Kedar.

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

Much it has dwelt itself self my with [one who] hates peace.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

I [am] peace and that I speak they [are] for war.