< مزامیر 118 >

خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بی‌پایان. 1
Alleluia. Give thanks to the Lord; for [he is] good: for his mercy [endures] for ever.
مردم اسرائیل بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 2
Let now the house of Israel say, that [he is] good: for his mercy [endures] for ever.
کاهنان نسل هارون بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 3
Let now the house of Aaron say, that [he is] good: for his mercy [endures] for ever.
مردم خداترس بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 4
Let now all that fear the Lord say, that [he is] good: for his mercy [endures] for ever.
در زحمت بودم؛ از خداوند کمک خواستم؛ او به دادم رسید و مرا رهانید. 5
I called on the Lord out of affliction: and he hearkened to me, [so as to bring me] into a wide place.
خداوند با من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند بکند؟ 6
The Lord is my helper; and I will not fear what man shall do to me.
خداوند با من است و مرا یاری خواهد داد، پس پیروزمندانه بر کسانی که از من نفرت دارند خواهم نگریست. 7
The Lord is my helper; and I shall see [my desire] upon mine enemies.
به خداوند پناه بردن بهتر است از امید بستن به انسان. 8
[It is] better to trust in the Lord than to trust in man.
آری، به خداوند پناه بردن حتی بهتر است از امید بستن به امیران. 9
[It is] better to hope in the Lord, than to hope in princes.
اگر همهٔ دشمنان مانند زنبور بر سر من بریزند و دور مرا بگیرند، به یاری خداوند تمام آنها را نابود خواهم کرد. آنها مثل خارها که دوامی ندارند خواهند سوخت و فوری خاموش خواهند شد. 10
All nations compassed me about: but in the name of the Lord I repulsed them.
11
They completely compassed me about: but in the name of the Lord I repulsed them.
12
They compassed me about as bees [do] a honeycomb, and they burst into flame as fire among thorns: but in the name of the Lord I repulsed them.
دشمن بر من هجوم آورد تا نابودم کند، ولی خداوند مرا کمک نمود. 13
I was thrust, and sorely shaken, that I might fall: but the Lord helped me.
خداوند قوت و سرود من است؛ او باعث نجات من شده است. 14
The Lord is my strength and my song, and is become my salvation.
فریاد پیروزی قوم خدا از خیمه‌هایشان شنیده می‌شود که می‌گویند: «دست توانای خداوند متعال این پیروزی را نصیب ما ساخته است! 15
The voice of exultation and salvation is in the tabernacles of the righteous: the right hand of the Lord has wrought mightily.
آری، دست توانای خداوند متعال، ما را در جنگ پیروز ساخته است!» 16
The right hand of the Lord has exalted me: the right hand of the Lord has wrought powerfully.
من نخواهم مرد، بلکه زنده خواهم ماند و کارهای خداوند را برای همه تعریف خواهم کرد. 17
I shall not die, but live, and recount the works of the Lord.
خداوند مرا به سختی تنبیه کرد، ولی نگذاشت تا بمیرم. 18
The Lord has chastened me sore: but he has not given me up to death.
دروازه‌هایی را که عادلان از آن وارد می‌شوند برای من باز کنید تا داخل شوم و خداوند را سپاس گویم. 19
Open to me the gates of righteousness: I will go into them, and give praise to the Lord.
این است دروازهٔ خداوند که نیکوکاران از آن وارد شوند. 20
This is the gate of the Lord: the righteous shall enter by it.
ای خداوند، تو را ستایش می‌کنم که مرا اجابت فرموده، نجاتم دادی. 21
I will give thanks to thee; because thou hast heard me, and art become my salvation.
سنگی که معماران دور افکندند، سنگ اصلی ساختمان شده است. 22
The stone which the builders rejected, the same is become the head of the corner.
این کارِ خداوند است و در نظر ما عجیب می‌نماید. 23
This has been done of the Lord; and it is wonderful in our eyes.
این است روزی که خداوند ساخته؛ در این روز باید وجد و شادی کرد! 24
This is the day which the Lord has made: let us exult and rejoice in it.
خداوندا، تمنا می‌کنیم ما را نجات دهی و کامیاب سازی! 25
O Lord, save now: O Lord, send now prosperity.
مبارک است آن که به نام خداوند می‌آید! ما از خانهٔ خداوند، تو را برکت می‌دهیم. 26
Blessed is he that comes in the name of the Lord: we have blessed you out of the house of the Lord.
یهوه خداست، همان خدایی که ما را منور ساخته است. شاخه‌ها را به دست گیرید و جشن را آغاز کنید و به سوی مذبح خانهٔ خدا پیش بروید. 27
God is the Lord, and he has shined upon us: celebrate the feast with thick [branches, binding the victims] even to the horns of the altar.
تو خدای من هستی، و تو را سپاس می‌گویم! تو خدای من هستی، و تو را تمجید می‌کنم! 28
Thou art my God, and I will give thee thanks: thou art my God, and I will exalt thee. I will give thanks to thee, for thou hast heard me, and art become my salvation.
خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بی‌پایان. 29
Give thanks to the Lord; for he is good: for his mercy [endures] for ever.

< مزامیر 118 >