< مزامیر 112 >

سپاس بر خداوند! خوشا به حال کسی که از خداوند می‌ترسد و احکام او را با رغبت انجام می‌دهد. 1
Halleluja! Sæl er den mann som ottast Herren, som hev si store lyst i hans bodord.
فرزندان شخص درستکار در دنیا نیرومند خواهند شد و نسل او برکت خواهند یافت. 2
Hans avkjøme skal vera veldugt på jordi, ætti av dei ærlege skal verta velsigna.
خانواده‌اش صاحب مال و ثروت خواهد شد و خوبی‌های او هرگز از یاد نخواهند رفت. 3
Det er velstand og rikdom i hans hus, og hans rettferd stend æveleg fast.
برای کسی که درستکار و بخشنده، مهربان و نیکوکار است، حتی در تاریکی شب نیز نور طلوع می‌کند. 4
Det renn upp eit ljos i myrker for dei ærlege, nådig, miskunnsam og rettferdig er han.
خوشبخت است کسی که سخاوتمندانه قرض می‌دهد و در کسب و کارش با انصاف است. 5
Vel gjeng det den mann som er miskunnsam og gjev lån, han held uppe si sak i retten.
شخص عادل پیوسته پایدار خواهد بود و نام نیکش همیشه در یادها باقی خواهد ماند. 6
For dei skal ikkje rikka honom i all æva, den rettferdige skal vera i ævelegt minne.
او از شنیدن خبر بد نمی‌ترسد، زیرا ایمانش قوی است و بر خداوند توکل دارد. 7
For vond tidend skal han ikkje ræddast; hans hjarta er fast, det lit på Herren.
او نگران نمی‌شود و نمی‌ترسد زیرا مطمئن است که شکست دشمنانش را خواهد دید. 8
Hans hjarta er trygt; han ræddast ikkje, til dess han ser med lyst på sine fiendar.
او با گشاده‌دستی به نیازمندان کمک می‌کند و محبت و نیکوکاری‌اش همواره مایهٔ افتخارش خواهد بود؛ او همیشه نزد مردم سربلند و محترم می‌باشد. 9
Han strår ut, gjev til dei fatige, hans rettferd stend alltid, hans horn skal verta upplyft med æra.
بدکاران این را می‌بینند و خشمگین می‌شوند؛ دندانهای خود را به هم می‌فشارند و همراه آرزوهایشان از بین می‌روند. 10
Den ugudlege skal sjå det og harmast, han skal skjera tenner og tærast upp, det dei ugudlege hev lyst til, vert upp i inkje.

< مزامیر 112 >