< مزامیر 105 >

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. 1
Tacken HERREN, åkallen hans namn, gören hans gärningar kunniga bland folken.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. 2
Sjungen till hans ära, lovsägen honom, talen om alla hans under.
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! 3
Berömmen eder av hans heliga namn; glädje sig av hjärtat de som söka HERREN.
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. 4
Frågen efter HERREN och hans makt, söken hans ansikte beständigt.
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. 5
Tänken på de underbara verk som han har gjort, på hans under och hans muns domar,
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. 6
I Abrahams, hans tjänares, säd, I Jakobs barn, hans utvalda.
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. 7
Han är HERREN, vår Gud; över hela jorden gå hans domar.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ 8
Han tänker evinnerligen på sitt förbund, intill tusen släkten på vad han har stadgat,
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! 9
på det förbund han slöt med Abraham och på sin ed till Isak.
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. 10
Han fastställde det för Jakob till en stadga, för Israel till ett evigt förbund;
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» 11
han sade: "Åt dig vill jag giva Kanaans land, det skall bliva eder arvedels lott."
بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ 12
Då voro de ännu en liten hop, de voro ringa och främlingar därinne.
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. 13
Och de vandrade åstad ifrån folk till folk, ifrån ett rike bort till ett annat.
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: 14
Han tillstadde ingen att göra dem skada, han straffade konungar för deras skull:
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» 15
"Kommen icke vid mina smorda, och gören ej mina profeter något ont."
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. 16
Och när han bjöd hungersnöd komma över landet och fördärvade allt deras livsuppehälle,
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. 17
då sände han åstad en man framför dem: Josef blev såld till träl.
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. 18
Man slog hans fötter i bojor, i järn fick han ligga fjättrad,
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. 19
till den tid då hans ord uppfylldes, då HERRENS tal bevisade hans oskuld.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. 20
Då sände konungen och lät släppa honom lös, folkens behärskare gav honom fri.
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود 21
Han satte honom till herre över sitt hus, till att råda över all hans egendom;
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. 22
han skulle binda hans furstar efter sin vilja och lära hans äldste vishet.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. 23
Och Israel kom till Egypten, Jakob blev en gäst i Hams land.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. 24
Och HERREN gjorde sitt folk mycket fruktsamt och mäktigare än dess ovänner voro,
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. 25
de vilkas hjärtan han vände till att hata hans folk, till att lägga onda råd mot hans tjänare.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. 26
Han sände Mose, sin tjänare, och Aron, som han hade utvalt.
موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. 27
De gjorde hans tecken ibland dem och under i Hams land.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. 28
Han sände mörker och lät allt bliva mörkt; och de stodo icke emot hans ord.
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. 29
Han förvandlade deras vatten till blod och lät så deras fiskar dö.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. 30
Deras land kom att vimla av paddor, ända in i deras konungars kamrar.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. 31
Han bjöd, och flugsvärmar kommo, mygg i hela deras land.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد 32
Han gav dem hagel för regn, eldslågor sände han i deras land.
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. 33
Och han slog deras vinträd och fikonträd och bröt sönder träden i deras land.
خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. 34
Han bjöd, och gräshoppor kommo, och gräsmaskar i tallös mängd.
35
De åto upp alla örter i deras land, de åto upp frukten på deras mark.
او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. 36
Och han slog allt förstfött i deras land, förstlingen av all deras kraft.
سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. 37
Så förde han dem ut, med silver och guld, och i hans stammar var ingen som stapplade.
مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. 38
Egyptierna gladde sig, när de drogo ut; ty förskräckelse för Israel hade fallit över dem.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. 39
Han bredde ut ett moln till skygd, och en eld för att lysa om natten.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. 40
De begärde, då lät han vaktlar komma, och med bröd från himmelen mättade han dem.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. 41
Han öppnade klippan, och vatten flödade; det gick genom öknen såsom en ström.
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. 42
Ty han tänkte på sitt heliga ord, på sin tjänare Abraham.
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، 43
Så förde han ut sitt folk med fröjd, med jubel dem som han hade utvalt.
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید 44
Han gav åt dem hedningarnas länder, och folkens förvärv fingo de till besittning,
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! 45
för att de skulle hålla hans stadgar och taga hans lagar i akt. Halleluja!

< مزامیر 105 >