مزامیر 103

1 مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

Davidův. Dobrořeč duše má Hospodinu, a všecky vnitřnosti mé jménu svatému jeho.

2 ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

Dobrořeč duše má Hospodinu, a nezapomínej se na všecka dobrodiní jeho,

3 او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

Kterýž odpouští tobě všecky nepravosti, kterýž uzdravuje všecky nemoci tvé,

4 جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

Kterýž vysvobozuje od zahynutí život tvůj, kterýž tě korunuje milosrdenstvím a mnohým slitováním,

5 جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

Kterýž nasycuje dobrými věcmi ústa tvá, tak že se obnovuje jako orlice mladost tvá.

6 خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

Činí, což spravedlivého jest, Hospodin, a soudy všechněm utištěným.

7 او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

Známé učinil Mojžíšovi cesty své, synům Izraelským skutky své.

8 خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

Lítostivý a milostivý jest Hospodin, dlouhoshovívající a mnohého milosrdenství.

9 خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

Nebudeť ustavičně žehrati, ani na věky hněvu držeti.

10 او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

Ne podlé hříchů našich nakládá s námi, ani vedlé nepravostí našich odplacuje nám.

11 زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

Nebo jakož jsou vysoko nebesa nad zemí, tak jest vyvýšené milosrdenství jeho nad těmi, kteříž se ho bojí.

12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

A jak daleko jest východ od západu, tak daleko vzdálil od nás přestoupení naše.

13 همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

Jakož se slitovává otec nad dítkami, tak se slitovává Hospodin nad těmi, kteříž se ho bojí.

14 خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

Onť zajisté zná slepení naše, v paměti má, že prach jsme.

15 عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

Dnové člověka jsou jako tráva, a jako květ polní, tak kvete.

16 که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

Jakž vítr na něj povane, anť ho není, aniž ho již více pozná místo jeho.

17 اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

Milosrdenství pak Hospodinovo od věků až na věky nad těmi, kteříž se ho bojí, a spravedlnost jeho nad syny synů,

18

Kteříž ostříhají smlouvy jeho, a pamatují na přikázaní jeho, aby je činili.

19 خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

Hospodin na nebesích utvrdil trůn svůj, a kralování jeho nade vším panuje.

20 ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

Dobrořečte Hospodinu andělé jeho, kteříž jste mocní v síle, a činíte slovo jeho, poslušní jsouc hlasu slova jeho.

21 ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

Dobrořečte Hospodinu všickni zástupové jeho, služebníci jeho, kteříž činíte vůli jeho.

22 ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

Dobrořečte Hospodinu všickni skutkové jeho, na všech místech panování jeho. Dobrořeč duše má Hospodinu.