مزامیر 100

1 مزمور شکرگزاری. ای ساکنان روی زمین، در حضور خداوند فریاد شادمانی سر دهید!

Tǝxǝkkür eytix üqün yezilƣan küy: — I pütkül yǝr-jaⱨan, Pǝrwǝrdigarƣa awazinglarni kɵtürünglar!

2 خداوند را با شادی عبادت کنید و سرودخوانان به حضور او بیایید.

Huxalliⱪ bilǝn Pǝrwǝrdigarning hizmitidǝ bolunglar, Ⱨuzuriƣa tǝntǝnǝ-nahxilar bilǝn yeⱪinlixinglar!

3 بدانید که او خداست. او خالق ماست و ما قوم او هستیم و گوسفندان چراگاه او.

Bilip ⱪoyunglarki, Pǝrwǝrdigar ⱨǝⱪ Hudadur; Bizni yaratⱪan Uning Ɵzidur, biz ǝmǝs! Biz uning hǝlⱪidurmiz, Ɵz yayliⱪida baⱪⱪan ⱪoyliridurmiz.

4 با شکرگزاری از دروازه‌های خانه او داخل شوید؛ سرودخوانان به صحنهای او بیایید. او را پرستش کنید و نام مقدّسش را گرامی بدارید.

Dǝrwaziliriƣa tǝxǝkkür eytixlar bilǝn, Ⱨoyliliriƣa mǝdⱨiyǝlǝr bilǝn kiringlar; Uni mǝdⱨiyilǝp, namiƣa tǝxǝkkür-mǝdⱨiyǝ ⱪayturunglar!

5 خداوند نیکوست و محبت و وفاداریش را انتهایی نیست.

Qünki Pǝrwǝrdigar meⱨribandur; Uning meⱨir-muⱨǝbbiti ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ, Uning ⱨǝⱪiⱪǝt-sadaⱪiti ǝwladtin-ǝwladⱪiqidur!