نحمیا 1

1 گزارش نحمیا، پسر حکلیا: در ماه کیسلو، در بیستمین سال سلطنت اردشیر، وقتی در کاخ سلطنتی شوش بودم،

Историсиря луй Неемия, фиул луй Хакалия. Ын луна Кишлеу, ын ал доуэзечеля ан, пе кынд ерам ын капитала Суса,

2 یکی از برادران یهودی‌ام به اسم حنانی با چند نفر دیگر که تازه از سرزمین یهودا آمده بودند، به دیدنم آمدند. از ایشان دربارهٔ وضع کسانی که از تبعید بازگشته بودند و نیز اوضاع اورشلیم سؤال کردم.

а венит Ханани, унул дин фраций мей, ши кыцьва оамень дин Иуда. Й-ам ынтребат деспре иудеий скэпаць каре май рэмэсесерэ дин робие ши деспре Иерусалим.

3 آنها جواب دادند: «ایشان در شدت تنگی و خواری به سر می‌برند. حصار شهر هنوز خراب است و دروازه‌هایش سوخته شده است.»

Ей мь-ау рэспунс: „Чей че ау май рэмас дин робие сунт аколо, ын царэ, ын чя май маре ненорочире ши окарэ; зидуриле Иерусалимулуй сунт дэрымате ши порциле сунт арсе де фок.”

4 وقتی این خبر را شنیدم، نشستم و گریه کردم. از شدت ناراحتی روزه گرفتم و در تمام این مدت در حضور خدای آسمانها مشغول دعا بودم.

Кынд ам аузит ачесте лукрурь, ам шезут жос, ам плынс ши м-ам желит мулте зиле. Ам постит ши м-ам ругат ынаинтя Думнезеулуй черурилор

5 در دعا گفتم: «ای خداوند، خدای آسمانها! تو عظیم و مهیب هستی. تو در انجام وعده‌های خود نسبت به کسانی که تو را دوست می‌دارند و دستورهای تو را اطاعت می‌کنند، امین هستی.

ши ам зис: „Доамне, Думнезеул черурилор, Думнезеуле маре ши ынфрикошат, Ту, каре ций легэмынтул Тэу ши ешть плин де ындураре фацэ де чей че Те юбеск ши пэзеск порунчиле Тале!

6 به من نظر کن و دعای مرا که دربارهٔ بندگانت، قوم اسرائیل، شب و روز به حضور تو تقدیم می‌کنم، بشنو. اعتراف می‌کنم که ما به تو گناه کرده‌ایم! بله، من و قوم من مرتکب گناه بزرگی شده‌ایم و دستورها و احکام تو را که توسط خدمتگزار خود موسی به ما دادی، اطاعت نکرده‌ایم.

Сэ я аминте урекя Та ши окий сэ-Ць фие дескишь: аскултэ ругэчуня пе каре ць-о фаче робул Тэу акум, зи ши ноапте, пентру робий Тэй, копиий луй Исраел, мэртурисинд пэкателе копиилор луй Исраел, пэкателе фэкуте де ной ымпотрива Та, кэч еу ши каса татэлуй меу ам пэкэтуит.

7

Те-ам супэрат ши н-ам пэзит порунчиле Тале, леӂиле ши орындуириле пе каре ле-ай дат робулуй Тэу Мойсе.

8 اینک این سخنان خود را که به موسی فرمودی به یاد آور:”اگر گناه کنید، شما را در میان امتها پراکنده خواهم ساخت.

Аду-Ць аминте де кувинтеле ачестя пе каре ле-ай дат робулуй Тэу Мойсе сэ ле спунэ: ‘Кынд вець пэкэтуи, вэ вой рисипи принтре попоаре,

9 اما اگر به سوی من بازگردید و از احکام من اطاعت کنید، حتی اگر در دورترین نقاط جهان به تبعید رفته باشید، شما را به اورشلیم باز خواهم گرداند. زیرا اورشلیم، مکانی است که برای سکونت برگزیده‌ام.“

дар, дакэ вэ вець ынтоарче ла Мине ши дакэ вець пэзи порунчиле Меле ши ле вець ымплини, атунч, кяр дакэ вець фи изгониць ла марӂиня чя май депэртатэ а черулуй, де аколо вэ вой адуна ши вэ вой адуче ярэшь ын локул пе каре л-ам алес ка сэ локуяскэ Нумеле Меу аколо.’

10 «ما خدمتگزاران تو هستیم؛ همان قومی هستیم که تو با قدرت عظیمت نجاتشان دادی.

Ей сунт робий Тэй ши попорул Тэу пе каре л-ай рэскумпэрат прин путеря Та чя маре ши прин мына Та чя таре.

11 ای خداوند، دعای مرا و دعای سایر بندگانت را که از صمیم قلب به تو احترام می‌گذارند، بشنو. التماس می‌کنم حال که نزد پادشاه می‌روم اما دل او را نرم کنی تا درخواست مرا بپذیرد.» در آن روزها من ساقی پادشاه بودم.

Ах, Доамне, сэ я аминте урекя Та ла ругэчуня робулуй Тэу ши ла ругэчуня робилор Тэй, каре вор сэ се тямэ де Нумеле Тэу! Дэ астэзь избындэ робулуй Тэу ши фэ-л сэ капете тречере ынаинтя омулуй ачестуя!” Пе атунч ерам пахарникул ымпэратулуй.