ایوب 36

1 حوصله کن و به آنچه که دربارهٔ خدا می‌گویم گوش بده.

Elihu also proceeded, and said,

2

Suffer me a little, and I will show thee that [I have] yet to speak on God's behalf.

3 من با دانش وسیع خود به تو نشان خواهم داد که خالق من عادل است.

I will bring my knowledge from afar, and will ascribe righteousness to my Maker.

4 بدان کسی که در مقابل تو ایستاده، مردی فاضل است و آنچه می‌گوید عین حقیقت می‌باشد.

For truly my words [shall] not [be] false: he that is perfect in knowledge [is] with thee.

5 فهم و دانایی خدا کامل است. او قادر به انجام هر کاری است، با وجود این کسی را خوار نمی‌شمارد.

Behold, God [is] mighty, and despiseth not [any]: [he is] mighty in strength [and] wisdom.

6 او بدکاران را بی‌سزا نمی‌گذارد و به داد مظلومان می‌رسد.

He preserveth not the life of the wicked: but giveth right to the poor.

7 از نیکان حمایت کرده، آنها را چون پادشاهان سرافراز می‌نماید و عزت ابدی به آنها می‌بخشد.

He withdraweth not his eyes from the righteous: but with kings [are they] on the throne; yes, he doth establish them for ever, and they are exalted.

8 هرگاه در زحمت بیفتند و اسیر و گرفتار شوند،

And if [they are] bound in fetters, [and] are held in cords of affliction;

9 خدا اعمال گناه‌آلود و تکبر ایشان را که موجب گرفتاریشان شده به آنها نشان می‌دهد

Then he showeth them their work, and their transgressions that they have exceeded.

10 و به ایشان کمک می‌کند که به سخنان او توجه نمایند و از گناه دست بکشند.

He openeth also their ear to discipline, and commandeth that they return from iniquity.

11 اگر به او گوش داده، از او اطاعت کنند، آنگاه تمام عمر شادمان و خوشبخت خواهند بود؛

If they obey and serve [him], they shall spend their days in prosperity, and their years in pleasures.

12 و اگر گوش ندهند، در جنگ هلاک شده، در جهل و نادانی خواهند مرد.

But if they obey not, they shall perish by the sword, and they shall die without knowledge.

13 اشخاص خدانشناس در دل خود خشم را می‌پرورانند و حتی وقتی خدا آنها را تنبیه می‌کند از او کمک نمی‌طلبند.

But the hypocrites in heart heap up wrath: they cry not when he bindeth them.

14 آنها به سوی فساد و هرزگی کشیده می‌شوند و در عنفوان جوانی می‌میرند.

They die in youth, and their life [is] among the unclean.

15 خدا به‌وسیلۀ سختی و مصیبت با انسان سخن می‌گوید و او را از رنجهایش می‌رهاند.

He delivereth the poor in his affliction, and openeth their ears in oppression.

16 خدا می‌خواهد تو را از این سختی و مصیبت برهاند و تو را کامیاب سازد تا بتوانی در امنیت و وفور نعمت زندگی کنی.

Even so would he have removed thee out of the strait [into] a broad place, where [there is] no straitness; and that which should be set on thy table [would be] full of fatness.

17 اما در حال حاضر فکرت با داوری شریران درگیر است. نگران نباش داوری و عدالت اجرا خواهند شد.

But thou hast fulfilled the judgment of the wicked: judgment and justice take hold [on thee].

18 مواظب باش کسی با رشوه و ثروت، تو را از راه راست منحرف نسازد.

Because [there is] wrath, [beware] lest he take thee away with [his] stroke: then a great ransom cannot deliver thee.

19 فریاد تو به جایی نخواهد رسید و با همۀ تلاشهای سختت نمی‌توانی از این تنگنا آزاد شوی.

Will he esteem thy riches? [no], not gold, nor all the forces of strength.

20 در آرزوی فرا رسیدن شب نباش، تا مردم را از مکانشان بیرون بِکِشی.

Desire not the night, when people are cut off in their place.

21 از گناه دوری کن، زیرا خدا این گرفتاری را به همین سبب فرستاده است تا تو را از گناه دور نگه دارد.

Take heed, regard not iniquity: for this hast thou chosen rather than affliction.

22 بدان که قدرت خدا برتر از هر قدرتی است. کیست که مثل او بتواند به انسان تعلیم دهد؟

Behold, God exalteth by his power: who teacheth like him?

23 چه کسی می‌تواند چیزی به خدا یاد دهد و یا او را به بی‌انصافی متهم سازد؟

Who hath enjoined him his way? or who can say, Thou hast wrought iniquity?

24 به یاد داشته باش که کارهای او را تجلیل کنی، کارهایی که مردمان در وصف آنها سراییده‌اند.

Remember that thou magnify his work, which men behold.

25 همهٔ مردم کارهای خدا را مشاهده می‌کنند، هر چند از درک کامل آنها عاجزند.

Every man may see it; man may behold [it] afar off.

26 زیرا خدا به قدری عظیم است که نمی‌توان او را آنچنان که باید شناخت و به ازلیت وی پی برد.

Behold, God [is] great, and we know [him] not, neither can the number of his years be searched out.

27 او بخار آب را به بالا می‌فرستد و آن را به باران تبدیل می‌کند.

For he maketh small the drops of water: they pour down rain according to the vapor of it.

28 سپس ابرها آن را به فراوانی برای انسان فرو می‌ریزند.

Which the clouds do drop [and] distill upon man abundantly.

29 آیا واقعاً کسی چگونگی گسترده شدن ابرها در آسمان و برخاستن غرش رعد از درون آنها را می‌فهمد؟

Also can [any] understand the spreadings of the clouds, [or] the noise of his tabernacle?

30 ببینید چگونه سراسر آسمان را با برق روشن می‌سازد، ولی اعماق دریا همچنان تاریک می‌ماند.

Behold, he spreadeth his light upon it, and covereth the bottom of the sea.

31 خدا با کارهای حیرت‌انگیز خود غذای فراوان در دسترس همهٔ انسانها قرار می‌دهد.

For by them he judgeth the people; he giveth food in abundance.

32 او دستهای خود را با تیرهای آتشین برق پر می‌کند و هر یک از آنها را به سوی هدف پرتاب می‌نماید.

With clouds he covereth the light; and commandeth it [not to shine] by [the] intervening [cloud].

33 رعد او از فرا رسیدن طوفان خبر می‌دهد؛ و حتی حیوانات نیز از آمدن آن آگاه می‌شوند.

The noise of it showeth concerning it, the cattle also concerning the vapor.