ایوب 32
| آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد. | 1 |
Omiserunt autem tres viri isti respondere Job, eo quod justus sibi videretur.
| شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است. | 2 |
Et iratus indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Job, eo quod justum se esse diceret coram Deo.
| او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند. | 3 |
Porro adversum amicos ejus indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Job.
| الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند. | 4 |
Igitur Eliu expectavit Job loquentem, eo quod seniores essent qui loquebantur.
| اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت. | 5 |
Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.
| الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم، | 6 |
Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: [Junior sum tempore, vos autem antiquiores: idcirco, demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.
| زیرا گفته‌اند که پیران داناترند. | 7 |
Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
| ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد. | 8 |
Sed, ut video, spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.
| 9 |
Non sunt longævi sapientes, nec senes intelligunt judicium.
| پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم. | 10 |
Ideo dicam: Audite me: ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.
| من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است. | 11 |
Expectavi enim sermones vestros; audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus;
| 12 |
et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Job, et respondere ex vobis sermonibus ejus.
| به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.» | 13 |
Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam: Deus projecit eum, non homo.
| اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم! | 14 |
Nihil locutus est mihi: et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.
| شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید. | 15 |
Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.
| آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟ | 16 |
Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:
| نه، من به سهم خود جواب می‌دهم. | 17 |
respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.
| حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم. | 18 |
Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.
| مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است. | 19 |
En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.
| باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم. | 20 |
Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.
| من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم، | 21 |
Non accipiam personam viri, et Deum homini non æquabo.
| چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد. | 22 |
Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me factor meus.]
