ایوب 20
| آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد: | 1 |
And Zophar the Naamathite answereth and saith: —
| ای ایوب، بیش از این نمی‌توانم حرفهای تو را تحمل کنم و مجبورم جوابت را بدهم. | 2 |
Therefore my thoughts cause me to answer, And because of my sensations in me.
| توهین‌هایت را تحمل کرده‌ام اما الان مجبورم پاسخ تو را بدهم. | 3 |
The chastisement of my shame I hear, And the spirit of mine understanding Doth cause me to answer:
| مگر نمی‌دانی که از دوران قدیم که انسان بر زمین قرار داده شد خوشبختی شریران همیشه زودگذر بوده است؟ | 4 |
This hast thou known from antiquity? Since the placing of man on earth?
| 5 |
That the singing of the wicked [is] short, And the joy of the profane for a moment,
| اگرچه مرد بدکار سرافراز گردد و شوکتش سر به فلک کشد، | 6 |
Though his excellency go up to the heavens, And his head against a cloud he strike —
| ولی به‌زودی مثل فضله به دور انداخته شده، نابود خواهد گردید و کسانی که او را می‌شناختند حیران شده، خواهند گفت که او چه شد؟ | 7 |
As his own dung for ever he doth perish, His beholders say: 'Where [is] he?'
| او همچون یک رؤیا محو خواهد شد. | 8 |
As a dream he fleeth, and they find him not, And he is driven away as a vision of the night,
| دیگر هرگز نه دوستانش او را خواهند دید و نه خانواده‌اش. | 9 |
The eye hath not seen him, and addeth not. And not again doth his place behold him.
| فرزندانش از فقیران گدایی خواهند کرد و با زحمت و مشقت قرضهای پدرشان را خواهند پرداخت. | 10 |
His sons do the poor oppress, And his hands give back his wealth.
| هنوز به پیری نرسیده، خواهد مرد و استخوانهایش در خاک خواهد پوسید. | 11 |
His bones have been full of his youth, And with him on the dust it lieth down.
| او از طعم شرارت لذت می‌برد و آن را در دهان خود نگه داشته، مزه‌مزه می‌کند. | 12 |
Though he doth sweeten evil in his mouth, Doth hide it under his tongue,
| 13 |
Hath pity on it, and doth not forsake it, And keep it back in the midst of his palate,
| اما آنچه که خورده است در معده‌اش ترش می‌شود، و در شکمش به زهرِ مار تبدیل می‌گردد. | 14 |
His food in his bowels is turned, The bitterness of asps [is] in his heart.
| ثروتی را که بلعیده، قی خواهد کرد؛ خدا آن را از شکمش بیرون خواهد کشید. | 15 |
Wealth he hath swallowed, and doth vomit it. From his belly God driveth it out.
| آنچه خورده است مانند زهر مار تلخ شده، طعم مرگ خواهد داشت. | 16 |
Gall of asps he sucketh, Slay him doth the tongue of a viper.
| او دیگر از نهرهای روغن زیتون، شیر و عسل لذت نخواهد برد. | 17 |
He looketh not on rivulets, Flowing of brooks of honey and butter.
| زحماتش برای او ثمری نخواهد داشت و ثروتش باعث خوشی او نخواهد شد. | 18 |
He is giving back [what] he laboured for, And doth not consume [it]; As a bulwark [is] his exchange, and he exults not.
| زیرا به فقرا ظلم کرده، آنها را از خانه و زندگیشان محروم ساخته است. | 19 |
For he oppressed — he forsook the poor, A house he hath taken violently away, And he doth not build it.
| از آنچه با حرص و طمع به چنگ آورده است هرگز ارضا نخواهد شد، | 20 |
For he hath not known ease in his belly. With his desirable thing he delivereth not himself.
| و از آنچه با دزدی اندوخته است لذت نخواهد برد و کامیابی او دوام نخواهد داشت. | 21 |
There is not a remnant to his food, Therefore his good doth not stay.
| وقتی به اوج کامیابی برسد بدبختی دامنگیر او خواهد شد. | 22 |
In the fulness of his sufficiency he is straitened. Every perverse hand doth meet him.
| هنگامی که او می‌خورد و شکم خود را پر می‌کند، خدا خشم خود را بر او نازل خواهد کرد. | 23 |
It cometh to pass, at the filling of his belly, He sendeth forth against him The fierceness of His anger, Yea, He raineth on him in his eating.
| در حالی که می‌کوشد از شمشیر آهنین فرار کند، تیری از کمانی مفرغین رها شده، در بدن او فرو خواهد رفت. | 24 |
He fleeth from an iron weapon, Pass through him doth a bow of brass.
| هنگامی که تیر را از بدنش بیرون می‌کشد نوک براق آن جگرش را پاره خواهد کرد و وحشت مرگ بر او چیره خواهد شد. | 25 |
One hath drawn, And it cometh out from the body, And a glittering weapon from his gall proceedeth. On him [are] terrors.
| دارایی او نابود خواهد شد و آتشی ناگهانی به اموالش خواهد افتاد و آنچه را که برایش باقی مانده است خواهد بلعید. | 26 |
All darkness is hid for his treasures, Consume him doth a fire not blown, Broken is the remnant in his tent.
| آسمانها گناهان او را آشکار خواهند ساخت و زمین علیه او شهادت خواهد داد. | 27 |
Reveal do the heavens his iniquity, And earth is raising itself against him.
| مال و ثروتش در اثر خشم خدا نابود خواهد گردید. | 28 |
Remove doth the increase of his house, Poured forth in a day of His anger.
| این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای بدکاران تعیین کرده است. | 29 |
This [is] the portion of a wicked man from God. And an inheritance appointed him by God.
