مزامیر 77

۱ 1 برای سالار مغنیان بر یدوتون. مزمور آساف آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت.

For the Chief Musician. To Jeduthun. A Psalm by Asaph. My cry goes to God! Indeed, I cry to God for help, and for him to listen to me.

۲ 2 در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.

In the day of my trouble I sought the Lord. My hand was stretched out in the night, and didn’t get tired. My soul refused to be comforted.

۳ 3 خدا را یاد می‌کنم و پریشان می‌شوم. تفکر می‌نمایم و روح من متحیر می‌گردد، سلاه.

I remember God, and I groan. I complain, and my spirit is overwhelmed. (Selah)

۴ 4 چشمانم را بیدار می‌داشتی. بی‌تاب می‌شدم وسخن نمی توانستم گفت.

You hold my eyelids open. I am so troubled that I can’t speak.

۵ 5 درباره ایام قدیم تفکرکرده‌ام. درباره سالهای زمانهای سلف.

I have considered the days of old, the years of ancient times.

۶ 6 سرودشبانه خود را بخاطر می‌آورم و در دل خود تفکرمی کنم و روح من تفتیش نموده است.

I remember my song in the night. I consider in my own heart; my spirit diligently enquires:

۷ 7 مگر خداتا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد.

“Will the Lord reject us forever? Will he be favourable no more?

۸ 8 آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قول او باطل گردیده تا ابدالاباد؟

Has his loving kindness vanished forever? Does his promise fail for generations?

۹ 9 آیاخدا رافت را فراموش کرده؟ و رحمت های خودرا در غضب مسدود ساخته است؟ سلاه.

Has God forgotten to be gracious? Has he, in anger, withheld his compassion?” (Selah)

۱۰ 10 پس گفتم این ضعف من است. زهی سالهای دست راست حضرت اعلی!

Then I thought, “I will appeal to this: the years of the right hand of the Most High.”

۱۱ 11 کارهای خداوند را ذکرخواهم نمود زیرا کار عجیب تو را که از قدیم است به یاد خواهم آورد.

I will remember the LORD’s deeds; for I will remember your wonders of old.

۱۲ 12 و در جمیع کارهای تو تامل خواهم کرد و در صنعتهای تو تفکرخواهم نمود.

I will also meditate on all your work, and consider your doings.

۱۳ 13 ‌ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل خدا؟

Your way, God, is in the sanctuary. What god is great like God?

۱۴ 14 تو خدایی هستی که کارهای عجیب می‌کنی و قوت خویش را بر قوم‌ها معروف گردانیده‌ای.

You are the God who does wonders. You have made your strength known amongst the peoples.

۱۵ 15 قوم خود را به بازوی خویش رهانیده‌ای یعنی بنی یعقوب وبنی یوسف را. سلاه.

You have redeemed your people with your arm, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)

۱۶ 16 آبها تو را دید، ای خداآبها تو را دیده، متزلزل شد. لجه‌ها نیز سخت مضطرب گردید.

The waters saw you, God. The waters saw you, and they writhed. The depths also convulsed.

۱۷ 17 ابرها آب بریخت و افلاک رعد بداد. تیرهای تو نیز به هر طرف روان گردید.

The clouds poured out water. The skies resounded with thunder. Your arrows also flashed around.

۱۸ 18 صدای رعد تو در گردباد بود و برقها ربع مسکون را روشن کرد. پس زمین مرتعش و متزلزل گردید.

The voice of your thunder was in the whirlwind. The lightnings lit up the world. The earth trembled and shook.

۱۹ 19 طریق تو در دریاست و راههای تو درآبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست.

Your way was through the sea, your paths through the great waters. Your footsteps were not known.

۲۰ 20 قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودی، به‌دست موسی و هارون.

You led your people like a flock, by the hand of Moses and Aaron.