مزامیر 60

۱ 1 برای سالار مغنیان بر سوسن شهادت. مکتوم داود برای تعلیم وقتی که با ارم نهرین و ارم صوبه از در مقاتله بیرون آمد و یوآب برگشته، دوازده هزار نفر از ادومیان را در وادی الملح کشت ای خدا ما را دور انداخته، پراکنده ساخته‌ای! خشمناک بودی، بسوی مارجوع فرما!

Pour le chef musicien. Sur l'air de « The Lily of the Covenant ». Un poème didactique de David, lorsqu'il combattit avec Aram Naharaim et Aram Zobah, et que Joab revint, et tua douze mille Edom dans la vallée du sel. Dieu, tu nous as rejetés. Vous nous avez brisés. Vous avez été en colère. Restaure-nous, encore une fois.

۲ 2 زمین را متزلزل ساخته، آن راشکافته‌ای! شکستگیهایش را شفا ده زیرا به جنبش آمده است.

Tu as fait trembler la terre. Vous l'avez déchiré. Réparer ses fractures, car il tremble.

۳ 3 چیزهای مشکل را به قوم خود نشان داده‌ای. باده سرگردانی به مانوشانیده‌ای.

Tu as montré à ton peuple des choses difficiles. Tu nous as fait boire le vin qui nous fait tituber.

۴ 4 علمی به ترسندگان خود داده‌ای تاآن را برای راستی برافرازند، سلاه.

Tu as donné une bannière à ceux qui te craignent, pour qu'il soit exposé à cause de la vérité. (Selah)

۵ 5 تا حبیبان تونجات یابند. به‌دست راست خود نجات ده و مرا مستجاب فرما.

Pour que ton bien-aimé soit délivré, sauve de ta main droite, et réponds-nous.

۶ 6 خدا در قدوسیت خود سخن گفته است. پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می‌کنم ووادی سکوت را خواهم پیمود.

Dieu a parlé depuis son sanctuaire: « Je triompherai. Je vais diviser Sichem, et mesure la vallée de Succoth.

۷ 7 جلعاد از آن من است، منسی از آن من. افرایم خود سر من است ویهودا عصای سلطنت من.

Galaad est à moi, et Manassé est à moi. Ephraïm aussi est la défense de ma tête. Juda est mon sceptre.

۸ 8 موآب ظرف طهارت من است و بر ادوم کفش خود را خواهم‌انداخت. ای فلسطین برای من بانگ برآور!

Moab est mon bassin de lavage. Je jetterai ma sandale sur Edom. Je crie en triomphe sur la Philistie. »

۹ 9 کیست که مرابه شهر حصین درآورد؟ و کیست که مرا به ادوم رهبری کند؟

Qui me fera entrer dans la ville forte? Qui m'a conduit à Edom?

۱۰ 10 مگر نه تو‌ای خدا که ما را دورانداخته‌ای و با لشکرهای ما‌ای خدا بیرون نمی آیی؟

Ne nous as-tu pas rejetés, Dieu? Tu ne sors pas avec nos armées, Dieu.

۱۱ 11 مرا از دشمن اعانت فرما زیرامعاونت انسان باطل است.

Donne-nous du secours contre l'adversaire, car l'aide de l'homme est vaine.

۱۲ 12 با خدا ظفر خواهیم یافت. زیرا اوست که دشمنان ما را پایمال خواهدکرد.

Par Dieu, nous ferons preuve de courage, car c'est lui qui écrasera nos adversaires.