مزامیر 51
| برای سالار مغنیان. مزمور داود وقتی که ناتان نبی بعد از در‌آمدنش به بتشبع نزد او آمد ای خدا به حسب رحمت خود بر من رحم فرما. به حسب کثرت رافت خویش گناهانم را محو ساز. | ۱ 1 |
Til Sangmesteren; en Psalme af David,
| مرا از عصیانم به کلی شست و شو ده و از گناهم مرا طاهر کن. | ۲ 2 |
der Profeten Nathan var kommen til ham, efter at han var gaaet ind til Bathseba.
| زیرا که من به معصیت خود اعتراف می‌کنم وگناهم همیشه در نظر من است. | ۳ 3 |
Gud! vær mig naadig efter din Miskundhed, udslet mine Overtrædelser efter din store Barmhjertighed.
| به تو و به تو تنهاگناه ورزیده، و در نظر تو این بدی را کرده‌ام. تا درکلام خود مصدق گردی و در داوری خویش مزکی شوی. | ۴ 4 |
To mig vel af min Misgerning og rens mig Ira min Synd;
| اینک در معصیت سرشته شدم و مادرم درگناه به من آبستن گردید. | ۵ 5 |
thi mine Overtrædelser kender jeg, og min Synd er altid for mig.
| اینک براستی در قلب راغب هستی. پس حکمت را در باطن من به من بیاموز. | ۶ 6 |
Imod dig, imod dig alene har jeg syndet og gjort det onde for dine Øjne, paa det du skal være retfærdig, naar du taler, være ren, naar du dømmer.
| مرا با زوفا پاک کن تا طاهر شوم. مراشست و شو کن تا از برف سفیدتر گردم. | ۷ 7 |
Se, jeg er født i Skyld, og min Moder har undfanget mig i Synd.
| شادی وخرمی را به من بشنوان تا استخوانهایی که کوبیده‌ای به وجد آید. | ۸ 8 |
Se, til Sandhed i det inderste Hjerte har du Lyst; Visdommen i Hjertedybet lære du mig!
| روی خود را از گناهانم بپوشان و همه خطایای مرا محو کن. | ۹ 9 |
Rens mig fra Synd med Isop, saa jeg bliver ren; to mig, saa jeg bliver hvidere end Sne.
| ای خدادل طاهر در من بیافرین و روح مستقیم در باطنم تازه بساز. | ۱۰ 10 |
Lad mig høre Fryd og Glæde; lad de Ben fryde sig, som du har sønderstødt.
| مرا از حضور خود مینداز، و روح قدوس خود را از من مگیر. | ۱۱ 11 |
Skjul dit Ansigt for mine Synder og udslet alle mine Misgerninger!
| شادی نجات خودرا به من باز ده و به روح آزاد مرا تایید فرما. | ۱۲ 12 |
Gud! skab mig et rent Hjerte og forny en stadig Aand inden i mig.
| آنگاه طریق تو را به خطاکاران تعلیم خواهم داد، و گناه کاران بسوی تو بازگشت خواهند نمود. | ۱۳ 13 |
Bortkast mig ikke fra dit Ansigt og tag ikke din Helligaand fra mig!
| مرا از خونها نجات ده! ای خدایی که خدای نجات من هستی! تا زبانم به عدالت تو ترنم نماید. | ۱۴ 14 |
Giv mig igen at glædes over din Frelse og ophold mig med en villig Aand!
| خداوندا لبهایم را بگشا تا زبانم تسبیح تو رااخبار نماید. | ۱۵ 15 |
Saa vil jeg lære Overtrædere dine Veje, og Syndere skulle omvende sig til dig.
| زیرا قربانی را دوست نداشتی والا می‌دادم. قربانی سوختنی را پسند نکردی. | ۱۶ 16 |
Fri mig fra Blodskyld, Gud, min Frelses Gud! saa skal min Tunge synge med Fryd om din Retfærdighed.
| قربانی های خدا روح شکسته است. خدایا دل شکسته و کوبیده را خوار نخواهی شمرد. | ۱۷ 17 |
Herre! oplad mine Læber, saa skal min Mund kundgøre din Pris.
| به رضامندی خود بر صهیون احسان فرما وحصارهای اورشلیم را بنا نما. | ۱۸ 18 |
Thi du har ikke Lyst til Slagtoffer, ellers vilde jeg give dig det; til Brændoffer har du ikke Behagelighed.
| آنگاه ازقربانی های عدالت و قربانی های سوختنی تمام راضی خواهی شد و گوساله‌ها بر مذبح توخواهند گذرانید. | ۱۹ 19 |
Ofre for Gud er en sønderbrudt Aand; et sønderbrudt og sønderstødt Hjerte skal du, o Gud! ikke foragte. Gør vel imod Zion efter din Velbehagelighed, byg Jerusalems Mure, da vil du have Lyst til Retfærdigheds Ofre, Brændofre og Helofre; da skulle de ofre Øksne paa dit Alter.
