< مزامیر 132 >

سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را. ۱ 1
A Song of Degrees. Lord, remember David, and all his meekness:
چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود ۲ 2
how he sware to the Lord, [and] vowed to the God of Jacob, [saying],
که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد. ۳ 3
I will not go into the tabernacle of my house; I will not go up to the couch of my bed;
خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش، ۴ 4
I will not give sleep to mine eyes, nor slumber to mine eyelids, nor rest to my temples,
تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب. ۵ 5
until I find a place for the Lord, a tabernacle for the God of Jacob.
اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم. ۶ 6
Behold, we heard of it in Ephratha; we found it in the fields of the wood.
به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم. ۷ 7
Let us enter into his tabernacles: let us worship at the place where his feet stood.
‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو. ۸ 8
Arise, O Lord, into your rest; you, and the ark of your holiness.
کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند. ۹ 9
Your priests shall clothe themselves with righteousness; and your saints shall exult.
به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان. ۱۰ 10
For the sake of your servant David turn not away the face of your anointed.
خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت. ۱۱ 11
The Lord sware [in] truth to David, and he will not annul it, [saying], Of the fruit of your body will I set [a king] upon your throne.
اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.» ۱۲ 12
If your children will deep my covenant, and these my testimonies which I shall teach them, their children also shall sit upon your throne for ever.
زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده. ۱۳ 13
For the Lord has elected Sion, he has chosen her for a habitation for himself, [saying],
«این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم. ۱۴ 14
This is my rest for ever: here will I dwell; for I have chosen it.
آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت، ۱۵ 15
I will surely bless her provision: I will satisfy her poor with bread.
و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود. ۱۶ 16
I will clothe her priests with salvation; and her saints shall greatly exult.
در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت. ۱۷ 17
There will I cause to spring up a horn to David: I have prepared a lamp for mine anointed.
دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.» ۱۸ 18
His enemies will I clothe with a shame; but upon himself shall my holiness flourish.

< مزامیر 132 >